Θα μπορούσα να είμαι μια σταγόνα
σάλιου στις άκριες των χειλιών σου,
νερό στο πηγούνι σου,
ιδρώτα στις πτυχές του αυχένα σου,
στις ρίζες των μαλλιών σου, κυλώντας
να ρουφάω την υγρασία των ματιών σου, από αγάπη
να τρυπώνω στις δίπλες του δέρματος σου με πάθος
στο ρεβέρ του παντελονιού σου με δύναμη
να κλέβω το λουλούδι που έχεις κρυμμένο στις τσέπες σου
να ξεθηλυκώνω τα κουμπιά σου,
να τρέχω στις ενώσεις των δακτύλων σου,
στην καρδιά κι από εκεί στην ανυπότακτη ψυχή σου
να εξουσιάζω τις πιο κρυφές σου επιθυμίες
να τρυπώνω σ εκείνες τις αναμνήσεις που φορούν ρούχα παιδικά
στις στιγμές που υποφέρεις
Θα μπορούσα να είμαι μια σταγόνα αίμα
στο πιο βαθύ τραύμα σου
Θα μπορούσα να είμαι μια σταγόνα υδράργυρου
που μετράει στοργικά τον πυρετό σου
Θα μπορούσα να είμαι μια σταγόνα θάλασσα
στο αλμυρό κορμί σου
Κι έπειτα μια νιφάδα χιονιού στα φτερά ενός γλάρου..
Να πετάξω μακριά..
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Wednesday, February 13, 2008
μιά παραμάνα σταγόνες
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Καλημέρα, ένα ακόμα πανέμορφο κείμενο πού διάβαζα και ξαναδιάβαζα....
ReplyDeleteΣτό έχω ξαναπεί.
Ζωγραφίζεις και με τίς λέξεις θαυμαστά έργα.
Καλημέρα
Πολύ όμορφο και εκφραστικό.Καλή σου μέρα και χρόνια σου πολλά ,με αγάπη σε βροχή από σταγόνες.
ReplyDeleteτυχερόν το δέρμα.... καλήν ημέρα
ReplyDeleteΩραίο το κείμενο ..γεμάτο αγάπη , στο τέλος όμως φυγή ...αχ πόσο μου άρεσε αυτή η φυγή.
ReplyDeleteΧρόνια πολλά για σήμερα και καλή σου μέρα.
Μια θάλασσα, το καλύτερο.. Φιλιά φεγγάρι μου
ReplyDeleteΓια μια στιγμούλα μόνο κι' ας έφευγα μετά....
ReplyDelete:-)
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
ΑΥΤΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ!!!
ReplyDeleteΚι εγώ σήμερα πέρασα κυρίως για να σου ευχηθώ:
XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΑ!!! ΣΗΜΕΡΑ & ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ ΚΙ ΟΛΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΤΑ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ!
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ
Η αγάπη δεν πιάνει χώρο.
ReplyDeleteΕίναι ο χώρος...
Πόσο λίγη "φαίνομαι" μέσα της!
φιλάκι ,φεγγαρένια μου!
...και πάντα ερωτευμένη :))
Έτσι είναι ο έρωτας φεγγαρένια μου... Τονίζει τις λεπτομέρειες την ίδια στιγμή που σε κάνει να νιώθεις υπερμεγέθης... Σε φυλακίζει την ίδια στιγμή που σου προσφέρει φτερά... Βαθιά ανθρώπινος δηλαδή. Σε φιλώ.
ReplyDeleteΘα μπορούσα να είμαι ΟΛΑ αν δεν ήμουν ΤΙΠΟΤΑ!!
ReplyDeleteXρονια σου Γλυκα και Ερωτευμενα φεγγαρενια μου.
ReplyDeleteκαλημέρα φεγγαρένια μου.
ReplyDeleteΔεν έχω λόγια, ίσως από τα ομορφότερα κείμενα που έχω διαβάσει τελευταία. Και δεν ξέρω, μου φάνηκε τόσο αληθινό, σαν να υπάρχει αληθινός έρωτας κι όχι μόνο μαστοριά στις λέξεις. Κι αυτό με το ρεβέρ του παντελονιού, στ' αλήθεια μου θύμισε... Τέλος πάντων. Πανέμορφο. Τα σέβη μου...
ReplyDelete