Έτριζε κάθε βράδυ το μαγαζί,σπίθες τα ποτά,live music,απάγκειο το τραγούδι της μικρής,συνόδευε κι ο κόσμος,γεμάτα τα τραπέζια,όλους τους έκανε μιά φωνή τέτοιο ταλέντο είχε.Γυάλιζαν οι βολβοί των ματιών,καθρέφτιζαν πόνο και ευχαρίστηση μαζί,κι ένα αχ στα χείλια οι σταγόνες του αλκοόλ!
Μπερδεύονταν πούλιες αστραφτερές και μετάξια και στρας,κι ο καπνός των τσιγάρων,Πέμπτη,Παρασκευή,και Σάββατο το ταμείο χόρευε σα παραγεμισμένος κόκκορας ,ανάμεσα στο ρε και στο σολ,μέχρι αργά το ξημέρωμα!
Ώρα πέντε ξημέρωμα Κυριακής,αφού έριξε λίγο νερό στα κατακόκκινα μάτια από την έλλειψη ύπνου,βρήκε την εφημερίδα που αγόρασε πριν λίγο από το περίπτερο,άνοιξε την τρίτη χρυσή κασετίνα Καρέλια του εικοσιτετραώρου,προσπέρασε το πρωτοσέλιδο,την νέα έκρηξη της ακρίβειας,τα λάθη της κυβέρνησης,τους οικολόγους,άλλο τον έτρωγε.Πήρε και κύκλωσε με κόκκινο στην σελίδα των αγγελιών.Ζητείται τραγουδίστρια έντεχνου κλπ κλπ αποκλείονται αλλοδαπές έγραφε κι από κάτω το νούμερο του,σε καμμιά δυό ωρίτσες θα άρχιζαν τα τηλεφωνήματα ποιός ξέρει τι καρυδιάς καρύδι πάλι!
Η μικρή του τόσκασε πριν λίγες μέρες,το επανέλαβε και χθες,φεύγω Στέφανε του είπε..το αποφάσισα..τέλος στην νυχτερινή δουλειά!
Της έταξε αύξηση,διπλασίασε μισθό και ποσοστά,ανένδοτη αυτή.
Άνοιξε τα παραθυρόφυλλα να φύγει η κάπνα,έξω λυσσομανούσε,βρήκε ευκαιρία και μπήκε ο αέρας,άρπαξε κουρτίνες,διέλυσε την εφημερίδα,φύλλο και φτερό,αλλού το ασφαλιστικό κι αλλού οι απεργίες, πετώντας στον αέρα προσγειώθηκαν σα πούπουλα στο μπαλκόνι.
Με γυμνές πατούσες μάζεψε ότι πρόφταινε!
Έβαλε να φορτίσει το κινητό και στοίχημα με τον εαυτό του πως μέχρι το μεσημεράκι θα είχε βρει την καινούργια 'χρυσή φωνή'...
συνεχίζεται..
Θα τη βρει άραγε;; Καλημέρα, όμορφη αρχή.
ReplyDelete@..sunshine..καλημερουδια..
ReplyDeleteκι εγω αναρωτιεμαι..
:))
ου,ου,ουυυυυυ την κακομοίρα ,
ReplyDeleteτην έφαγε η κα΄κιά της μοίρα ...
αλλά κι εσύ καλή μου για το παράλληλο σύμπαν σήμερα μας γράφεις...
τι τα θες όμως, αμά ζεις μέσα στη νύχτα !!! :-))
Καλημέρα Φεγγαρένια μας!!!...αυτό το κειμενάκι μου θυμίζει λίγο το... 'Αυτή η νύχτα μένει'...του Σταμάτη Κραουνάκη...(από την ομόνυμη ταινία)..νομίζω...πολύ σκληρή η νύχτα..ανελέητη..με σκληρούς νόμους...άγραφους...αλλά και γλυκιά...με γοητεία...να δούμε θα βρεί τη φωνή που αναζητά..ο ήρωάς σου;;....εγώ λέω πως θα τη βρεί τελικά...Φιλάκια.Με αγάπη,Αθανασία.
ReplyDeleteΑ, ωραίο! Ξέρεις πράγματα για τη ζωή της νύχτας ή απλώς δοκιμάζεις την πένα σου;
ReplyDelete@..insomnia..
ReplyDelete@..αθανασια..
:)))
@..3 parties..μπααα..ειμαι της μερας εγω..μα τελειως!!
ReplyDeleteΔε θα το πιστέψεις αλλά το ίδιο ερωτηματικό με 3partiesaday μου καρφώθηκε...
ReplyDeleteFeggarenia μου, το ταλέντο του δημιουργού με τη "χρυσή" πένα, φωνάζει ....κράζει καλή μου φίλη!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Ωραία αρχή,ανυπομονώ να μάθω τη συνέχεια.Θα τη βρει τελικά;
ReplyDelete@..φυρδην-μιγδην..κοιτα ποια μιλαει..η γλαρενια με τα πανεξυπνα ποστ!!
ReplyDeleteκαι τις τεραστιες αγκαλιες!!
σε φιλω!
@..moukelis..περιεργο νικ..τι σημαινει;
ReplyDeleteαν θα τη βρει δεν το ξερω..ξερω;
σφυριζω αδιαφορα..
φιλια
Με εντυπωσιάζει που το πιάνεις από την πλευρά του επιχειρηματία και όχι της μικρής τραγουδίστριας που έφυγε. Ανατρεπτικό σαν σενάριο. Μια γοητευτική ιστορία που κυλάει περιγραφικά. Περιμένουμε τη συνέχεια...
ReplyDeleteΔηλώνω κι εγώ με τη σειρά μου ανυπόμονη για τη συνέχεια... και στέκομαι στη σειρά περιμένοντάς την!
ReplyDeleteΚαλησπέρα
Για να δούμε....(εντωμεταξύ εγώ τώρα πήρα χαμπάρι τη συνέχεια του Αναστάση στα άλλα μπλόγκς! Ενδιαφέρον!)
ReplyDelete@..βασιλη..χμμ ξερεις δυσκολα τα κειμενα με συνεχειες..για να δουμε!!
ReplyDelete@..σταλαγματια μου καλησπερα..εξω σημερα ριχνει σταλαγματιες πολλες!!
ReplyDeleteσμακ..
@..patsiouri..ωραια ειναι..ωραια..μακαρι παντα να περναμε καλα!
ReplyDelete@Φεγγαραγκαλιές:Πιο ενδιαφέρον από το δικό σου;Σε παραπέμπω:http://moukelis.blogspot.com/2007/11/blog-post_22.html
ReplyDeleteΤην καλησπέρα μου. :@)
Φυσικα και θα την βρει.Ψαχνει για φωνη αλλα αμα προκυψει και κανενα τεκνο δεν θα πει οχι.
ReplyDeleteΕμ έτσι είναι. Οποιος νύχτα περπατεί..........
ReplyDeleteΓιά να δούμε και την συνέχεια
Δεν με ενδιαφέρει ποια θα είναι η κατάληξη.Απολαμβάνω τη διαδρομή.Τον τρόπο που τα λες.
ReplyDelete