Saturday, September 18, 2010

ΜιαΛύπη

Στεναχωριέμαι όταν οι άνθρωποι φοβούνται τόσο πολύ ο ένας τον άλλον..

3 comments:

  1. Φοβομαστε
    Οτι ειναι διαφορετικο απο εμας
    Οτι δεν γνωριζουμε
    Κι αυτος ο φοβος
    Μας κραταει φυλακισμενους
    Ξεχναμε ομως οτι κι αυτοι
    Εχουν τους ιδιους φοβους
    Τα ιδια συναισθηματα
    Ας κανουμε λοιπον εμεις το πρωτο βημα
    Ας τους απλωσουμε το χερι
    Να ρθουμε πιο κοντα
    Κι ολα αλλαζουνε μεμιας
    ...

    ReplyDelete
  2. @ velvet2

    μμμ θα συμφωνησω μαζι σου..
    ομως ειναι ταλεντο αυτο και δε το εχουν ολοι..

    την ζεστασια εννοω της προσελκυσης..

    ReplyDelete

ένα αλογάκι της παναγίας

  Αδειάσανε οι καρέκλες από το πλάι μας,  οι κουβέντες σταμάτησαν,  η εμπιστοσύνη κόπηκε μαχαίρι.  Μόνο η δροσιά της εξοχής,  μια πετσέτα γι...