''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Friday, January 19, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Και δεν το κάνεις ???
ReplyDeleteΕτσι είμαστε ... ανικανοποίητοι πάντα έχουμε την αισθηση οτι κάτι λείπει !
Θυμάσε την Πολίτικη κουζίνα ????
απο το πρωι;
ReplyDeleteή απο χθες το βραδυ;
-συνηθως βραδυ η ανικανοποιητη ψυχη γυρευει απαντησεις...-
ας μην απαντήσω εγώ...άλλωστε ξέρω πως αύριο θα μου τηλεφωνήσεις :)
ReplyDeleteπρος το παρόν καλό βράδυ και φιλιά
είσαι με το φεγγάρι αγκαλιά
ReplyDeleteκαι μιλάς γι' ανικανοποίητο;....
:-)))
Καλό βράδυ!....
ξεκινάει το καινούργιο φεγγάρι απόψε
ReplyDeleteαπο αύριο θα αλλάξεις διάθεση!
καλό βράδυ
τΟ έκανες ήδη.
ReplyDeleteΚαι γουστάρω κι όλας κι ας είναι υπέροχη η Δημουλά.
το ένα και το αυτό
ReplyDeleteανάγκες απργματοποίητες και εμείς με τη πικρή γεύση της ανεκλήρωτης επιθυμίας
αραγε η λέξη ανικανοποίητο εμπεριέχει την εν δυνάμη ικανοποίηση; μου κάνει λίγο πιο αισιόδοξο από το μη δύναται να πραγματωθεί.
Γιατί, περνώντας τα χρόνια, φοβάμαι πως το ανικανοποίητο αρχίζει να βαραίνει λίγο παραπάνω από το απλώς απραγματοποίητο - που μπορεί να είναι και το αντικειμενικά αδύνατο να πραγματοποιηθεί, το ουτοπικό, το ονειρικό...
ReplyDeleteΕνώ εκείνο το άλλο, το στοιχειωμένο το ανικανοποίητο, μπορεί να μπορούσε να γίνει... να κάπως έτσι, όπως έγινε και το βίωσε η γειτόνισα, η φίλη, ο συνάδελφος στο γραφείο, ο ψιλικατζής στην γωνία, ο κολλητός των παιδικών χρόνων... και μονάχα εμείς μείναμε να αναρωτιόμαστε "μα πώς έγινε και σ' εμάς δεν έτυχε, τι γεύση νάχει, ήταν θέμα τύχης απλώς ή έπρεπε νάχουμε κάνει κάτι;"
Βαραίνει πολύ, σου λέω, με τα χρόνια!!!
Το ανικανοποίητο, έχει δίκιο ο Asteroid πως βαραίνει με τα χρόνια. Μόνη γιατρειά η κατα το δυνατόν ικανοποίηση του τώρα και η αποδοχή ότι έτσι θα μένει...ανικανοποίητο!
ReplyDeleteΚαλό σκ φεγγαρένια!
ReplyDeleteΤον λόγο που αλλάζεις αυτήν την λέξη με την συγκεκριμένη την συγκεκριμένη στιγμή μόνο εσύ το γνωρίζεις καλύτερα...
ReplyDeleteΌπως και ο κάθε ένας μας ξεχωριστά γνωρίζει τις δικές του αλλαγές που επιλέγει να κάνει σύμφωνα με τη ροή της ζωής του...
γιατί έχει απόλυτη σχέση, αλληλένδετη στην ανθρώπινη ανάγκη!
ReplyDeleteφιλιά
Υπάρχει πάντα ένας ευλογημένος λόγος μέσα μας για να μην αισθανόμαστε αρκετά καλά.Είναι αυτή η αίσθηση του ανικανοποίητου που μας σπρώχνει με βία να ζήσουμε την ζωή πέρα πό την ζωή. Μακάρι κάθε πρωί να ξυπνάς με αυτήν την αίσθηση.
ReplyDeleteΊσως η λέξη που θες να βάλεις θα έπρεπε να ήταν εκεί απ’ την αρχή.. της πηγαίνει άλλωστε τέλεια..
ReplyDeleteΚαλημέρα, απολαμβάνω τον καφέ μου και το ποστ σου. Απραγματοποίητο, ανικανοποίητο όπως και να το πεις, κάτι ήταν που θέλαμε, κάτι που δεν έγινε, κάτι που μας τρώει.
ReplyDeleteΑπλά το ανικανοποίητο έχει λίγο πιο αρνητική χροιά -αφήνει αιχμές για τα θέλω του προσώπου- ενώ το απραγματοποίητο είναι πιο ποιητικό γιατί εμπεριέχει μια υποψία ότι δεν έτυχε ως σήμερα.
Κατα τ'αλλα το ποίημα μου άρεσε και με την δική σου προσθήκη!
Εγώ πάντως κόλλησα με την κάψα της ανάγκης. Άντε να ξεκολλήσω τώρα!
@..mat..υπεροχη ταινια η πολιτικη κουζινα..!!..πραγματι σου αφηνε την αισθηση του απραγματοποιητου..ανικανοποιητου..!!
ReplyDelete@..βασιλικη..δεν εχει ωρες και προτιμησεις η ανικανοποιητη ψυχη μου..!!
ReplyDelete@..alkyoni..εσενα δεν ειναι το θεμα να παρω τηλ.ειναι να εισαι στο σπιτι..!!
ReplyDelete@..teiresia..ααα...το φεγγαρι ειναι αναμφισβητητα ολο δικο μου..αλλα δεν ειναι δα κι ο κοσμος ολος εεε???..:)))))
ReplyDelete@..melomene..πραγματι οι φασεις του φεγγαριου επιρεαζουν τη διαθεση μου..σημερα ειμαι ολο ευτυχια..:)))))
ReplyDelete@..sigmataf..η Δημουλα ανεπαναληπτη..εμεις παιχνιδακια με τις λεξεις κανουμε..!!
ReplyDelete@..αλκιμηδη..απο την αλλη παλι..μπορει να πραγματοποιουνται επιθυμιες σου κι εσυ να παραμενεις ανικανοποιητος..!!
ReplyDelete@..asteroid..εμενα προσωπικα δε με βαραινει οτιδηποτε εχουν βιωσει φιλοι και γνωστοι..και περασε ξυστα απο εμενα..εγω βλεπω πως κι αυτα που εχω λαχταρησει να εχω..παλι θελω κι αλλα..!!
ReplyDelete@..αισθηση..η αποδοχη παιζει σημαντικο ρολο στον τροπο σκεψης μας..πολυ σημαντικο..!!
ReplyDelete@..φοινικα..ο μονος λογος πως δεν ειμαστε ποτε μα ποτε ολοκληρωτικα καλυμενοι..!!
ReplyDelete@..alexandra..εκει θελω να καταληξω κι εγω..ειναι η ανθρωπινη φυση..κι αυτο δεν αλλαζει..!!
ReplyDelete@..κατερινα..σιγουρα καποιες φορες ειναι δημιουργικο..αλλα καποιες αλλες..καταστροφικο θα ελεγα..κινδυνευεις να τα χασεις ολα..!!
ReplyDelete@..shades..σου ευχομαι κι απο εδω..καθε μερα και καλυτερα..!!
ReplyDelete@..epsilon..μια κουπα αχνιστο καφε θα την ηθελα κι εγω..
ReplyDeleteη καψα της αναγκης...αχχχ αυτη..!!δε περιγραφεται αυτη μονο βιωνεται..καθημερινα..!!