πόσο περισσότερο μπορώ να αγαπήσω..το κάθε βήμα μου.
που ακολουθεί την δική σου, ερωτική ανάσα.. ;;;
υ.γ. η φωτό από από μιά Μαγιάτικη απογευματινή βόλτα.. εδώ..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
...τόσο όσο χρειάζεται για να συνεχίσεις να ακολουθείς!...:)
ReplyDeleteφιλάκι τρυφερό
μέτρο δεν έχει η αγάπη!
ReplyDeleteκαλές βόλτες!
filos ton Maasai
Υπέροχη η πόλη αυτή την εποχή!
ReplyDeleteΆρον αρον επεστρεψα από μια υπεροχη Χαλκιδική γι αυτη τη βόλτα.
Φεύγω για απογευματινό καφέ και όπου βγάλει :-)
Ωραία φωτογραφία.
Στον έρωτα πάντα υπαρχει ένα πιο πολύ. Γιατι καθε φορά είναι μια καινούρια φορά
ReplyDeleteΠολύ όμορφη φωτογραφία!
Καλό σου βράδυ, φεγγαρένια :)
Ωραία φωτό. πραγματικά ωραία.
ReplyDeleteΚαλές βόλτες σε μιά πόλη απόλαυση
Καλημέρα
Όποτε σε διαβάζω ταξιδεύω...
ReplyDeleteΚαλημέρα.
Όμορφη η φωτογραφία όπως και αυτά που λες...
ReplyDelete:-)
με την ανάσσα σου συνεχίζω, και είναι ο δρόμος μακρύς και είναι η θάλασσα λίγη για να στο αποδείξω....
ReplyDeleteάρωμα θεσσαλονίκης..
καλησπέρα
Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσα, θυμάμαι...
ReplyDeleteKαββαδίας.
Καλά εσάς κοντεσίνα μου σας χάσαμε... σας κλείδωσε μέσα του ο φακός!
ReplyDeleteΚαι μ' αρέσει η οπτική σας λέω!
... όμορφα ας κοιμάται η Σαλονίκη.
ReplyDeleteΚι Θεσσαλονικιές. Καλό βράδυ.
απ' τον γιάννη ήρθα και σκάλωσα στην πόλη μου, που λατρεύω κι ώρες ώρες δεν...
ReplyDeleteκαλημέρα!
-μου άρεσε το μπλογκ σου-