Το Αγόρι με τη Ριγέ Πυτζάμα

Mια τέτοια μέρα, που η θέα έξω από το παράθυρο σου προσφέρει αρκετή συννεφιά και βροχή, που οι πιθανότητες γιά βόλτα έχουν μειωθεί στο ελάχιστο, που το κρύο σε κάνει να κουκουλώνεσαι με το πάπλωμα κάθε που ανοίγεις γιά τσιγάρο, βάζεις το ραδιόφωνο στα fm.. και παίρνεις στα χέρια σου ένα καλογραμμένο βιβλίο για συντροφιά.

''Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψεις την ιστορία αυτού του βιβλίου,'' γράφει στο οπισθόφυλλο. ''Συνήθως στο οπισθόφυλλο δίνουμε κάποια στοιχεία γιά την πλοκή, στην περίπτωση μας όμως πιστεύουμε πως αυτό θα χαλάσει τις εκπλήξεις που κρύβονται στο κείμενο-και είναι πολλές.

Αν πάντως συνεχίζεις να το διαβάζεις θα πας μια μεγάλη βόλτα μ ένα αγόρι που λέγεται Μπρούνο. Και αργά ή γρήγορα θα βρεθείς, μαζί με τον Μπρούνο, μπροστά σ ένα συρματόπλεγμα και θα γνωρίσεις ένα αγόρι που ζει από την άλλη πλευρά του συρματοπλέγματος.

Συρματοπλέγματα σαν αυτό υπάρχουν σε όλα σχεδόν τα μέρη του κόσμου. Ευχόμαστε όμως να μη βρεθείς ποτέ στη ζωή σου μπροστά σε κάποιο απ αυτά.''

Θα βοηθήσω λέγοντας πως ο Μπρούνο με βοήθησε να δω πολύ πολύ σοβαρά πράγματα, μέσα από τα μάτια και την ευαισθησία ενός εννιάχρονου παιδιού. Αλλά και μέσα από τα μάτια της αθωότητας και της αγνότητας..
Άλλωστε στη ζωή, δύο πράγματα είναι πολύ πολύ σημαντικά σωστά;
Το ένα είναι η οπτική γωνία.
Και το άλλο ο τρόπος διαχείρησης αυτών που έρχονται..