''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Thursday, November 19, 2009
νοσταλγία
είναι φορές που η καρδιά μου, σε πλήρη συμφωνία με τις σκέψεις μου κύκλους κάνουν..
Η καρδιά μας , πάντα κάνει κύκλους . Αλλες φορές με αργούς ρυθμούς , άλλοτε πάλι με υψηλές ταχύτητες . Αυτές είναι που με φοβίζουν εμένα , οι υψηλές και ξέρεις γιατί ; Στις χαμηλές , στις αργές , η σκέψη , ο νους , συντονίζετε , είναι σε πλήρη αρμονία με την καρδιά , σε αντίθεση με τις άλλες , τις γρήγορες , όπου εκεί πραγματικά , η καρδιά μας "πετάει" , οργώνει τους ουρανούς ...
Με πήγε πολύ πίσω στον χρόνο το "κομμάτι" σου όπως και το film φυσικά , στο οποίο , βλέποντάς το ,ξαναζούσα πάλι εποχές που σαν μικρό παιδί ένοιωθα σαν "ξένος" στον τόπο μου . Καλό Σ/Κ :)))
πάντα η νοσταλγία έχει λίγο πόνο - από το άλγος, ε; έτσι είναι. Σε χαιρετώ και σου στέλνω φιλιά (αν έχεις χρόνο βρες με εδώ: www.alexiptoto.net, Αλεξήπτωτο - Διαδικτυακό Περιοδικό Λόγου και Τέχνης) και θα τα πούμε. Καληνύχτα...
Αυτές οι νοσταλγίες είναι που ξεσκίζουν το είναι μας, επιμελώς...
ΥΓ: Υπέροχα και τα ποιήματα των προηγούμενων αναρτήσεων, αλλά κι οι φωτογραφίες... Δώσε μου κι εμένα ένα τέτοιο δάσος, να περπατήσω, κάνοντας κύκλους..
Κύκλος δηλώνει ολοκλήρωση και όχι κλήρωση..
ReplyDeleteπάντα αναρωτιόμουν τί σχέση έχει η κλήρωση με την ολοκλήρωση..
καλύτερα να λεγόταν ολοπλήρωση..
τρέλες πάλι λέω όμως..
anyway, κι εγώ νοσταλγώ κάθε που βλέπω την πολίτικη κουζίνα με τους ήχους και τα χρώματα να ρεουν μέσα μου..
καλησπέρα σου φεγγαροαγκαλένια :)
σε νιωθω..αχ!
ReplyDeleteκαι η μουσικη...δεν εχω πιο αγαπημενη!!
καλησπερα!
Οι εικόνες μου έχουν γίνει ανατριχιαστικά οικείες τον τελευταίο χρόνο..
ReplyDeleteπολυ ομορφη συνθεση...
ReplyDeletexxx
τώρα αυτό είναι καλό ή κακό? Μμμμ κάτι μου λέει οτι είναι καλό.
ReplyDeleteΕίναι αυτό που λένε οτι την επόμενη φορά θα ξέρω να αποφύγω τις κακοτοπιές.. :)
Μαγεία,φεγγαρένια μου!Ήχος και εικόνα ταξίδι στο χρόνο...
ReplyDeleteφιλί γλυκό:)
τι έγινε;
ReplyDeleteκόκκινη η διάθεσή μου σήμερα
και στη βόλτα μου από κόκκινο σε κόκκινο πέφτω
είναι οι κακοί καιροί μάλλον
την καλημέρα μου
@..ευρυνοε..
ReplyDeleteπαντα θαυμαζα τους ανθρωπους που επαιζαν τοσο ομορφα με τις λεξεις..
κι εσυ το εχεις κι ειναι τοσο ομορφο..
καλησπερα
@..kalypso..
ReplyDeleteη μουσικη ολης της ταινιας ενα ονειρο.. καραινδρου αγαπημενη..
@..an-lu..
ReplyDeleteδλδ;;;
@..archie..
ReplyDeleteευχαριστω..
@..george..
ReplyDeleteβρε δε σε πιανω τελευταια.. τι συμβαινει;;;)))
@..ψυχη μου..
ReplyDeleteεγω παλι στον περασμενο απριλη ταξιδευω κι αφηνομαι γμτ..
γιατι ολα να τελειωνουν τοσο ευκολα και γρηγορα γιατι;;;
γιατι να μη σου δινεται η δυνατοτητα να ζησεις διαλεγοντας;
εστω για ενα χρονο σε καποια αγαπημενη σου πολη;
να την ζησεις
να την νιωσεις..
@..logia..
ReplyDeleteαυτη η νοσταλγια μου δεν εχει να κανει με την διαθεση μου..
ειναι αλλου ειδους..
ευχομαι ολα καλα!
Σε αρμονία με τις επιθυμίες σου & τις σκέψεις σου, η νοσταλγία σε ταξιδεύει σε όμορφα μονοπάτια & αισιόδοξες προσδοκίες.
ReplyDeleteΗ καρδιά μας , πάντα κάνει κύκλους . Αλλες φορές με αργούς ρυθμούς , άλλοτε πάλι με υψηλές ταχύτητες . Αυτές είναι που με φοβίζουν εμένα , οι υψηλές και ξέρεις γιατί ; Στις χαμηλές , στις αργές , η σκέψη , ο νους , συντονίζετε , είναι σε πλήρη αρμονία με την καρδιά , σε αντίθεση με τις άλλες , τις γρήγορες , όπου εκεί πραγματικά , η καρδιά μας "πετάει" , οργώνει τους ουρανούς ...
ReplyDeleteΜε πήγε πολύ πίσω στον χρόνο το "κομμάτι" σου όπως και το film φυσικά , στο οποίο , βλέποντάς το ,ξαναζούσα πάλι εποχές που σαν μικρό παιδί ένοιωθα σαν "ξένος" στον τόπο μου .
Καλό Σ/Κ :)))
Χρόνια πολλά και καλά!!
ReplyDelete(με δυο αγαπημένα τραγούδια)
ΠΟΛΥχρονη ΚΑΛΟχρονη, ΥΓΙΗΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ!!!
ReplyDeleteΦιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
πάντα η νοσταλγία έχει λίγο πόνο - από το άλγος, ε;
ReplyDeleteέτσι είναι.
Σε χαιρετώ και σου στέλνω φιλιά (αν έχεις χρόνο βρες με εδώ: www.alexiptoto.net, Αλεξήπτωτο - Διαδικτυακό Περιοδικό Λόγου και Τέχνης)
και θα τα πούμε.
Καληνύχτα...
Αυτές οι νοσταλγίες είναι που ξεσκίζουν το είναι μας, επιμελώς...
ReplyDeleteΥΓ: Υπέροχα και τα ποιήματα των προηγούμενων αναρτήσεων, αλλά κι οι φωτογραφίες... Δώσε μου κι εμένα ένα τέτοιο δάσος, να περπατήσω, κάνοντας κύκλους..