Wednesday, February 13, 2008

μιά παραμάνα σταγόνες


Θα μπορούσα να είμαι μια σταγόνα
σάλιου στις άκριες των χειλιών σου,
νερό στο πηγούνι σου,
ιδρώτα στις πτυχές του αυχένα σου,
στις ρίζες των μαλλιών σου, κυλώντας
να ρουφάω την υγρασία των ματιών σου, από αγάπη
να τρυπώνω στις δίπλες του δέρματος σου με πάθος
στο ρεβέρ του παντελονιού σου με δύναμη
να κλέβω το λουλούδι που έχεις κρυμμένο στις τσέπες σου
να ξεθηλυκώνω τα κουμπιά σου,
να τρέχω στις ενώσεις των δακτύλων σου,
στην καρδιά κι από εκεί στην ανυπότακτη ψυχή σου
να εξουσιάζω τις πιο κρυφές σου επιθυμίες
να τρυπώνω σ εκείνες τις αναμνήσεις που φορούν ρούχα παιδικά
στις στιγμές που υποφέρεις
Θα μπορούσα να είμαι μια σταγόνα αίμα
στο πιο βαθύ τραύμα σου
Θα μπορούσα να είμαι μια σταγόνα υδράργυρου
που μετράει στοργικά τον πυρετό σου
Θα μπορούσα να είμαι μια σταγόνα θάλασσα
στο αλμυρό κορμί σου
Κι έπειτα μια νιφάδα χιονιού στα φτερά ενός γλάρου..
Να πετάξω μακριά..

13 comments:

  1. Καλημέρα, ένα ακόμα πανέμορφο κείμενο πού διάβαζα και ξαναδιάβαζα....
    Στό έχω ξαναπεί.
    Ζωγραφίζεις και με τίς λέξεις θαυμαστά έργα.
    Καλημέρα

    ReplyDelete
  2. Πολύ όμορφο και εκφραστικό.Καλή σου μέρα και χρόνια σου πολλά ,με αγάπη σε βροχή από σταγόνες.

    ReplyDelete
  3. τυχερόν το δέρμα.... καλήν ημέρα

    ReplyDelete
  4. Ωραίο το κείμενο ..γεμάτο αγάπη , στο τέλος όμως φυγή ...αχ πόσο μου άρεσε αυτή η φυγή.

    Χρόνια πολλά για σήμερα και καλή σου μέρα.

    ReplyDelete
  5. Μια θάλασσα, το καλύτερο.. Φιλιά φεγγάρι μου

    ReplyDelete
  6. Για μια στιγμούλα μόνο κι' ας έφευγα μετά....
    :-)

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ReplyDelete
  7. ΑΥΤΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ!!!
    Κι εγώ σήμερα πέρασα κυρίως για να σου ευχηθώ:
    XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΑ!!! ΣΗΜΕΡΑ & ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ ΚΙ ΟΛΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΤΑ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ!
    ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ

    ReplyDelete
  8. Η αγάπη δεν πιάνει χώρο.
    Είναι ο χώρος...
    Πόσο λίγη "φαίνομαι" μέσα της!

    φιλάκι ,φεγγαρένια μου!

    ...και πάντα ερωτευμένη :))

    ReplyDelete
  9. Έτσι είναι ο έρωτας φεγγαρένια μου... Τονίζει τις λεπτομέρειες την ίδια στιγμή που σε κάνει να νιώθεις υπερμεγέθης... Σε φυλακίζει την ίδια στιγμή που σου προσφέρει φτερά... Βαθιά ανθρώπινος δηλαδή. Σε φιλώ.

    ReplyDelete
  10. Θα μπορούσα να είμαι ΟΛΑ αν δεν ήμουν ΤΙΠΟΤΑ!!

    ReplyDelete
  11. Xρονια σου Γλυκα και Ερωτευμενα φεγγαρενια μου.

    ReplyDelete
  12. καλημέρα φεγγαρένια μου.

    ReplyDelete
  13. Δεν έχω λόγια, ίσως από τα ομορφότερα κείμενα που έχω διαβάσει τελευταία. Και δεν ξέρω, μου φάνηκε τόσο αληθινό, σαν να υπάρχει αληθινός έρωτας κι όχι μόνο μαστοριά στις λέξεις. Κι αυτό με το ρεβέρ του παντελονιού, στ' αλήθεια μου θύμισε... Τέλος πάντων. Πανέμορφο. Τα σέβη μου...

    ReplyDelete

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...