Monday, February 26, 2007

μια μυγα κυκλοφορει στο μπλογκ μου


εχω παρατηρησει τελευταια πως κυκλοφορει μια μυγα στο μπλογκ μου..
μια μυγα που δεν εχει το θαρρος ουτε καν να αναφερει το ονομα της..
ειναι κακοβουλη..μεγαλη και μαυρη,απο εκεινες τις σιχαμερες μυγες που
εισβαλουν απροσκαλεστες στη ζεστασια του σπιτιου σου..και κολλουν
επανω σου σα να εισαι απο μελι..δεν φευγουν ευκολα..οσο κι αν τις κυνηγας,
μονο λερωνουν,βρωμιζουν τα παντα φτυνοντας το σαλιο τους..
αυτες οι μυγες,δεν ερχονται να δανειστουν απο τη ζεστασια σου..τη χαρα σου..
τον τροπο σκεψης σου,αλλα μονο και μονο για να σου αλλαξουν τη διαθεση,
να σε κακοκαρδισουν..και να σου αποδειξουν πως οτι ευχαριστο μπορει να
σκεφτεσαι ειναι λαθος..αφου αυτες μονο αχαρα,αδεξια και μιζερα μπορουν
να κινηθουν..
δεν εχουν αποψη..ομορφια και χαρη στη σκεψη..και αυτο φαινεται καθημερινα
στην αδειες στιγμες που ζουν.
δεν θελουν να δανειστουν τη λαμψη σου γιατι μονο στο σκοταδι εχουν μαθει να ζουν..
μια μυγα ανωνυμη λοιπον..που εχει εμφανιστει σε καποια ποστ μου..για να
με κατηγορησει πως τα κειμενα μου ειναι ψευτικα..που εφτυσε με το βρωμικο
σαλιο της ακομη και τα 5 χαρακτηριστικα μου που σας εκμυστηρευτηκα..
ακομη και τον τροπο που αντιμετωπισα την αφιερωση του αγαπημενου μου
αστεροειδη(βρε γιαννη μ..μηπως για τα ομορφα ματακια σου γινονται ολα??)
μεχρι και στο προηγουμενο ποστ ειχε αποψη για το πως σκεφτεται το δικο μου
μυαλο και συνδυαζει τα αταιριαστα..κι ημουν ετοιμη σημερα να δωσω εξηγησεις
και για αυτο..αλλα οταν ειδα τα σχολια σας χαμογελασα..οι εξηγησεις ηταν περιττες..
και πραγματικα θελω την ελευθερη αποψη του καθενα μας..
αλλα αυτο που με ενοχλει ειναι η ανωνυμια..και η διπροσωπια..
γιατι εγω αυτη τη μυγα την γνωριζω..ξερω παρα πολυ καλα ποια ειναι..
και αυτο ειναι το πιο δυσκολο για μενα..
να βλεπω πως ενα ατομο φοραει φτερα ανωνυμης μυγας στο ενα σχολιο..κι
ακριβως απο κατω το ιδιο ατομο να βαζει ροζ φτερα πεταλουδας..κι ολο
γλυκα και χαρα σα να μη συμβαινει τιποτα..
ετσι λοιπον
τη μυγα
που ειναι ανωνυμη
κακοβουλη
ζηλιαρα
μιζερη
κακεντρεχης κι
αδεξια
δεν θα της κανω ΦΛΑΠ..
αλλα θα κρατησω τα φτερακια της απαλα με τα δυο μου δαχτυλα
και με τη γνωστη κινηση..
θα την πεταξω εξω απο το παραθυρο μου..
κι αυτο γιατι ειμαι ευγενικη..
αν ομως συνεχιστει ολη η ιστορια..
το λιγοτερο που θα κανω θα ειναι να αποκαλυψω
δημοσια το ονοματακι της..
για να ξερουν ολοι..με τι εχουν να κανουν..
εγινα αντιληπτη??


θα μου επιτρεψετε απο εδω και περα να σβηνω τα κακοβουλα
ανωνυμα σχολια..ισως και πριν τα διαβασετε..

26 comments:

  1. εγινες αντιληπτη...
    τουλαχιστον απο εμενα!
    :)

    ReplyDelete
  2. Σϊγουρα έχω χάσει πολλά επεισόδια πάντως αν και κατάλαβα τη έχει γίνει.

    Καλά θα κάνεις φεγγαρένια.
    Εύγενικά και διακριτικά.

    ReplyDelete
  3. Μήπως να τη φλιτάρεις;; Φσσσστττττ!!! ;-) Ή να την αφήσεις να τριγυρίζει ελεύθερη; Κάποια στιγμή θα βαρεθεί και θα φύγει, δεν μπορεί...

    ReplyDelete
  4. ...πολυ σωστή σε βρισκω....
    ...δε νομιζω να ξαναγινει ..μετα αποαυτα που εγραψες..

    ReplyDelete
  5. χαίρομαι που δεν σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου...
    και καλά κάνεις...

    ειλικρινά, χαίρομαι...

    την καλησπέρα μου...

    ReplyDelete
  6. γλυκειά μου, λυπάμαι πολύ όταν βλέπω τέτοιες περιπτώσεις...
    θρασύδειλους που εισβάλλουν ανώνυμα και νομίζουν ότι κάτι έκαναν.
    μην αφήνεις να σε στεναχωρούν, σημασία δεν έχουν τα σχόλια και οι εντυπώσεις, καθένας μέσα του ξέρει καλά αν είναι αληθινός ή όχι...

    ReplyDelete
  7. αυτό είναι το σπίτι σου.
    ο χώρος σου
    μόνο αυτοί που τον σέβονται μπαίνουν.
    δεν ξέρω για ποιόν λες, απλά άφησέ τον. τα βήματα που αποφάσισες, σωστά και λογικά.

    σε φιλώ

    ReplyDelete
  8. τεζα στη μύγα...
    ρε Φεγγάρι μη χαλιέσαι.
    κοίτα να γράφεις ότι κάνεις κέφι εσύ!
    τα φιλιά μου

    ReplyDelete
  9. Και οταν η μυγα δεν εχει ορχεις,τοτε γινεται πολυ σπαστικη...

    ReplyDelete
  10. Το χρώμα θες τη μυγοσκοτώστρα?

    ReplyDelete
  11. Μια καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο ζήτησε από μια φοιτήτρια να την αποκαλέσει ηλίθια,χοντρή και άσχημη. Έπειτα ρώτησε το πλήθος φοιτητών τι της έκανε η φοιτήτρια.Σας μείωσε!Σας έβρισε!είπαν.
    Και η καθηγήτρια με απλότητα ...τίποτα δεν μου έκανε. Δεν δέχομαι τα όσα μου είπε.Γνωρίζω τον εαυτό μου και ξέρω καλά τι είμαι και τι δεν είμαι.
    Ηθικό δίδαγμα:Συμφιλιωνόμαστε με την κριτική. Την αποδεχόμαστε όποια και αν είναι. Και γελάμε αν δεν έχει αντίκτυπο στην πραγματικότητα αλλά είναι εικασίες.
    Αν ήξερες πόσο λίγη ζωή έχουν οι μύγες θα την περιέθαλπτες κιόλας.

    ReplyDelete
  12. Για τα μάτια μου το πολύ-πολύ καμμιά εγχείρηση να γίνει τώρα πια... για τίποτε περισσότερο δεν τα βλέπω...
    Κάτι άλλο θα συμβαίνει...

    ReplyDelete
  13. Μια συμβουλή μόνο να δώσω
    Μη την ξεμπροστιάσεις αν δεν είσαι απολυτα, μα απόλυτα σίγουρη
    Κάτι παρόμοιο μου είχε συμβεί κι εμένα και κατηγόρησα κάποιον (ευτυχώς με προσωπικό μέιλ) που δεν έφταιγε, και τον πλήγωσα και είναι κρίμα, εδω μέσα που καταθέτουμε τη ψυχή μας να αλληλοπληγωνόμαστε. Απλά, λέω, διατήρησε τις αμφιβολίες σου και τη καλή σου πίστη.

    Φιλιά

    ReplyDelete
  14. Φεγγαράκι, έτσι είναι τα κακόβουλα όντα δυστυχώς... Μην δίνεις σημασία, αγνόησέ την... Εσύ ξέρεις ποια είσαι!!!!!! Πάρε και ένα χαμογελάκι γλυκό :) Φιλιά

    ReplyDelete
  15. feggari,
    8a vare8ei kai 8a thn kanei...
    filia

    ReplyDelete
  16. Μπορεις αν θελεις να δωσεις εντολη και να ελεγχεις τα σχολια πριν δηοσιευθουν!Μην συγχιζεσαι ομως γλυκια μου...οι κακιες ειναι για τους ανθρωπους που δεν ξερουν να ζουν και δεν προκειται ποτε να μαθουν...γιατι η κακια τους δεν τους αφηνει;)

    Να εισαι καλα!!!!!!!Μακια σου!:*

    ReplyDelete
  17. ευχαριστω πολυ ολους σας..
    πιστευω πως το θεμα θα ληξει εδω..
    δεν μ αρεσει να ειμαι κακια..
    ουτε ειμαι απο τους ανθρωπους που θα πω κατι χωρις να ειμαι σιγουρη..λυπαμαι που αναγκαστηκα..και πραγματικα θελω να το ξεχασω..μη πω πως το εχω ηδη ξεχασει..καλο απογευμα..

    ReplyDelete
  18. μη δίνεις σημασία...
    μύγα είναι και θα φύγει...

    ReplyDelete
  19. τώρα το είδα..
    να εύχεσαι η μύγα όποιος όποια είναι να "παραμείνει" μόνο στο μπλογκ και να μην περάσει στο μυαλό σου....
    άμα περάσει εκεί θέλει μετά πολύ δύναμη το φλαπ,περισσότερη απ τη δική της κι ας είναι απλά μια μύγα!!!
    κάτι ξέρω για να στο λέω
    εμένα "πέρασε" στο μυαλό αυτή η μύγα,όχι με σχόλια κακόβουλα ...αλλά με άλλου είδους σχόλια και ποστ.
    τί να λέμε βρε φεγγαραγκαλιασμένη μας τώρα....
    φιλιά

    ReplyDelete
  20. Καθυστερημένα και εγω ένα μικρό σχόλιο.
    Οι "ανώνυμες" μύγες ειναι το πρόβλημα?... Μη σε απασχολεί πολύ...ψυχραιμία, εγω θα το χειριζόμουνα σαν να ηταν επώνυμη...ετσι απλά.

    ReplyDelete
  21. Τώρα το είδα κι εγώ. Ναι,οι μύγες είναι ενοχλητικές και μάλιστα όταν αρχίζουν να συμπεριφέρονται και σαν βρωμερές κατσαρίδες. Μην χάνεις την ψυχραιμία σου φεγγαράκι :)

    ReplyDelete
  22. (Ξέρω αυτό το κόλπο το κινέζικο με το βελάκι που το πετάς και πετυχαίνεις τη μύγα στον αέρα... ! Να το κάνω!?)

    ReplyDelete
  23. ΣΤΟΝ ΆΓΝΩΣΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΉ
    θ.

    Μύγες
    που στο μισόσκοτο μέσα δωμάτιο
    του Άγνωστου Αγωνιστή πετάτε,
    τον καρπό τρυγάτε της λευτεριάς
    που η αγωνία, δέντρο πολύτιμο,
    στους κλάδους πάνω της ζωής του
    λουλούδισε και κάρπισε και τώρα ώριμον
    σε σας και σ' ό,τι ζωντανό
    απλόχερα χαρίζει.

    Όπου και να 'ταν- εδώ, εκεί, πιο πέρα-
    κι όπως κι αν λέγονταν-κυνήγημα, προδοσία,
    βασανιστήριο, όπλο χωροφύλακα, φασισμός-
    τις πικραμένες ρίζες του άπλωνε αυτός
    και τα κρυμμένα τους τα νάματα τρυγούσε
    και τα 'παιρνε και τ' άπλωνε και τα λαγάριζε
    και στο εργαστήρι του δουλεύοντάς τα
    τα 'κανε τόπο λεύτερον
    για ν' ακουμπάτε τώρα σεις επάνω του το πέταγμά σας
    και μεις τις όσες μας απόμειναν ελπίδες.
    G. H.

    ReplyDelete
  24. Οι μύγες

    Νύχτωσε. Πάψαν να πετούν στο δωμάτιό μου οί μύγες'
    κρυφτήκανε στα μυστικά μέρη που εκείνες ξέρουν΄
    στα μέρη που τις οδηγεί της μοίρας τους ο
    δρόμος.

    Μα σαν το φως ανάψω, να! OL μύγες ξεγελιούνται
    μέρα πως έφτασε θαρρούν και τριγυρίζουν πάλι
    στου δωματίου μου το θολό και πνιγηρόν αέρα.

    Έτσι κι εμάς μας ξεγελάει κάποιας ελπίδας λάμψη
    και βγαίνουμε από τα κρυφά και ήσυχά μας μέρη
    και κύκλους κάνουμε πολλούς που άσκοπα μας κουράζουν.

    Και η πανάρχαια φωνή που νέοι δεν την ακούμε
    τώρα τ' αυτιά μας τα τρυπά καθώς φωνάζει: "αυτό ναι-
    ξεγέλασμα ένα η ζωή καινούργιο κάθε τόσο..."

    Γιώργης Χολιαστός

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...