στο καφε..
ζευγαρι πρωτο..
κουβεντιαζουν..
τι θα μαγειρεψουν,τι δωρα θα αγορασουν,κατι για τα βαφτισιμια,
κατι για τους γονεις,τα παιδια..
για την σχολικη επιδοση του μικρου..τις προοπτικες δουλειας της μεγαλης..
για τις επαναληπτικες αιματολογικες εξετασεις του μικρου..
γουλια γουλια σωνεται ο καφες..στο τασακι τρια αποτσιγαρα
με σημαδι απο ροζ κραγιον στο φιλτρο..
φορουν τα μπουφαν τους,πληρωνουν..
και κατηφοριζουν προς το σπιτι..
αφου κανουν τα ψωνια που χρειαζονται..
πλαι πλαι..περπατητα..οπως αρεσει και στους δυο..
ζευγαρι δευτερο..
κουβεντιαζουν..
η μαλλον..αυτος μιλαει..αυτη ακουει..σφιγμενη..
-η ζωη μας θελει μαζι της λεει..ειτε ετσι..ειτε αλλοιως..
ας μη την πετροβολουμε λοιπον..τον εαυτο μας σκοτωνουμε..
αυτη προσπαθει να αλλαξει συζητηση..δε θελει να προδωθει..ακομη..
τον κανει και γελαει..ενα γελιο πορτοκαλι..
την κανει και γελαει..ενα γελιο κοκκινο..
του μιλαει για τα ενδιαφεροντα της..
της μιλαει για τις δυσκολιες του..τις αναγκες του..
αυτα που αφησε πισω..τα λαθη..τα θελω του..
την παρατηρει απο πανω ως κατω..
μα δε παχυνες οπως μου ελεγες..λεει..
ψαχνει να βρει απαντηση στις εκφρασεις της..
παρατηρει το δαγκωμα του μπισκοτου..το χερι της που του το προσφερει..
αυθορμητο το χερι της,ασυναισθητη η πραξη..σκεφτεται αυτη..
απορει με τον εαυτο της..αλλη μια φορα..
δε θελει να του δειξει ενδιαφερον..οχι ακομη..
το προσωπο της παγωμενο..
ας σε κρατησω ακομη σε αγωνια σκεφτεται..
φοβαται..
γουλια γουλια σωθηκε ο καφες..στο σταχτοδοχειο τρια αποτσιγαρα
με σημαδι απο ροζ κραγιον στο φιλτρο..
η ωρα περναει..πληρωνουν..φευγουν..
βγαινουν εξω..
κοσμος..ζωη..κινηση..
κανει να τον χαιρετησει..θα σε συνοδεψω για λιγο της λεει..
νοιωθει αμηχανια..δε ξερει που να βαλει τα χερια του..
αν ειχε το θαρρος,θα εψαχνε τα δικατης..
αυτη τον χαιρεται διπλα της,δυο μετρα αντρας..αρσενικο..
χαζευουν μια βιτρινα με χριστουγεννιατικα στολιδια..
αυτη εκφραζει τον θαυμασμο της..
αυτος θελει να της αγορασει τα παντα..
αυτη γελαει..και ποναει συγχρονως..κρυβει το βλεμμα της
μη δει που το βαραινει η αγαπη..
θελει να τον χαιδεψει..το χερι της βρισκει την πλατη του μπουφαν του..
καλα χριστουγεννα ψιθυρισαν ο ενας στον αλλον..
με χαμογελο..ενα πορτοκαλι ..κι ενα κοκκινο..
εφυγε ο καθενας για το δικο του σπιτι..
ενα δακρυ κυλησε στο μαγουλο της..
εμεινε ο ηχος απο τα λογια του..
-ησουν 28 χρονια διπλα μου..με τον τροπο σου..
ετσι της ειπε..μη το σκοτωνεις..
παραμονη χριστουγεννων......
πολύ ωραία ζευγάρια και τα δύο...
ReplyDeleteείμαι το κράμα τους...
κάποτε αντί για Χριστούγεννα και δώρα τρέχαμε στα νοσοκομεία για τις εξετάσεις της..και πήραμε μόνο δάκρυα.
κάποτε πριν από πολλά χρόνια πήγα να τα τινάξω όλα στον αέρα και με κράτησε το '' -η ζωη μας θελει μαζι της ''
Πολύ όμορφο κείμενο.
ReplyDeleteΔϋο ζευγάρια διαφορετικά στο πνεύμα των γιορτών.
Το όμορφο και το δύσκολο...
Το σημαντικό να είναι μαζί...
@..μεθυσμενα χρωματα..δε βρισκω τα καταλληλα λογια να σου απαντησω..σιωπω..!!φιλι..!!
ReplyDelete@..φοινιξ..σημαντικα πολλα να τα βλεπουμε μονο..καλο βραδυ..!!
ReplyDeleteΑπό ένα τέτοιο κείμενο βλέπουμε όλοι ομοιότητες.. που πέρασαν ή που θα θέλαμε να περάσουμε.. γλυκά Χριστούγεννα.
ReplyDeleteΚαλο βράδυ.
@..shades..το αντιληφθηκα ιδιαιτερα στο προηγουμενο ποστ..με ισοπεδωσατε..!!
ReplyDelete-ησουν 28 χρονια διπλα μου..με τον τροπο σου..
ReplyDeleteετσι του ειπε..μη το σκοτωνεις..
και;;;;;
ΔΕΝ την άκουσε
@..alkyoni..θα ηταν καλυτερα αλλου..και πολυ καλα εκανε..επιλογες..!!
ReplyDeleteκατι μου λεει οτι σε ολες τις "διαφορες" υπαρχει ενας κοινος παρανομαστης...
ReplyDeleteεσυ;
τα ζευγάρια κάπου ανταμώνουν, έχουν δικές τους συντεταγμένες και δικούς τους κόσμους.
ReplyDeleteπαραμονές Χριστουγέννων, δύο πανέμορφα κείμενα...
ReplyDeleteπέρνα απ το βλόγκ μου :P
ReplyDelete@..βασιλικη..μα εγω ειμαι εδω..μαζι σας..φιλια..καληνυχτα..!!
ReplyDelete@..alexandra..δικους τους κοσμους..ναι..καλο βραδυ..!!
ReplyDelete@..allmylife..σ ευχαριστω γλυκια μου ..!!
ReplyDelete@..alkyoni..βεβαιως..φιλια..καληνυχτα..!!
ReplyDelete