''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Monday, February 05, 2007
θεσσαλονικη-αθηνα-θεσσαλονικη
..δε λεω καταφερα να ξυπνησω νωρις..οχι πολυ,μη το παρακανουμε κι ολας..8 το πρωι ημουν στο ποδι..δεν ειχα κανει καμμια προετοιμασια, δε φημιζομαι για την νοικοκυροσυνη μου και για τον προγραμματισμο μου αλλωστε..ετσι..μεχρι να βρεθουμε με το βαλιτσακι στο χερι ετοιμοι προς αναχωρηση,η ωρα ειχε παει 11.30..
5 ωρες ταξιδι με το αυτοκινητο,με μοναδικη σταση σ ενα σουπερ μαρκετ καπου στη στυλιδα..
ο συζυγος στο τιμονι..εγω συνοδηγος(οχι απο τους καλυτερους)..κι η μικρη να εχει σωριαστει
στις πισω θεσεις..κοιμοταν ανενοχλητη..μια που ξημερωματα επεστρεψε απο την εξοδο της στο σπιτι..
στο πενταωρο τα πρωτα εργοστασια μας εδειξαν πως ειμασταν ηδη αθηνα..η εκκλησια αριστερα στον κηφισο καπου κοντα στα σεπολια,μας θυμισε πως μαλλον επρεπε να εχουμε στριψει αριστερα πολλα λεπτα πριν..
χασαμε ενα μισαωρο περιπου κανοντας κυκλους..αλλα επιτελους βρεθηκαμε στο ε.κ.ε.π.
η ωρα ηταν 5.30..αργα..
ο συζυγος εδειχνε φανερα πως μαλλον καπου αλλου θα προτιμουσε να βρισκεται,απο την εκφραση του προσωπου του..η κορη συνοδεψε τις στιφες γκριματσες της με αρκετη μουρμουρα..αρκετη να με κανει να σκεφτω πως την επομενη φορα που θα ερθω αθηνα για δουλεια..μοναχη μου θα το κανω..
ξεθεωμενοι κατα τις 9 και κατι ειμασταν στο σπιτι της αδερφης μου..καπου στη γλυφαδα..κουρασμενοι και πεινασμενοι..
φυσικα παραγγειλαμε κινεζικο..οπως καθε φορα..
η διαφορα πως αυτη τη φορα η παραγγελια εγινε σε γλωσσα αγγλικη..παραξενο??παραλογο??ειμαι εγω περιεργη..ρωταω..ειμαι??
δηλαδη σκεφτομουν..αν επρεπε εγω να παραγγειλω τι θα εκανα??
απλα δε θα το εκανα..θα ειχα απορριψει το συγκεκριμενο μαγαζι..και ξαναρωταω..ειμαι περιεργη??
τον ανηψιο μου τον ειδα την αλλη μερα το πρωι..οταν πηγαμε κοιμοταν..
σκαρφαλωσε στη αγκαλια μου κι εμεινε εκει ωρα πολυ..να του σιγοψιθυριζω ποσο μεγαλωσε και να καμαρωνει..κι αφου με συστησε στο νεμο-χρυσοψαρο του..με πουλησε για τις παιδικες εκπομπες της τηλεορασης..
ισα που προλαβα να τσιμπησω το μαγουλο της αδερφης μου,να πιω ενα καφεδακι στο μπαλκονι με θεα τη θαλασσα..και με την ψυχη στο στομα,ειπαμε ολοι μαζι αντιο..και..
12 το μεσημερακι ειμασταν παλι στο ε.κ.ε.π. για το υπολοιπο μισο της εκθεσης..
μετα απο ενα διωρο..παλι στο αυτοκινητο,ετοιμοι για επιστροφη..
αλλο ενα πενταωρο στην εθνικη..με ενδιαμεσο φαγητο στα goody's..
η μεγαλυτερη απολαυση ηταν το φιλι του ανηψιου μου και το κινεζικο..που εχει καθιερωθει πλεον..
ααα...ναι..και η εμπειρια της συνομιλιας στα αγγλικα..
μα αυτο δεν ηταν απολαυση..αυτο ηταν εφιαλτης..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
παραμονή
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
Κι όμως μου φάνηκε τόσο όμορφο έστω λιγάκι κουραστικό, μα όταν βλέπεις άτομα που σε αγαπούν αρκεί.
ReplyDeleteκινέζικο με παραγγελία μόνο στα αγγλικά; πρώτη φορά το ακούω!Γλυφάδα είπες; να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε...! και ζω στην Αθήνα!!!
ReplyDeleteκουραστικά αυτά τα ταξίδια αλλά σε αποζημιώνουν αυτά... τα φιλάκια απο αγαπημένα πρόσωπα.
καλησπέρα σου
ακόμη και έτσι,
ReplyDeleteτο ταξίδι είναι πάντα ταξίδι...
αλλάζεις παραστάσεις...
με το καλό να ξανάρθεις πιο ήρεμα...
όσο για το κινέζικο,
ούτε εγώ θα έδινα παραγγελία...
στην Ελλάδα είμαστε, όχι στην Αγγλία...
καληνύχτα...
Βιαστική η επίσκεψη, μοιάζει όμως να σε αποζημίωσε.
ReplyDelete(Την διαδρομή έχει τύχει να την κάνω και αυθημερόν..)
Την άλλη φορά οργανώσου καλύτερα..
(Μήπως να ξεκινούσες ... από τώρα να φτιάχνεις τη βαλίτσα σου; :) )
Την καλησπέρα μου
@..george..ετσι ακριβως ειναι..
ReplyDelete@..μελομενε..να ειναι καλα ο νικολας..!!
ReplyDelete@..γιωργος..ειναι καλη εμπειρια..στην αθηνα κ ηρεμα απιθανο το βλεπω..!!
ReplyDelete@..μαρκο..ναι με αποζημιωσε..
ReplyDeleteμα κι εσεις αυθημερον??μα τιποτα πια δεν ειχε αυτη η πολη να σας κρατησει??
μαλλον θα πρεπει απο τωρα να ξεκινησω την ετοιμασια της βαλιτσας..δικιο εχεις..να πλυνω τα ρουχα μου..να τα σιδερωσω..να τα διπλωσω..μα ξερεις τι κοπο και δουλεια θελει??
ασε που ποοοση ωρα θελεις να βρεις τη βαλιτσα εεε...αυτο που το βαζετε παρακαλω??
Αχ, ωραία αυτά τα ταξίδια αστραπή που μπορείς να δεις αγαπημένα πρόσωπα. Κουραστικά μπορεί, γεμάτα ζωντάνια όμως. Και είναι αυτά τα ταξίδια αστραπή που θυμόμαστε καλύτερα...
ReplyDeleteστο φιλί του ανηψιού θα σταθώ...
ReplyDelete:)
Συμμετείχες σε κάποια έκθεση; (Δεν μπορώ, είμαι παλιοπερίεργη και θα έσκαγα αν δεν ρώταγα!)
ReplyDelete@..sunshine..αν προκειται για κανενα πηλιο η νησακι συμφωνω..αλλα για δουλειες..καλο απογευμα..!!
ReplyDelete@..allmylife..αχ αυτο ειναι γλυκο και σπανιο..ειναι μοναδικος και μακρια..!!
ReplyDelete@..παλιοπεριεργη αλεπου..εαν συμμετειχα θα επρεπε να ειμαι εκει καποιες μερες νωριτερα..απλα ψωνισα..ησουν κι εσυ??
ReplyDeleteστο πα να πας μόνη!!!!!!
ReplyDelete@..alkyoni..ελα που εγω δε σ ακουσα..την επομενη φορα..μονηηηηη..!!για να δω μπορω να το κανω??σα μεγαλη δοκιμασια μου φαινεται..
ReplyDeleteΣαν να μου φαίνεται ότι έφταιγε περισσότερο η υπερένταση από το ταξίδι, το στριμωγμένο σε λίγες ώρες, παρά η πόλη ... ή τα αγγλικά...
ReplyDeleteΣαν... λέω...
;-))
@..asteroid..ισως εχεις δικιο..παντα στην αθηνα ετσι στα γρηγορα..και μ αρεσει τοσο η πολη..αλλα..
ReplyDeleteΤην άλλη φορά, προσπάθησε να φτιάξεις ένα πρόγραμμα λίγο πιο χαλαρό... Και πού ξέρεις;
ReplyDelete