Friday, September 17, 2010

σβήσε τα μάτια μου

Σβήσε τα μάτια μου· μπορώ να σε κοιτάζω,
τ’ αυτιά μου σφράγισέ τα, να σ’ ακούω μπορώ.
Χωρίς τα πόδια μου μπορώ να ‘ρθω σ’ εσένα,
και δίχως στόμα, θα μπορώ να σε παρακαλώ.
Κόψε τα χέρια μου, θα σε σφιχταγκαλιάζω,
σαν να ήταν χέρια, όμοια καλά, με την καρδιά.
Σταμάτησέ μου την καρδιά, και θα καρδιοχτυπώ με το κεφάλι.
Κι αν κάμεις το κεφάλι μου σύντριμμα, στάχτη, εγώ
μέσα στο αίμα μου θα σ’ έχω πάλι.

Σβήσε τα μάτια μου
Rainer Maria Rilke

18 comments:

  1. Ωραία η ποίηση της Rainer Maria Rilke, έχω ακούσει μελωποιημένα ποιήματα της... φοβερή!

    Μέγα πάθος... μην είναι αγάπη και αυτό;

    :)))

    ReplyDelete
  2. Απόλυτο πάθος, απόλυτη πίστη...

    ReplyDelete
  3. Ουδέν σχόλιον σε τέτοιες αναρτήσεις-καταθέσεις.
    Καλο Σ/Κ
    :))

    ReplyDelete
  4. Φτάνουν οι άνθρωποι να λένε τέτοια;

    καλό σαββατοκύριακο!

    ReplyDelete
  5. @ odoipore μου

    τι σχεση εχει το παθος με την αγαπη;

    ReplyDelete
  6. @ κοβω βολτες

    απολυτο δοσιμο ;)

    ReplyDelete
  7. @ maximus

    καποιες φορες φτανουν.. αλλα κι αυτο εχει τον χρονο ληξης του;)

    ReplyDelete
  8. Στη ... λήξη να δω τι ... λένε.

    Τα λέμε

    ReplyDelete
  9. πώς το είχε πει ο θέμης αδαμαντίδης;
    έρωτας ο απόλυτος έρωτας;
    ε αυτό!

    δυνατοί στίχοι. τόσο δυνατοί που σε κάνουν να αναρωτιέσαι. υπάρχει κάτι τέτοιο;

    ReplyDelete
  10. αυτό και αν δεν έχει όρια...

    ReplyDelete
  11. Πρώτη φορά διαβάζω ποίημα της και πραγματικά είναι πολύ καλή.
    Το πάθος ξέρει να κυβερνά εκείνον που το νιώθει αυτό είναι πραγματικότητα!

    Φιλί

    ReplyDelete
  12. @ meggie

    συμβαινει κι αυτο, συμβαινει και 'κεινο ;)

    ReplyDelete
  13. @ tovenito

    μα για αυτο δεν ειναι οι ποιητες; για να ξεπερνουν τα ορια των συναισθηματων των απλων/πεζων ανθρωπων;)

    ReplyDelete
  14. @ roundel

    πολλα δεν εχουν !

    ReplyDelete
  15. @ σταλαγματια

    το παθος ουτως ή αλλως μας ξεπερνα για αυτο το ονομαζουμε και ''παθος'' κι οχι καπως αλλιως ;)

    ReplyDelete
  16. Rainer Maria Rilke
    Αυστριακος Ποιητης και πεζογραφος
    Λιγη προσοχη παιδιά
    Δεν τρέχουμε

    Καλο μεσημερι

    ReplyDelete
  17. @ velvet2

    εξοχο το ''γραμματα σ εναν ποιητη'' του ;))

    ReplyDelete

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...