μας έλειψες

Κυριακή προχωρημένο απόγευμα, μπαίνω στο gmail μου. Καθώς βλέπω τα μηνύματα μου, εμφανίζεται ένα παραθυράκι..

-Φεγγαρένιααα..μας έλειψες..
-Ποιός; ρωτάω με περιέργεια μιά που το όνομα είχε αντικατασταθεί με μιά σειρά ερωτηματικά.
-Εγώ είμαι ο Κώστας, ο συνάδερφος σου..
Πράγματι έχω ένα συνάδερφο Κώστα στο γραφείο, με τον οποίο δε λέμε και πολλές πολλές κουβέντες..αν και πολλές φορές έχω πιάσει επάνω μου εκείνο το βλέμμα του που λέει..Αχ αν σε είχα θα σε...
Δεν θα μπω σε τέτοιου είδους ωρολογία, θα πω μόνο πως κάπως έτσι ένοιωθα κι εγώ με τον Κώστα..Αν τον είχα...θα τον...

Πιάνουμε που λες την κουβέντα, να χαρώ ενδιαφέρον σκέφτομαι εγώ, διορθώνω το μαξιλαράκι στην καρέκλα μου, κάθομαι αναπαυτικότερα, μιλάμε γιά το Σαββατοκύριακο που πέρασε, γιά τον καιρό, κοτσομπολεύουμε του άλλους συναδέλφους, αρχίζουμε να λέμε γιά πιό προσωπικά πράγματα, μου μιλάει γιά τον όμορφο του γραφείου, τον ευχαριστώ εγώ ειρωνικά (το έπιασε άραγε;) που με προσανατολίζει προς τα εκεί, κατά βάθος λέω άλλο θέλει να μου πει αλλά ντρέπεται, τεςπα ζεσταίνομαι από την συζήτηση, θυμάμαι και τον νόμο της έλξης γιά τον οποίο διάβαζα τελευταία, να είδες που λειτουργεί; λέω.. έχω πάρει τσιγάρο και καφέ, κι εκεί που είμαι έτοιμη να ψήσω τηγανίτες με μπόλικο μέλι να ξεχύνεται αριστερά και δεξιά και να του τις σερβίρω με μπόλικη κανέλλα (πως να το κάνουμε,τον γουστάρω τον τύπο), κι εκεί που είμαι σίγουρη πως με γουστάρει κι αυτός, γιατί τότε γιά ποιόν λόγο να βρίσκεται τέτοια ώρα εδώ, τι νομίζεις πως συμβαίνει;

Με πετάει έξω από το διαδίκτυο, τζάμπα τα λεφτά στην tellas λέω γιά το απεριόριστο internet, κι αμέσως κάνω να ξαναμπώ αλλά που!!
Όσο μπήκες εσύ μπήκα κι εγώ. Μετά από ένα μισάωρο παρακαλώ, εε δε μπορεί θα με περιμένει σκέφτομαι, τζάμπα τα μέλια και τό τσιρτσίρισμα; αφού το έχω δει εκείνο το βλέμμα του που γυαλίζει..
Στο μισάωρο, καταφέρνω και ξαναμπουκάρω στο internet, τρέχω κατ ευθείαν στο gmail, μήτε παράθυρο, μήτε Κώστας..εγώ κι ο υπολογιστής μόνοι.
Φτουυυ γμτ..φωνάζω, βρίζω, με κοιτούν περίεργα, εε λέω θα του γράψω μέιλ του καλού μου να του εξηγήσω..
Γράφω ένα επεξηγηματικό μειλ στο gmail, γράφω κι ένα στο yahoo, μη τυχόν και παράπεφτε..

Εν τω μεταξύ τα requests, τα aplications, τα kiss, και τα hugs στο facebook να πέφτουν βροχή. Γενικά και αόριστα από ανθρώπους που θέλουν να είναι φίλοι μου αλλά ούτε που με ξέρουν..
Ασε που αν θελήσω κουβέντα παραπάνω θα φάω πόρτα..δε το συζητώ.

Την επόμενη μέρα, περίμενα απάντηση στα μειλ ως αργά το βράδυ..εε όσο ήρθε σε εσένα ήρθε και σε μένα..Ούτε εχθές, ούτε και σήμερα..και το κυριότερο, ούτε στο γραφείο τον συνάντησα καθόλου..
Άρα κάθε κανόνας έχει και τις εξαιρέσεις του..γιατί τι γίνεται με τον νόμο της έλξης όταν χαλάει ο μαγνήτης;
Και γιατί άραγε μου έκανε νύξη γιά τον άλλον τον πολύ όμορφο συνάδερφο;
Και επιτέλους ας μου δώσει κάποιος μία απάντηση..που πάνε οι άντρες όταν χάνονται;;
Και τόσες καρδιές, φιλιά, και αγκαλιές στο facebook χαράμι, κρίμα δεν είναι βρε παιδιά;;

υ.γ. στον φίλο που μου είπε με παράπονο πως στις ιστορίες μου τους άντρες τους συνθλίβω, τους εξαυλώνω..τους εξαφανίζω βρε αδερφέ..