tea or chocco-coffe time?

Ψαχουλεύω, το συρτάρι του κομοδίνου, εκείνο με τις αμέτρητες παγωμένες στιγμές σε τόνους
ασπρόμαυρους. Πρόσωπα πολύ πολύ αγαπημένα. Παρελθόντος χρόνου. Δαντελένιες ακμές γλυκαίνουν την αφή μου.
Ελάτε να τις δούμε παρέα. Να τις πιάσουμε μία μία και να θυμηθούμε την ιστορία της.
Μικρή, σε όλες τις φωτογραφίες ήμουν κλαμμένη. ''Δεν θέλω σας λέω''.
''Ντύσου παιδί μου να πάμε βόλτα''.. ''δεν θέλω''.. ''ντύσου και θα βγούμε και φωτογραφίες''..
έλα όμως που ή μαμάκα μου με ήθελε και με το παλτουδάκι μου, και το γιακαδάκι μου, και το σκουφάκι μου και τις φουντίτσες μου.. ''δε θέλωωω'' ούρλιαζα αλλά ποιός με άκουγε;
Έτσι, όταν ερχόταν η ώρα της φωτογράφισης, του έδινα να καταλάβει, σιγά μη τους της χάριζα. Όχι που θα περνούσε το δικό τους!!!

Γαλλικό πίνω σήμερα. Γαλλικό με λίγο γάλα.
Αλλά φτιάχνω και ωραίο καπουτσίνο, με κρέμα να ξεχειλίζει από το ποτήρι. Κανέλλα και τρίμματα σοκολάτας.
Ελληνικό μέτριο σπέσιαλ. Με ένα ''αχ'' και με δύο αν θέλετε να κρύβει μέσα του. Στον γλυκό θα τα χαλάσουμε. Δεν τα καταφέρνω.
Φραπεδάκι ή νες; Με σφιχτοδεμένο αφρό κτυπημένο με το κουτάλι;
Γιά γλυκά μόνο μη μου μιλάτε. Γιατί είναι μεγάλος πειρασμός και δε βρίσκομαι στην σωστή φάση.

Μιά Παρασκευή, βροχερή. Και με έναν αέρα που θα μας πάρει και θα μας σηκώσει.
Τσιγάρο άναψα μα δε το έφτασα στο τέλος. Έτσι είμαι εγώ. Ή όλα μαζί ή... Δυσκολεύομαι στα γκρί. Ίσως και γι αυτό να παλεύω τόσο με το τίποτα.
Ξαναδιαβάζω την ''πρόβα του νυφικού''.. παρωχημένα πράγματα θα μου πείτε. 1994, έτσι σημειώνω στην πρώτη σελίδα του βιβλίου.

Έπαιξα γιά χάρη της θαλασσινής ..
Όσοι θέλετε να παίξετε, απλά πιείτε καφέ μαζί μας όπως εσείς το αισθάνεστε.
Εγώ καλώ τους..
2loveme
naiada
aggelos
amo
εις επήκοον