Sunday, January 20, 2008

κομμάτια ποίησης

Eίχα προσκλησούλα από τον αγαπημένο μου http://lock-heart.blogspot.com/ να αναφέρω κομμάτια ποίησης που έχω αγαπήσει..
1) Το Μονόγραμμα του Ελύτη
Ετσι μιλω για σενα και για μενα
Επειδη σ αγαπω και στην αγαπη ξερω
Να μπαινω σαν Πανσεληνος
Απο παντου,για το μικρο το ποδι σου μες στ αχανη σεντονια
Να μαδαω γιασεμια-κι εχω τη δυναμη
Αποκοιμισμενη,να φυσω να σε πηγαινω
Μεσ απο φεγγερα περασματα και κρυφες της θαλασσαςστοες
Υπνωτισμενα δεντρα με αραχνες που ασημιζουνε
Ακουστα σ εχουν τα κυματα
Πως χαιδευεις,πως φιλας
Πως λες ψιθυριστα το 'τι' και το 'ε'
Τριγυρω στο λαιμο στον ορμο
Παντα εμεις το φως κι η σκια
Παντα εσυ τ αστερακι και παντα εγω το σκοτεινοπλεουμενο
Παντα εσυ το λιμανι κι εγω το φαναρι το δεξια
Το βρεμενο μουραγιο και η λαμψη επανω στα κουπια
Ψηλα στο σπιτι με τις κληματιδες
Τα δετα τριανταφυλλα,το νερο που κρυωνει
Παντα εσυ το πετρινο αγαλμα και παντα εγω η σκιαπου μεγαλωνει
Το γερτο παντζουρι εσυ,ο αεραςπου το ανοιγει εγω
Επειδη σ αγαπω και σ αγαπω
Παντα εσυ το νομισμα κι εγω η λατρεια που το εξαργυρωνει:
Τοσο η νυχτα,τοσο η βοη στον ανεμο
Τοσο η σταλα στον αερα,τοσο η σιγαλια
Τριγυρω η θαλασσα η δεσποτικη
Καμαρα τ ουρανου με τ αστρα
Τοσο η ελαχιστη σου αναπνοη
Που πια δεν εχω τιποτε αλλο
Μες στους τεσσερις τιχους,το ταβανι,το πατωμα
Να φωναζω απο σενα και να με χτυπα η φωνη μου
Να μυριζω απο σενα και ν αγριευουν οι ανθρωποι
Επειδη το αδοκιμαστο και το απ αλλου φερμενο
Δεν τ αντεχουν οι ανθρωποι κι ειναι νωρις, μ ακους
Ειναι νωρις ακομη μες στον κοσμο αυτον αγαπη μου
Να μιλω για σενα και για μενα.
έτσι ακριβώς όπως το είχα γράψει σαν πρώτο ποστ σ αυτό το μπλογκ http://metofeggariagalia.blogspot.com/2006/10/blog-post_10.html !

2) από τους μονόλογους του Κούντερα
.................................................Πως να σε θέλω
που όλο απάθεια σωπαίνεις.Μη μ΄αγγίζεις, δε σε θέλω!
Αν έλεγες τουλάχιστο και μόνο μία λεξούλα!
Αν έλεγες τουλάχιστο ένα γλυκό ψέμα!
Μίλα! Θα σε πιστέψω! Τα πάντα θα ανεχτώ!
Θα ακολουθήσω τα ψέμματα σου σαν υπνοβάτισσαπάνω στη μαρκίζα!
Μ΄αγαπάς; Πες μου! Απάντησε!
Θα επεκταθώ μπροστά σου σαν λιβάδι!
Θα σε καταπιώ μέσα μου όπως το δάσος το σκαθάρι!
Μόνο μίλα,λέγε μου ψέμματα,απάντησε!
......Αλλά εσύ μόνο κοιτάς.Γιά πολύκαι αδιάφορα.

που επίσης είχα αναφέρει εδώhttp://metofeggariagalia.blogspot.com/2007/12/blog-post_18.html

3) η μισή ώρα του Καβάφη

Μήτε σε απέκτησα, μήτε θα σε αποκτήσω
ποτέ, θαρρώ. Μερικά λόγια, ένα πλησίασμα
όπως στο μπαρ προχθές,και τίποτε άλλο.
Είναι, δεν λέγω, λύπη. Αλλά εμείς της Τέχνης
κάποτε μ' έντασι του νου, και βέβαια μόνο
για λίγην ώρα, δημιουργούμεν ηδονή
οποία σχεδόν σαν υλική φαντάζει.
Έτσι στο μπαρ προχθές -βοηθώντας κιόλας
πολύ ο ευσπλαχνικός αλκολισμός
-είχα μισή ώρα τέλεια ερωτική.
Και το κατάλαβες με φαίνεται,
κ' έμεινες κάτι περισσότερον επίτηδες.
Ήταν πολλή ανάγκη αυτό. Γιατί
μ' όλην την φαντασία, και με το μάγο οινόπνευμα,
χρειάζονταν να βλέπω και τα χείλη σου,
χρειάζονταν νάναι το σώμα σου κοντά.

που γράφτηκε σε κάποια σχόλια εδώ https://www.blogger.com/comment.g?blogID=35686819&postID=1892602552941885017
κι ένα στίχο του έγραψα κάτω από τον τίτλο του μπλογκ μου!

21 comments:

  1. φεγγαρένια μου, εκπληκτικές επιλογές, σταχυολόγησες όπως η Ρουθ στα πόδια Βόοζ...

    χαίρομαι εξόχως με τον ποιητικό αέρα στα μπλογκς αυτές τις μέρες...

    καλό απόγεμα

    ReplyDelete
  2. Μπράβοοοοοοο
    φιλίι

    ReplyDelete
  3. @..ωσηε..δεν πολυσυμπαθω την ποιηση..ομως αυτα..

    ReplyDelete
  4. @..patsiouri..σ εμενα συγχαρητηρια; σ αυτους που τα εγραψαν..χαχα

    ReplyDelete
  5. @..lenousio..φιλι διπλο!!

    ReplyDelete
  6. Απλά καλημέρα και μιά καλή εβδομάδα.
    φιλιά

    ReplyDelete
  7. Όλα όμορφα και παραμυθένια , πειράζει που έχω μια αδυναμία στον πρώτο ε;;; Ως θαλασσινή εε;

    Φιλάκια πολλά!

    ReplyDelete
  8. Καλησπέρα και καλή εβδομάδα!Ο Καβάφης,μεγάλος έρωτας...

    ReplyDelete
  9. @..alexib..καλησπερα..ηταν ομορφο το σ/κ;

    ReplyDelete
  10. @..θαλασσινη..το μονογραμμα ειναι αγαπημενο..εχεις καθε δικαιωμα!!
    φιλια

    ReplyDelete
  11. @..moukelis..σοβαρα;φιλια πολλα

    ReplyDelete
  12. "Επειδη το αδοκιμαστο και το απ αλλου φερμενο
    Δεν τ αντεχουν οι ανθρωποι κι ειναι νωρις, μ ακους"

    "Αλλά εμείς της Τέχνης
    κάποτε μ' έντασι του νου, και βέβαια μόνο
    για λίγην ώρα, δημιουργούμεν ηδονή
    οποία σχεδόν σαν υλική φαντάζει"
    !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ReplyDelete
  13. Ένα υπέροχο μπουκέτο
    από λουλούδια!!!
    Μμμμμ...μέθυσα από
    το άρωμα!!!
    φιλιά *

    ReplyDelete
  14. Ομορφα ποιήματα διάλεξες .Μπράβο σου

    ReplyDelete
  15. "Ήταν πολλή ανάγκη αυτό"
    Καλημέρα και καλή βδομάδα!

    ReplyDelete
  16. ΣΤΕΛΛΑΚΙ :)!!... σε ευχαριστώ για την αποδοχή :) τέλεια τα ποιηματάκια:)..Καλημέρα και καλή βδομάδα:)

    ReplyDelete
  17. ποτε μου δεν μπορεσα να καταλαβω το νοημα που κρυβουν τα ποιηματα...αυτα ομως ειναι πολυ ωραια!!μπραβο που τα εγραψες εδω...

    ReplyDelete
  18. Φεγγάρι...

    Φεγγάρι
    μια μπλούζα της δώσε μου μόνο
    να βάλω μέσα τις γροθιές μου
    να τις δαγκώνω ως να ματώσουν.

    Γ. Χολιαστός

    ReplyDelete
  19. @..ανωνυμε/η

    πολυ δυνατο..

    σ ευχαριστω!!!
    :)))

    ReplyDelete

μια μέρα

  χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα,  κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι,  εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...