Σειρές από ομπρέλλες σε χρώμα λερωμένου λευκού με τυπωμένα διαφημηστικά σλόγκαν κι από κάτω αναπαυτικές ξαπλώστρες επί τέσσερα.Καθίσαμε στις δυό, τραπεζάκι, καφές σερμπέτι νερουά σε πλαστικό, η καλοκαιρινή μάρκα των τσιγάρων, βιβλίο δανεικό, παχύ τόσο ώστε να πιάσει σχεδόν όλο το καλοκαίρι.
Το νερό πολύ ζεστό, πολύ αλμυρό. Το δέρμα μου τσούζει. Πολύ αργότερα θα ανακαλύψω τους κατακόκκινους λεκέδες στο βάθος του αφαλού και κατα μήκος της μασχάλης.
Πετσέτα κόκκινη ασορτί με το μαγιώ, φωτογραφική. Η εικόνα θα μπει στο explore. Θα με κάνει να χαμογελάσω. Άλλο ένα εικονικό χαμόγελο ικανοποίησης.
Το καλοκαίρι οι παραλίες μυρίζουν αντιηλιακό και σπέρμα από την προηγούμενη νύχτα. Αποξηραμένα φύκια και μικρές πορτοκαλιές σημαδούρες περασμένες σα χάντρες σ ένα πολυκαιρισμένο σκοινί.
Αυτά τη μέρα, γιατί τις νύχτες ο Τόμυ Λη Τζόουνς κυνηγάει έναν φονιά ανάμεσα στις πλαστικές καρέκλες και το βοτσαλωτό δάπεδο. Μιά ψιλόλιγνη κοπέλλα, φτιάχνει κάτι τεράστιες σαπουνόφουσκες, βουτώντας δυό γυμνά πηχάκια, ενωμένα με ένα σπάγγο, σε ένα κόκκινο κουβά γεμάτο σαπουνόνερο. Κι οι χαραμάδες μυρίζουν φθηνό λουκάνικο μέσα σε κρατσανιστό ψωμάκι. Κόκκινο φως και μιά κραυγή οργασμού. Σιγή.
Ένα μου μπλε προσπαθεί να μοιάξει στη θάλασσα. Λάθος. Να μεταφέρει μυρωδιά και συναίσθημα θέλει. Τι σου αφήνει αυτή η ατέλειωτη επιφάνεια νερού;
Φως!
Σκιά!
Παιχνίδισμα!
Παιδικότητα!
Χαρά!
Ηρεμία!
Ξεγνοιασιά!
Θα μπορούσε να είναι η θάλασσα ένα παιδί με γαλάζιο παντελόνι.
Αυτή την αίσθηση προσπαθώ να δώσω. Παίζω, σκίζω, γυρίζω σελίδα.
Ποιός θα το πίστευε πως οι δυσκολίες κρύβονται στα εσώφυλλα;
Τίποτα. Ούτε καλά, ούτε άσχημα.
Γιά να προκαλέσω το ''καλά'', σιγοτραγουδώ το ''αμελί'' .. και φεύγω.. πάω να βρω αυτό το γαλάζιο του μουσαμά και του πινέλου που ψάχνω.
Ο καπνός του τσιγάρου μου, πνίγει ένα μπουκέτο γιασεμί!
Δεν θυμάμαι αν το έχω ξαναπεί αλλά δεν μπορώ να μη το γράψω. Τρελαίνομαι για τις εικόνες των αναρτήσεών σου. Είναι εκπληκτικές! Όσο για τις λέξεις, είναι όλες τόσο δικές σου! Βλέπω μέσα από τα μάτια σου χάρις σε αυτές.
ReplyDeleteΤόσες πολλές εικόνες η μία πάνω στην άλλη σαν το βιβλίο που πρόκειται να εισχωρήσει στο καλοκαίρι σου. Το βιβλίο δανεικό. Ελπίζω όχι το καλοκαίρι σου.
ReplyDeleteΒάζω το μπλε μου παντελόνι, γίνομαι παιδί και θάλασσα ομού και σε ακολουθώ, αφού σου πω:
Καλώς σε βρίσκω!
Επιτέλους χρώμα!!!!!
ReplyDeleteKατά τη γνώμη μου οι περιγραφές σας είναι χορταστικές...σαν σοκολατάκι με λικέρ.
ReplyDeleteΚαλό ξημέρωμα
Καλό καλοκαίρο μικρή μου μετά από έναν τόσο δύσκολο χειμώνα.
ReplyDeleteΑπόλαυσε το όσο περισσότερο μπορείς,αξίζει τόσο πολύ!
@..librarian..
ReplyDeleteοι εικονες εκφραζουν και εμενα, μονο που ξεχναω παντα να γραψω τον καλλιτεχνη..καποτε πρεπει να το διορθωσω αυτο..
οι λεξεις ειναι μεσα μου..καμμια φορα μαλωνουμε και μου κρυβουν το κλειδι, αλλα οκ τωρα μαλλον ειμαστε σε καλη φαση..
:)))
@..αα..
ReplyDeleteπαιδι με το μπλε παντελονι και τις ομορφες σκεψεις, χαιρομαι κι εγω που σε βρισκω..
''ο μαγος'' του τζων φωουλς ειναι το βιβλιο και δειχνει ομορφο..
@..an-lu..
ReplyDeleteχρωμα καλοκαιρινο, ζουμερο..
@..maximus..
ReplyDeleteευκαιρια λοιπον να ανοιξετε το περιτυλιγμα και να το γευτειτε προσεκτικα μη μου λερωθειτε..
εκεινη η ρετσινια της ''αντιπαθητικης'' ευτυχως δεν μου εκατσε..
:)))
@..neni..
ReplyDeleteκαθε στιγμη αξιζει, ακομη κι ενος δυσκολου χειμωνα, ισως και περισσοτερο απο του ευκολου καλοκαιριου..
χχμμ ναι ετσι δειχνει το καλοκαιρι φετος.. ευκολο..
ας ειναι κι ολας..
Το αρωμα των γιασεμιών τίποτε δεν μπορεί να το καλύψει, θα μα κυκλώνει πάντα και τα καλοκαίρια μας γλάροι που θα μας χαιρετούν στα λιμάνια..
ReplyDeleteΚαλο ξημέρωμα φεγγαρενια μου
το κακόμοιρο το γιασεμί :p
ReplyDeleteΚαλα μου φαινονται τα πραγματα :)
ReplyDeleteΦετος η θελασσα θα ειναι ενα ντροπαλο παιδι με σιελ παντελονι που ολο θα μου κρυβεται γιατι δεν προβλεπεται να το βλεπω συχνα :)
Εκανα ενα μπανιο και το επομενο θα ειναι μαλλον τον Αυγουστο.
Δεν πειραζει. Μεχρι τωρα ευχαριστιεμαι τα βραδια τη δροσια στο μπαλκονι μου και δεν μπορω να την χορτασω!!
Τα χοντρα βιβλια δεν ειναι αβολα για την παραλια οταν τα κρατας ξαπλωμενη ανασκελα;; :) Συνηθως προτιμω δυο πιο μικρα ..... και σταυρολεξα :)
Να συνεχισουν οι μερες σου να μυριζουν αντιηλιακο κι αλμυρα φεγγαρενια μου!!!
Οταν επιστρεψεις για τα καλα θα εχεις μια παλετα γεματη ολα τα χρωματα της φυσης για ατελειωτα ταξιδια εντος!
xxx
@..anastasia..
ReplyDeleteομορφα το ειπες..
αληθεια, εχεις μαζεψει ποτε ανθακια απο γιασεμι;
μαγεια σου λεω..
@..ανωνυμε..
ReplyDeleteναι, δικιο εχεις.. μα γιασεμι και καπνος;ταιριαζει;
νομιζω στην εποχη μας ολα ταιριαζουν, ολα ανακατευονται..
:p ))))
@..dee dee..
ReplyDeleteστο πρωτο μου παιδι, πριν να ξερω για την εγκυμοσυνη, κλεισαμε για ροδο, αλλα ολο το καλοκαιρι το περασα εδω, μες την γκρινια.. εε ημουν και 22 χρονων..
στο δευτερο, ειχα παρει ενα μαγιω απο ενα πολυ ελαστικο υφασμα, και εβαζα μεσα την κοιλια μου, αυγουστο μηνα ημουν στον εβδομο..
απο τις πιο ομορφες αναμνησεις, για αυτες δε μετανοιωνεις ποτε..
σε φιλω..
Φεγγαρενια μου
ReplyDeleteκι εγω δεν αποφευγω την παραλια. Πηρα ολοσωμο μαγιω, μουρλια :) Αλλα καθε Σαββατοκυριακο εχουμε βαψιματα κι ετοιμασιες για το παιδικο δωματιο. Εχουμε κι ενα γαμο οποτε, παει ο Ιουλιος :)
Τελη Αυγουστου ομως θα παω Αρναια και καθημερινα θα ειμαι στα Πυργαδικια για μπανακι..... κι εγω τοτε στον 7ο θα ειμαι :)
Ευτυχως εχω πολυ καλη εγκυμοσυνη και δεν μου εδωσε κανενα δικαιωμα να γκρινιαξω η μπουμπου :) Εξαλλου εγω τρελλαινομαι για τον χειμωνα. Tο καλοκαιρι και πουθενα να μην πηγαινα, θα το αντεχα :)....ε για μια-δυο βουτιες θα εβρισκα χρονο.... υπαρχουν παντα και οι πισινες για λυση εκτακτης αναγκης!
Πολλα λεω ε;
Εκθεση εγραψα παλι:)
xxxxx
@..dee dee..
ReplyDeleteολα ομορφα..
Φεγγαροαγκαλιές
ReplyDeleteτι υπονοείς πως γίνεται τις νύχτες τις προηγούμενες στην παραλία;
πολλαπλασιασμός, διαίρεση, πρόσθεση η αφαίρεση;
χμ..
έρωτας στα μαθηματικά..
χάρηκα για την επιστροφή σου, ακόμη κι αν είναι σύντομη..
έχει τόσα μέσα, που...
μιά αγάπη για το καλοκαίρι εύχομαι.. εκεί, στο Βορρά..
:-)
@..ευρυνοε..
ReplyDeleteδεν ξερω αν προκειται για επιστροφη..
θα δειξει..
δε θα μπορουσα να ταυτισω τον ερωτα της χθεσινης νυχτας με μαθηματικα..
ειμαι πολυ πιο ρομαντικη..
παραμενω..
Κείμενο κι αυτό, ορίτζιναλ με το φεγγάρι αγκαλιά:) Απ' όλα έχει μέσα και μια γεύση "κατρακύλας" με τη θετική έννοια.
ReplyDeleteΚαλό απόγευμα.
@..κωνσταντινε..
ReplyDeleteαα ολα κι ολα, λατρευω την φαντασια σου..
κατρακυλες οταν ανακαλυπτει..
χχχχχ