Wednesday, April 11, 2007

κι η μύτη του μολυβιού να πληγώνει το χαρτί

Σκόρπια ζάχαρη,χυμένη,πληρωμένο το αντίτιμο,νερό που κοχλάζει,ψεύτικοι κόκκοι καπουτσίνο,τσιγάρο,μολύβι ξύλινο,τασάκι μπρούτζινο,καπνός σε στύση,ο καφές να μου ζεσταίνει τη χούφτα,αναπτήρας σε χρώμα μωβ πλαστικό,ξύσματα μολυβιού ανακατεμμένα με κομμάτια στάχτης.
Υγρό ολοστρόγγυλο σημάδι στο ξύλο,τινάζω την στάχτη στο χείλος του σταχτοδοχείου,μαυρίζει ο μπρούντζος,πλούσιος αφρός στην επιφάνεια του φλυτζανιού κι η μύτη του μολυβιού να πληγώνει το χαρτί,να χαράσει βαθιά τη στιγμή,η ώρα 6 το απόγευμα,με το μπλε της νύχτας να έρχεται,το αεράκι να παίρνει τραπεζομάντηλα,κομμάτια από σκισμένες αφίσσες,μπουφάν κι ο καφές να κρυώνει.
Ανέγγιχτος…


στη φωτο σκίτσο με μολύβι (δύο χρόνια πριν) 2005

39 comments:

  1. Ταλαντούχααααααα! Πολύ καλό το σκίτσο, αλλά κι η όλη περιγραφή σου είναι το κάτι άλλο! Φέρνει την εικόνα μπρος στα μάτια μας! Μπράβο, Φεγγαρένια!

    ReplyDelete
  2. Τι να τον κανεις τον καφε οταν εχεις πιει το μπλε της νυχτας και σου αφησε τη γευση του μολυβιου? Δεν ξεπλενεται η πικρα οση ζαχαρη κι αν βαλεις. Εχουν περασει 2 χρονια... Το φεγγαρι βγηκε?

    ReplyDelete
  3. Υπέροχο σκίτσο !! Μα ακόμα πιό όμορφη η γραφή. Αυτό το μπλέ της νύχτας πέρασε απο τα μάτια μου με ένα υπέροχο αεράκι να χαϊδεύει το πρόσωπο μου.

    ReplyDelete
  4. τι όμορφα αποκόματα λέξεων...
    Αποσπάσματα μιας ζωής...όλης κι όλης της δικιάς σου


    Σκιτσάρεις ΥΠΕΡΟΧΑ

    ReplyDelete
  5. Τα φιλιά μου και τα χρόνια μου πολλά!;)

    ReplyDelete
  6. παρα πολυ ομορφη περιγραφή και υπέροχο σκίτσο.

    ReplyDelete
  7. Μπράβο! Μπράβο! Μπράβο!
    Πολύ όμορφο!

    ReplyDelete
  8. Λες κι ήμουν εκεί και σ'έβλεπα...Σαν να μύρισα τον καφέ και τον καπνό από το τσιγάρο που σιγόκαιγε...Πολύ δυνατό!

    ReplyDelete
  9. Ατελείωτη στιγμή...
    Την καλημέρα μου

    ReplyDelete
  10. ωραίο σκίτσο και ωραία γραφή...
    εντυπωσιάστηκα....
    φιλάκια....

    ReplyDelete
  11. υπέροχο το σκίτσο

    και ο καφές, αφού ζέστανε τη χούφτα, έδωσε την υπόσχεση της απόλαυσης, και αφέθηκε εκεί, ανέγγιχτος
    μου άρεσε αυτό

    ReplyDelete
  12. panemorfa ola!
    keimeno, skitso, esu!
    filia

    ReplyDelete
  13. Κανονικά από σένα θέλω μεγάλα κείμενα γιατί δεν χορταίνω να σε διαβάζω.
    Αλλά αυτό, μέσα στις λίγες λέξεις του, είναι τόσο γεμάτο.

    Για τη ζωγραφική, στο ξαναλέω:άσε τις τεμπελιές.

    ΥΓ:Ευχαριστώ για τα sites.

    ReplyDelete
  14. φοβερό σκίτσο..
    Χρόνια Πολλά και καλά.

    ReplyDelete
  15. Τέλειο σκίτσο, τέλειο πάντρεμα... :)


    Χρόνια πολλά φεγγαραγγαλιαμένη..:)

    ReplyDelete
  16. Ο καφές σου ανέγγιχτος , ενώ εγώ απήλαυσα, ρουφώντας και την τελευταία σταγόνα του πληγωμένου σου χαρτιού.
    Και καπουτσίνο ξαναφτιάχνουμε και το μπρούντζο θα γυαλίσουμε, εσύ, μόνο πλήγωνε χαρτιά....
    Υποκλίνομαι

    ReplyDelete
  17. Έτσι είναι... Όταν έχει έρθει η ώρα να μιλήσει η φαντασία και συμβαίνει αυτός ο ανεμοστρόβιλος μέσα σου που νιώθεις ότι όλα περιστρέφονται γρήγορα, σαρωτικά ο καφές κρυώνει ανέγγιχτος και τα τσιγάρα κρεπαλιάζουν ανάμεσα στο στόμα και το τασάκι... Φιλιά.

    ReplyDelete
  18. Όλες μαζί σαν έπιασε η σκιτσογραφία; Όμορφο!

    ReplyDelete
  19. Το σκίτσο υπέροχο!
    Και το κείμενο, επίσης.
    Αν και λίγο μελαγχολικό...

    Καλησπέρα!

    ReplyDelete
  20. Τι όμορφες εικόνες έφτιαξες πάλι με το μολύβι και την περιγραφή σου;; Με ταξίδεψες...

    ReplyDelete
  21. σκληρή η απουσία...
    όσο και να την ντύνεις με λέξεις όμορφες και εικόνες ζωντανές,
    είναι εκεί και κάνει αισθητή την παρουσία της...

    την καλημέρα μου...

    υ.γ. υπέροχο το σκίτσο σου...

    ReplyDelete
  22. υπέροχο σύνολο...
    γραφή και σκίτσο...
    στη μύτη του μολυβιού

    καλό βράδυ!!!

    ReplyDelete
  23. μ'άρεσε το μοναχικό κείμενο όπως και η νεκρή σου φύση...

    ReplyDelete
  24. Εγώ για σένα τον φαντάζομαι Ελληνικό, πάντως... και το μολύβι δαγκωμένο... Και στην βεράντα (που σε πρωτοείδα, όχι στον εξώστη, που δεν σ' άρεσε, αλλά που να... κάνει αιφνιδίως την εμφάνισή του στο όμορφο σκίτσο σου...)
    :-))

    ReplyDelete
  25. @..renata..ετσι ειναι λες??σ ευχαριστω..καλημερες..

    @..ala grecque..η πικρα δε ξεπλενεται..η ζωη μας ολη εχει περασει..και βγαινουν πολλα φεγγαρια καθημερινα..!!..:)

    @..george..εκεινο το απογευμα ετσι με χαιδεψε το αερακι και μενα..
    καλημερουδια..

    ReplyDelete
  26. @..candyblue..ακριβως δικη μου η ζωη..ολη..σ ευχαριστω..

    @..evelina..χρονια πολλα πολλα κ καλα..φιλια..

    @..ilia..πολυ σ ευχαριστω..την καλημερα μου..

    ReplyDelete
  27. @..strangeliz..πολυ σ ευχαριστω..

    @..μαυρη νταλια..αα μου μιλας τωρα??ψιλοανησυχησα..(..:)))καλημερες..

    @..tradescadia..χαιρομαι..χαιρομαι..καλημερες..

    ReplyDelete
  28. @..dolphin..ατελειωτες ολες οι στιγμες μας..συνεχιζονται μεσα μας..καλημερουδια..

    @..spaigeck..φιλακια..καλημερες..

    @..αλκιμηδη..αχ αυτες οι υποσχεσεις..καλημερουδια..

    ReplyDelete
  29. @..soulmates..πανεμορφη κι εγω??ειμαστε σιγουροι??..:))φιλια..

    ReplyDelete
  30. @..αμο..τα μεγαλα κειμενα θελουν περισσοτερη εμπνευση.τις τεμπελιες εγω τις αφηνω..αλλα αυτες με κυνηγουν..:))καλο σ/κ

    ReplyDelete
  31. @..στελλα..καλουτσικο ειναι..χρονια πολλα..

    @..παιδισκη..ευχαριστω ..χρονια μας πολλα..

    @..φυρδην-μιγδην..χμ χμ χμ..υπερβολες..!!..:)))καλημερα.

    ReplyDelete
  32. @..industrialdaises..ετσι ακριβως..καλημερες..φιλια..

    @..ονειρομαγειρεματα..καλημερες..

    @..sofi-k..μελαγχολικο??ηταν η στιγμη ετσι..

    ReplyDelete
  33. @..sunshine..εχω τετοιες ικανοτητες??..:))

    @..γιωργο..κατι ξερεις εσυ..που εχεις κανει διατριβη στο ψυχικο μας κοσμο..καλημερα..

    ReplyDelete
  34. @..kyriayf..στην κοψη του μολυβιου..καλο σ/κ φιλια..

    @..αλεξανδρα..χαιρομαι..φιλια..

    @..αστεροειδη..μου..παλι επεσες εξω..:))αλλα στα μισα..
    πχ.αγαπημενος καφες ο ελληνικος,αν και ειμαι του στυλ καφες ναναι κι οτι ναναι..
    αλλα μολυβακια δε μασαω..ποτε..ουτε νυχακια..εγγυωμαι γι αυτο...
    οσο για το ποιημα που κατα τα αλλα ηταν υπεροχο..δεν ηταν αυτο το σημειο που βρηκα εξω απο εμενα..
    φιλια..καλο σ/κ να εχεις..

    ReplyDelete
  35. Αχ, με συγκίνησες πάρα πολύ με τον εξώστη-κι έχεις πετύχει τόσο καλά τη γραμματοσειρά!
    Μα, πραγματικά εσύ το ζωγράφισες αυτό? (Μμμμ, τώρα ξαναείδα το προφίλ σου...).

    ReplyDelete
  36. @..lemon..μα ο εξωστης δε λειπει ποτε απο το σπιτι..τον παιρνω καθε σαββατο πρωι απο το ολυμπιον..
    χαιρομαι που σου αρεσε..

    ReplyDelete
  37. Αχ, είχα τους εξώστες απο το πρώτο τεύχος, κρατημένους, για αρκετά χρόνια... Μετά ήρθαν καταστάσεις, και πετάχτηκαν, σε μια προσπάθεια να πεταχτεί και το παρελθόν-για να μπορέσω να προχωρήσω.
    Όμως, ακόμη όταν πέσει στα χέρια μου, τον χαίρομαι. Και ακόμη πονάει επίσης, το να θυμάμαι την αγνότητα εκείνων των χρόνων.

    ReplyDelete
  38. Καταιγισμός εικόνων...

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...