Wednesday, January 03, 2007

σουελ

-Ο,τι κι αν ειναι αυτο, πες μου τι συμβαινει.

-Το σουελ μου εβαλε μπελα στο μυαλο.

-Ποιος ειναι ο πραγματικος λογος που δε γυριζεις?

-Η θαλασσα δεν με επιστρεφει..

-Τι γυρευεις τωρα πια?

-Δεν εχω θεληση για στερια..


ιωαννα καρυστιανη

σουελ

11 comments:

  1. Θέλω την αλμύρα της να νιώθω στα χείλη μου.
    Να άνοίγω τα χέρια μου και να χάνεται στην αγκαλιά μου, να κοιτάζω το γαλάζιο της και να μου χαιδεύει τα μαλιά.
    Να ταξιδεύει στο κορμί μου να ταξιδεύω στην μαγεία της.

    Πολύ όμορφο κομάτι με το φεγγάρι αγκαλία.

    ReplyDelete
  2. γουελκαμ του δε κλαμπ...Καρυστιάννης κλαμπ..

    ReplyDelete
  3. Καλημέρα

    Έκανε παρέα με ναυτικούς για
    να τα μάθει και μετά έκατσε
    και τάγραψε

    Καλό πρωινό

    ReplyDelete
  4. "-Δεν εχω θεληση για στερια.."
    Panemorfo...

    ReplyDelete
  5. Φ όπως φευγάτη ε;;;
    και ποιός σου πε πως είμαι στο Θ όπως Θεσσαλονίκη;;
    Απόψε αργά θα έρθω.
    Α (ναι ναι όπως Ανατολή,που τη λέγανε κι άγγελοι τη νταντεύανε)
    έχω και κινητό u know!!!
    Φ όπως φιλιά
    :)

    ReplyDelete
  6. Πραγματικα υπεροχο κομματι...

    φιλια!

    ReplyDelete
  7. Βουβό και τεράστιο σαν λυγμός !!!

    ReplyDelete
  8. @..φοινιξ..να χανεται στην αγκαλια μου..κι εγω στη δικη της..!!

    @..παπαρουνα..ειμαι χρονια fun..!!

    @..sailor..μα τοοοσες λεπτομερειες..!!

    @..soulmates..φοβερο..!!

    ReplyDelete
  9. @..ανωνυμη..οποτε ακουω τη φωνη σου τη Δευτερα και περιμενω νεα..φιλια..!!

    @..candy..ναι πολυ ομορφο..

    @..καλως τον..!!

    ReplyDelete
  10. Απ΄τα διηγήματά της, είχα τρελαθεί!Να πω ό,τι τις "Νύφες" τις έχω και σε βιβλίο, για να το διαβάζω και να ρίχνω το κλάμα της ζωής μου; Είναι αστέριιιιιιιιιι η γυναίκαααα!
    Κι εσύ φεγγαρένια λάμπεις! ;)

    ReplyDelete
  11. Και να φανταστείς πως η κυρία συγγραφέας δεν υπήρξε ποτέ ναυτικός!
    Α ρε να είχα το ταλέντο της .... να δεις κάτι ναυτικές ιστορίες που θα έγραφα!

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...