Thursday, December 13, 2007

η εφημερίδα (μέρος β΄)

Μαύρες φωτιές τα μάτια του.Το 'οχι' του σταθερό κι αμετάκλητο.Μικρά αναμμένα καρβουνάκια η ζήλεια κι ο εγωισμός που την σιγόψηναν μήνες τώρα!
Βγήκαν γιά ένα ποτό και βρέθηκαν περασμένα μεσάνυχτα να μιλούν γιά τα ίδια και τα ίδια! ''Η δική μου η γυναίκα δεν πρόκειται να δουλέψει νύχτα'',τελεσίγραφο οι λέξεις του!
Έπεσε με βουλιμία στους ξηρούς καρπούς η Μελίνα,μιά γουλιά ποτό,ένα φυστικάκι,δύο φουντουκάκια,πατατάκια βουτηγμένα σε καφτερό,μασούλαγε και ξεφύσαγε,ξεφύαγε και βούρκωνε.
Στο τρίτο ουίσκυ σηκώθηκε να πάει γιά δυό λεπτά στην τουαλέτα,.Περπάτησε στο ημίφως,μπήκε στις Γυναικών,έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο της κι έφυγε ανεπιστρεπτί από την έξοδο.
Ακούς εκεί!
Παρκαδόρο στην ζωή της δεν ήθελε,άλλωστε ήταν αρκετά νέα ακόμη..αα όλα κι όλα!Και μέχρι τώρα,όλα πρίμα και βολικά στη ζωούλα της,και τις σπουδές της τις έκανε,και στα ωδεία της πήγε,και σε μουσικές σχολές και ιδιαίτερα μαθήματα παρέδιδε σε μικρά παιδάκια.
Κι όπως το πάλεψε έως τώρα,έτσι και στα υπόλοιπα!
Ιδιαίτερο χάρισμα είχε η Μελίνα,αηδονιού φωνή.Τραγουδούσε κι ήταν σα δρασκελιά σε άλλη ζωή πιό ζάχαρη,μαγευόταν όποιος είχε την τύχη να την ακούσει!
Δεν της αρκούσαν πιά τα ιδιαίτερα που παρέδιδε,ούτε οι ώρες που δίδασκε στο ωδείο.Να ασχοληθεί με το τραγούδι ήθελε,να λύσει πιά αυτή τη ζώνη ασφαλείας που την έσφιγγε.
Αυτή παιδί μου ήθελε ακροατήριο,ήθελε κοινό να της ζητα παραγγελιές,να σιγοτραγουδά μαζί της,Μελίνα παίξε μας εκείνο της Χαρούλας,ή το άλλο της Δήμητρας,να μυρώνει ροδοπέταλα ο αέρας γιά χάρη της,να μελώνει το χνώτο της,ναι αυτό ήταν που της τα΄ριαζε γάντι.
Βγήκε έξω,λυσσομανούσε ο αέρας,κρύφτηκε σε μιά εσοχή αριστερά κι άναψε με δυσκολία τσιγάρο,πυγολαμπίδα να πηγαινοέρχεται νευρικά στο σκοτάδι.Σε λίγο έιδε και τον Αντώνη να περνάει ξεφυσώντας και να φεύγει.Πάει μ αυτόν τελείωσε!
Ώρα πέντε το πρωί,η Μελίνα κρυμμένη ακόμη πίσω από τον κορμό του δέντρου που ανεμοπάλευε,είχε ήδη σβήσει καμμιά δεκαριά γόπες μαζί με τις σκέψεις της,στις ρίζες του!Στην τελευταία πιά,το κραγιόν,ίσα που άφηνε την υπόνοια του κόκκινου!Στα πόδια της ανεμοχόρευαν φύλλα και χαρτιά,χώμα, λογής λογής σκουπίδια και ένα διπλό φύλλο εφημερίδας..
συνεχίζεται..

υ.γ. η φεγγαροαγκαλιασμένη σήμερα γράφει με το αριστερό,διότι το δεξί χέρι είναι πανταρισμένο και πονάει ανυπόφορα.Και όχι δεν γνωρίζει τι ακριβώς συμβαίνει,ίσως κάποια ψύξη,ίσως κάτι σα στραμπούληγμα,θα αποφύγει να πει πως ίσως φταίει κι η ηλικία,πάντως σε γιατρό δε πάει γιατί φοβάται λέει τις ενέσεις κορτιζόνης κα βαριέται τις ακτίνες χ!Μόνο θα πάρει γιά δυό τρεις μέρες voltarane των 50,τρία την ημέρα,μετά από συμβουλη ΄φίλου ορθοπεδικού!Και βλέπουμε..

12 comments:

  1. Γλυκια μου φεγγαρενια

    περαστικα σου, ευχομαι να ειναι κανενα τραβηγμα μονο και να σου περασει γρηγορα γρηγορα!!!

    Η ιστοριουλα με τραβηξε και αναμενω την συνεχεια. Μου θυμισες μια μπουατ που πηγαινα παλια, καπου στην Μποτσαρη. Ειχε κατι νεαρα παιδια με φωνες διαμαντι, ακομα αναρρωτιεμαι που να βρισκονται απο τοτε που εκλεισε....πανε σχεδον 6 χρονια απο τοτε.

    Φιλακιαα

    ReplyDelete
  2. Δηλαδή αν έγραφες με το δεξί θα τα έγραφες καλύτερα; :))) ¨η μήπως εννοείς οτι το δεξί είναι το καλό; :))
    Περαστικά σου.

    ReplyDelete
  3. Περαστικά σου,καταρχάς και να το προσέχεις!!!Σχόλιο ακόμα δε θα αφήσω για την ιστορία :)Περιμένω να ολοκληρωθεί;)))

    φιλιά!

    ReplyDelete
  4. περαστικούλια σου.. αναμένουμε με πολύ αγωνία την συνέχεια ...φιλιά

    ReplyDelete
  5. Ετσι είναι ρε παιδι μου ποιος είσαι κύριε?Δεν κατάλαβα? Μ εχεις ή δεν μου έχεις εμπιστοσύνη.Καλά τοπυ κανε.Συγχήστηκα τώρα.Περαστικά σου φεγγαρένια και με το πόδι γράφεις πως άλλοι ζωγραφίζουν με το πόδι?

    ReplyDelete
  6. κοίτα, δεν φταίει η ηλικία αλλά το πείσμα....


    περαστικά και πολύ γρήγορα.
    αναμένω την συνέχεια της ιστορίας και...του χεριού.

    πολλά, πολλά φιλιά!

    ReplyDelete
  7. Δηλαδή προς το παρόν είσαι μία από εμάς... τους αριστερούς.
    Περαστικά :-)

    Βάλε όσες συνέχειες θέλεις.ακόμα και 15. Σου το έγραψα στο προηγούμενο. Απολαμβάνω, δεν βιάζομαι καθόλου να τελειώσει.
    Λίγο μπερδέυτηκα.Στο δεύτερο επεισόδιο είναι η ίδια που παραιτήθηκε από τη δουλειά ή η καινούρια που θα πάει.
    Μάλλον πρέπει να το ξαναδιαβάσω.

    ReplyDelete
  8. Εγώ λέω η φεγγαροαγκαλιασμένη να παει στο γιατρό και να αφήσει τα χαζά γιατί δεν ξέεισ ποτέ τι γίνεται!!!

    ;)

    ReplyDelete
  9. Περαστικά φεγγαράκι,μην το κουράζεις και θα φίνει γρήγορα πολύ καλύτερα.Περιμένουμε επόμενο επεισόδιο,θες να μας κρατάς σε αγωνία;

    ReplyDelete
  10. Περαστικά!
    Τώρα που γράφεις με το χέρι της καρδιάς να έχεις υπ όψιν:
    "Aριστερόχειρ από επιλογή η καρδιά, να ξεχωρίζει. Δεξιόχειρ της ακατανόητης κανονικότητας ο νους...''

    ReplyDelete
  11. Μια καλημερα να αφησω και να σαι καλα οσο γινεται. Καλο ΣΚ να εχεις

    ReplyDelete
  12. Μου άρεσε η φράση "παρκαδόρο στη ζωή της δεν ήθελε...", πετυχημένη ατάκα, και η η εικόνα με την γόπα με την υπόνοια του κόκκινου...
    Περαστικά σου φεγγάρι μου

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...