H γλυκιά μου anima με κάλεσε σ ένα ακόμη παιχνιδάκι..
10 + 1 άχρηστα πράγματα που με αφορούν..
λοιπόνννννννν....
1) Καπνίζω ΚΑΡΕΛΙΑ (τα μπλε), δύο τσιγαράκια την ημέρα, ενίοτε και περισσότερα, αλλά δε τραβάω τον καπνό. Αυτό δεν κατάφερα να το μάθω ποτέ.
2) Πίνω τρία καφεδάκια την ημέρα, ελληνικός όταν βρίσκομαι στο σπίτι, φραπεδάκι στην δουλειά, καπουτσίνο freddo όταν βρίσκομαι εκτός σπιτιού το καλοκαίρι, γαλλικό το χειμώνα.
3) Η μεγάλη μου φοβία είναι πως κάποιος θα με απαγάγει δίχως την θέληση μου, δεν θα ξαναδώ το σπίτι μου και τους ανθρώπους που αγαπώ, και το χειρότερο, αυτοί δεν θα με ψάξουν γιατί θα νομίζουν πως έφυγα επειδή το ήθελα (τους έχω πει.. αν χαθώ ξαφνικά, να ψάξετε ναι;)
4) Στα πέντε μου, πέφτοντας από το ποδήλατο, έπεσα σε σπασμένα γυαλιά, κάποιο μπήκε στο γόνατο μου, έκανε μία τρύπα σα σπασμένο μελάτο αβγό (αυτή την ανάμνηση έχω), κι ακόμη βλέπω το σημάδι (στο δεξί) .
5) Τις τελευταίες 10 μέρες θεωρούμαι άνεργη, και δεν θέλω σχόλιο πάνω σ αυτό, εκτός κι αν πρόκειται γιά πρόταση εργασίας.. ναι;
Παρ όλα αυτά νοιώθω ελαφρύτερη, πολύ πολύ !!
6) Όσο οργανωμένη είμαι στο μυαλό, άλλο τόσο ανοργάνωτη είμαι στα πράγματα μου, ρούχα, βιβλία, γραπτά, cds, γυαλιά τίποτα δεν είναι σε τάξη.
7) Είμαι φύση αισιόδοξη και υπομονετική, όμως πολύ πολύ κυκλοθυμική. Ποτέ κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την διάθεση μου το επόμενο λεπτό.
8) Στα 15 περίπου είχα αλληλογραφία με μία κοπέλλα από Αθήνα, στα 25 με την Sujata Jain από Ινδία και με την Αstrid Wermann από Γερμανία. Τρελαινόμουν πάντα γιά τέτοιου είδους επικοινωνία. Στα 45 μου απέκτησα ένα μπλογκ με αντίστοιχη επικοινωνία, απλά με διαφορετικό τρόπο.. δε συμφωνείτε ;
9) Λατρεύω τα γλυκά. Μ αρέσει να φτιάχνω τούρτες, συγκεκριμένα εχθές το απόγευμα έφτιαξα ένα τεράστιο ταψί με σοκολατόπιτα.
10) Τα περισσότερα χρήματα μου, τα δίνω σε βιβλία και σε πράγματα που χρησιμοποιώ στη ζωγραφική και στις κατασκευές μου.
Και κράτησα γιά το τέλος..
10+1) Η θέση της μίας και μοναδικής καλύτερης φίλης δίπλα μου, είναι όχι μόνο άδεια αλλά και ανοιχτή.
Αλλά είμαι δύσκολη..πολύυυ δύσκολη..
http://miaedwkaimiaekei.blogspot.com/
http://perikosmou.blogspot.com/
http://freedula.blogspot.com/
http://kopelametokanarini.blogspot.com/
* κι εγω αλληλογραφουσα καποτε με "φιλους" απο διαφορες χωρες, pen pal νομιζω λεγοταν το προγραμμα. Ειχαμε φιλοξενησει και μια αμερικανιδα που αλληλογραφουσαμε :)
ReplyDelete* Στο 11 συμφωνουμε απολυτα......αλλα ειναι δυσκολοι καιροι :)
Αυτο το παιχνιδι τελικα οσο παει μου αρεσει και πιο πολυ. Μαθαινουμε πολυ ανθρωπινες πλευρες μας και δεν ειναι και καθολου αρχηστες εντελει :)
Καλημερα φεγγαρενια μου!!!
Καλημέρα!
ReplyDeleteΜε ενδιαφέρον τρόπο παρουσίασες τα "άχρηστα" πράγματα που σε αφορούν!!
Ήρθα κι έφερα μαζί μου πολλές αγκαλίτσες για να σε σκάσω για το παιχνιδάκι που με κάλεσες!
ReplyDeleteΜη τρομάζεις έφερα και νεροπίστολο για να δροσιστούμε μετά... μια τέτοια καυτή μέρα!
(1): αχ-αχ -αχ κι άλλη μια light καπνίστρια, φοβάμαι πως στο τέλος θα με εκτοπίσετε από τη μπλογκοπαρέα...
(3): Ενίοτε στις απαγωγές γινόμαστε θύτες κι όχι το θύμα... Μου θύμισες μια γλυκιά "απαγωγή" τώρα... διπλό φιλί γι' αυτό!
(7): Κυκλοθυμική... έλα να ταιριάξουμε τα χούγια μας, κι εγώ τα ίδια...
Άστα, και καμιά φορά απορώ κι εγώ η ίδια πως γίνεται αυτή η αλλαγή στο λεπτό.
(9): έμεινε ένα κομματάκι και για 'μένα;
(10+1): Για 'κείνη τη θεσούλα που λέγαμε... έχω κάποια λεφτουδάκια στην άκρη για να την αγοράσω, ξέρω ότι μου χρειάζονται κι άλλα για να την αποκτήσω, μα... κι ο Ωνάσης από κάπου ξεκίνησε.
Πυρ το νεροπίστολο τώρα...!
Να σχολιάσω το επτά;
ReplyDeleteΑσε καλύτερα γιατί δεν με παίρνει...
Αν και τελευταία τα γλυκά τα εχω αποκηρύξει απο το λεξιλόγιο μου,εντούτοις περισσεύει κομματάκι σοκολατόπιτα;Αφού είναι και απ΄ τα χεράκια σου.Ασε που για σοκολάτα ποτέ δεν λεω οχι.
Υποψηφιότητες δέχεστε;
Λέμε τώρα..
Φιλί
@..dee dee..
ReplyDeleteκαναμε διαφορα τετοια ομορφα τοτε..
ναι ηταν και ειναι ομορφα ολα τα παιχνιδια..εικα οταν εχουμε τη διαθεση να μαθουμε ο ενας τον αλλον..
καλησπερα γλυκια μου
@..konstantine..
ReplyDeleteκαι την δικη μου καλησπερα και παλι..
@..καναρινενια..
ReplyDeleteμμμ ολοκληρο ταψι που λες,εξαφανισμενο σημερα..το πηρε ο γυιος στην εκδρομη με τα φιλαρακια του..κι εμειςςς..ασ τα να πανε..
:))
σου κραταω θεση ναι;
φιλι
αα και δε ξαναγεμιζεις το νεροπιστολο;γιατι ζεστη βλεπω,θαλασσα δε βλεπω..τι να λεμε τωρα..
@..ανιμα..
ReplyDeleteδεχομαι την υποψηφιοτητα με την προυποθεση πως θα μ αντεξεις(ερωτηση ειναι αυτο)..
σοκολατοπιτα εε χχμμμ..μη γλυφεσαι..την προλαβαν καποιοι τυχεροι που πανε στη θαλασσα..
τωρα σε τι μορφη θα την δοκιμασουν..αυτο δε το ξερω..
τα δαχτυλα τους σιγουρα θα τα γλυφουν..
αχ..
φιλι εις διπλουν
Και δε ρωτάς καλύτερα:
ReplyDeleteΕσυ θα μ΄αντέξεις;;;;
Φτου!!!
Κι είχα όρεξη για γλυκό.
Πολλά,πολλά φιλιά
Αυτό το 7!Αυτό το άτιμο 7!!!
ReplyDeleteΠόσο σε νιώθω!Μια από τα ίδια κι εγώ:((
φιλί,φεγγαρένια μου
φουλ για το 7 σου, ομορφη!!!
ReplyDeleteκυκλοθυμια is my middle name!
καλο βραδυ
Μια καλημέρα
ReplyDeleteπέρασα να σου πω
και έπεσα στο 10+1
Καλό πρωινό
Φιλιά θαλασσινά καλοκαιρινά
γεμάτα με δροσιά
10+1 βήματα πιο κοντά...!
ReplyDeleteΝα είσαι και να περνάς καλά :) :)
Εμένα γιατί επιμένουν να μου φαίνονται λίγες οι 10+1 πληροφορίες;
ReplyDeleteΜ'αρέσει να βλέπω μικρές μικρές λεπτομέρειες, ίσως γιατί έχω αδυναμία στις λεπτομέρειες...
Αλληλογραφούσα κι εγώ στο γυμνάσιο και Λύκειο με μία κοπέλα από Xong Kong, τη Winnie Lee, και με μία άλλη,την Julie από την Αγγλία, η οποία μας ήρθε σπίτι για 2 εβδομάδες και ερωτεύτηκε τόσο τρελά τον γείτονα που κατάντησε βασανιστήριο για όλους τους υπόλοιπους! Καθορίζαμε το πρόγραμμα ανάλογα με τις κινήσεις του γείτονα....
Οι αλλαγές στη ζωή, έχουν πάντα κάτι να μας πουν, κάπου να μας οδηγήσουν.Είσπραξέ τις με περιέργεια παιδική....(γνώμη μου πάντα, ε;)
Όσο για την άδεια θέση, πάντα θα υπάρχουν υποψηφιότητες,στρώσε εσύ μαλακό μαξιλαράκι, και τα δύσκολα, είναι η καλύτερη δοκιμασία για να κερδίσει κάποιος την υποψηφιότητα, αλλιώς θα είναι πυροτέχνημα! Αλλά γιατί μία και μοναδική;
Μ' αρέσει ο τρόπος που επενδύεις τα χρήματά σου...αλλά πολύ!
Φιλί τεμπέλικο xxx
υ.γ. σου άφησα δυο λέξεις και στην προηγούμενη ανάρτηση, την οποία και πάλι δεν πρόλαβα!
Και πάλι φιλί!
Ναι-ναι μου κρατάς θέση!!!
ReplyDeleteΧάνονται τέτοιες ευκαιρίες;
Κι έφερα ξανά το νεροπίστολό μου, αλλά θε σε καταβρέξω στη σοφίτα μου, έτοιμο το παιχνιδάκι!
Γειά σου Φεγγαρένια! Σε βρήκα απ'τα Άσπρα Κοχύλια, όπου είμαστε συγκάτοικοι πλέον κι είπα να σ'επισκεφτώ κι εδώ! Ανακάλυψα ότι έχουμε και το ίδιο παιχνίδι σε ανάρτηση! Πολλές οι συμπτώσεις! Στο 6, 7 και 9 συμπίπτουμε απόλυτα, αν και δεν τα έχω συμπεριλάβει στις δικές μου άχρηστες πληροφορίες. Κι όσο για το 3, μην ανησυχείς, τώρα που το ξέρουμε εμείς όλοι εδώ, αν τυχόν χαθείς απ'την μπλογκόσφαιρα, θα τρέξουμε αμέσως στη Νικολούλη!
ReplyDeleteΦιλιά πολλά και καλώς σε βρήκα!
εγω ενα κομματι σοκολατοπιττα μπορω να παρω; Ευχαριστω πολυ!!!
ReplyDeleteΚαλησπερες
:)
ηταν πολυ γλυκα ολα αυτα τα 'αχρηστα' που εγραψες : ))
ReplyDeleteφιλια!!!
Δηλαδή το 9 χαρακτηρίζεται "άχρηστο" ?
ReplyDeleteΞέρω περίπου 1 εκατομμύριο Ελληνες
που θα σε παντρεύονταν μόνο γιαυτό
(εννοείται χωρίς να σε δουν πριν)
Την καλησπέρα μου
@..ανιμα..
ReplyDeleteμμ τη σοκολατοπιτα την νοσταλγω κι εγω..μα να κανω τοσο κοπο και ουτε μιση δοκιμη;;
καλημερα γλυκια μου
@..ψυχη..
ReplyDeleteμα τοσοι που το εχουμε,αυτο δεν ειναι ελαττωμα,ελαττωματικοι αυτοι που τους λειπει ναι;
θα παιξεις;
φιλι
@..lifewhispers..
ReplyDeleteΖΗΤΩ Η ΚΥΚΛΟΘΥΜΙΑ λοιπον..
καλημερα σου
@..sailor..
ReplyDeleteνα περνας καλα καπετανιε μου,και να μη χανομαστε..
φιλι διπλο
@..αμαλθεια..
ReplyDeleteανταποδιδω μαζι κ φιλι
@..κοκκινη ομπρελλα..ειδες ποσα κοινα εχουμε τελικα;απιστευτο.
ReplyDeleteγελασα με το ''φτιαχναμε το προγραμμα μας,αναλογα με τις κινησεις του γειτονα'' χε χε
@..καναρινενια..
ReplyDeleteμε τον ιδρωτα που τρχει αυτη τη στιγμη,χρειαζομαι μεγααλο νεροπιστολο..κατι στα κυβικα μιας πισινας σου βρισκεται;
:)))*
@..μαρια..
ReplyDeleteκαλως ηρθες..θα σε επισκεφτω συντομα(αν και κατι προλαβα και ειδα..συγχαρητηρια)
φιλια
@..αντωνης..
ReplyDeleteγια σενα τριπλο(ξες εσυ,ναι;)
@..mama..
ReplyDeleteκαλημερες..καλημερες..
@..kosta..
ReplyDeleteμμμ να υποθεσω πως στην επομενη συναντηση να κραταω κομματι;
καλη σου μερα
ελα καλέ που είσαι δύσκολη.Μια χαρά είσαι.Καλημέρα
ReplyDeleteΩραίο και αποκαλυπτικό ποστ. Κι εγώ αλληλογραφούσα για πολλά χρόνια. Το blog ήταν σαν μια φυσική συνέχεια αναζήτησης επικοινωνίας.
ReplyDeleteΥΓ Γιατί καλέ θεωρείσαι άνεργη; Εγώ νόμιζα πως ήσουν αφεντικό. :-)
Μου έμεινε περισσότερο αυτό με την αλληλογραφία που κι εγώ έκανα όπως λέει η Ντι. Τελικά η ανάγκη των ανθρπωών για επαφή ή γραφή, δεν αλλάζει όσα χρόνια κι αν περάσουν.
ReplyDeleteΜορφή μόνο αλλάζει.
Καλά παιδί μου αυτό με την εξαφάνιση πάλι, τι ήταν; Ελα παναγία μου σύνελθε!
Συγγνώμη που σου γράφω τόσο καθυστερημένα, αλλά βούλιαζα σε κόσμους με θολά νερά.
Σε φιλώ, σε ευχαριστώ και θα ανταποκριθώ