''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Επ...όταν οι λέξεις ξεκουράζονται χάνεται και το φιλί?? Σκαλοπάτια βλέπω...Αρχίζουν και ανεβοκατεβαίνουν λοιπόν; *ελπίζω να βρούνε τη διέξοδο όταν κατακάτσουν μέσα σου...
Απλά παύουν να υπάρχουν... και όταν ύστερα από καιρό ξεκούραστες πια θέλουν να έρθουν ξανά στην επιφάνεια, τότε κάθονται στη μύτη του κάθε συγγραφέα, να τις δει και να τις χρησιμοποιήσει ξανά...
πολύ ωραίο το κοντινό αλλά και ο τίτλος! Στο μήνυμά μου-απάντηση στο σχόλιο που μου έκανες στο blog,ελπίζω να κατάλαβες ότι το β' πρόσωπο του ενικού δεν απευθυνόταν σε σένα ειδικά,αλλά προς όλους μας,γενικά.Ήθελα να το διευκρινήσω γιατί δεν ήθελα να φαίνεται κάτι αγενές εκ μέρους μου,ενώ δεν ήταν τέτοια η πρόθεσή μου. Καλό βράδυ.
!!!!!
ReplyDeleteξαπλώνουν σε βιβλία
ReplyDeleteκαι τα βιβλία ακουμπάνε σε ράφια,
όμως ξηλώνονται οι ράχες τους;;
ή δεν βλέπω καλά στη φωτό;;
βιβλίο στραπατσαρισμένο για μένα είναι ... πρόβλημα
καλό βράδυ
Οι λέξεις πολλές φορές θέλουν να ξεκουραστούν γι΄αυτό και ξαπλώνουν στο κρεβάτι της σιωπής ή μεθάνε με το κρασί της ποίησης.
ReplyDeleteΗ φωτογραφία άπαιχτη, με εμπνέει!
@ monaxike lyke
ReplyDeleteσ ευχαριστω
@ meggie
ReplyDeleteτα βιβλια που εχω διαβασει κατα καιρους ειναι ακομη ολοκαινουργια..
το συγκεκριμενο, γεωμετρια των Ιησουιτων, μαλλον δε το προσεξαμε οπως επρεπε :(((
ανηκει στο ετερον ημισυ ;)))
@ ηλιογραφε
ReplyDeleteεχουν αποψη τελικα οι λεξεις ;)
χαιρομαι για τη φωτο :))))
Επ...όταν οι λέξεις ξεκουράζονται χάνεται και το φιλί?? Σκαλοπάτια βλέπω...Αρχίζουν και ανεβοκατεβαίνουν λοιπόν;
ReplyDelete*ελπίζω να βρούνε τη διέξοδο όταν κατακάτσουν μέσα σου...
@ κοβω βολτες
ReplyDeleteοχι το φιλι παραμενει ;)
όταν οι λέξεις ξεκουράζονται...
ReplyDeleteφλυαρούν
μέσα μας!
την καλησπέρα μου!
@ despina
ReplyDeleteχχμμμ το αντιθετο θα ελεγα..
χανονται !
Υπεροχη!
ReplyDelete@ roadartist
ReplyDeleteχαιρομαι χαιρομαι χαιρομαι ;))))))
γίνονται σιωπή...φεγγαρένια μου :-)
ReplyDeleteόταν οι λέξεις θέλουν να ξεκουραστούν ...σωπαίνουν
ReplyDeleteDIVINE....
ReplyDeleteΑπλά παύουν να υπάρχουν...
ReplyDeleteκαι όταν ύστερα από καιρό ξεκούραστες πια θέλουν να έρθουν ξανά στην επιφάνεια, τότε κάθονται στη μύτη του κάθε συγγραφέα, να τις δει και να τις χρησιμοποιήσει ξανά...
Καλώς σε βρήκα!
πολύ ωραίο το κοντινό αλλά και ο τίτλος!
ReplyDeleteΣτο μήνυμά μου-απάντηση στο σχόλιο που μου έκανες στο blog,ελπίζω να κατάλαβες ότι το β' πρόσωπο του ενικού δεν απευθυνόταν σε σένα ειδικά,αλλά προς όλους μας,γενικά.Ήθελα να το διευκρινήσω γιατί δεν ήθελα να φαίνεται κάτι αγενές εκ μέρους μου,ενώ δεν ήταν τέτοια η πρόθεσή μου.
Καλό βράδυ.
γοητευτικη εικονα, νομιζω οτι με αφησες για ακομα μια φορα αφωνο
ReplyDeleteκαλό βραδυ
@ ψυχη μου
ReplyDeleteαπολυτη θα ελεγα !
@ caesar
ReplyDeleteστεγνωνουν !
@ δημητρη
ReplyDeleteευχαριστω (ανοιξα λεξικο)
@ sweet truth
ReplyDeleteσυμφωνω !
@ ο.θ.π.κ
ReplyDeleteολοι ξερουμε πως και που ''κτυπουν'' τα μηνυματα.. οχι δε το ειδα ετσι ;)
@ προφητη
ReplyDeleteαν ειναι ετσι.. χαλαλι !