Saturday, September 18, 2010

ΜιαΛύπη

Στεναχωριέμαι όταν οι άνθρωποι φοβούνται τόσο πολύ ο ένας τον άλλον..

3 comments:

  1. Φοβομαστε
    Οτι ειναι διαφορετικο απο εμας
    Οτι δεν γνωριζουμε
    Κι αυτος ο φοβος
    Μας κραταει φυλακισμενους
    Ξεχναμε ομως οτι κι αυτοι
    Εχουν τους ιδιους φοβους
    Τα ιδια συναισθηματα
    Ας κανουμε λοιπον εμεις το πρωτο βημα
    Ας τους απλωσουμε το χερι
    Να ρθουμε πιο κοντα
    Κι ολα αλλαζουνε μεμιας
    ...

    ReplyDelete
  2. @ velvet2

    μμμ θα συμφωνησω μαζι σου..
    ομως ειναι ταλεντο αυτο και δε το εχουν ολοι..

    την ζεστασια εννοω της προσελκυσης..

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...