''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
αν μπορούσα
Έτσι κι αλλιώς από τη στιγμή που γεννιόμαστε, ο χρόνος μετράει ανάποδα. Τα πράγματα απλώς συμβαίνουν και γίνονται καπνός. Ένα Σαββατοκύ...
Βαθυστόχαστη η ματιά σου, από αυτές που συμφωνείς πάντα.
ReplyDeleteμε ομορφες δημιουργιες !
ReplyDelete( στην πραγματικοτητα νομιζω πως δεν αδειαζουμε τις ψυχές μας. ανανεωνουμε το περιεχόμενο)
Καλώς την.. Ομορφα τα λογια και ευαίσθητη η ματιά σου.
ReplyDeleteΝασαι καλα
@ ηλιογραφε
ReplyDeleteχχμμμ παντα ειπατε;; να ειστε επιφυλακτικος αγαπητε μου ;))
@ melian
ReplyDeleteνοιωθουμε ομως σαν να εχουμε αδειασει;;;
@ σκορπιε
ReplyDeleteευχαριστω πολυ !
εάν δεν αδειάσεις
ReplyDeleteδεν γεμίζεις!
καλησπέρα!
Άδεια η καρέκλα ... περιμένει κάποιον να φιλοξενήσει ... κάποιον που θάρθει από της θάλασσας τα μέρη ... από κει που'ρχονται όλα τα άγνωστα ...
ReplyDeleteτα λέμε καρδούλα μου
“There is a crack in everything,
ReplyDeletethat's how the light gets in.”
όπως λεει και ο φιλος μου ο Leonard...
Eπισης, «εκεινο» το προσωπο που θα ερθει,
δεν θα ερθει για να σου γεμισει καποιo κενo
που ενδεχομενως υπαρχει...
Θα ερθει για να σου δημιουργησει..!
(...ενα κενο που θα γεμιζει μονο εκεινος...)
:)
Μερικά κενά δεν καλύπτονται ποτέ δυστυχώς...
ReplyDeleteναι...
ReplyDeleteκι αν δεν το κανουμε επ'αυτου σιγουρα το ελπιζουμε καπου βαθια μεσα μας...
σε φιλω πολυ!!!
@ δεσποινα
ReplyDeleteσωστα ;)
@ meggie
αναμονη λοιπον..
@ serendipity
τρομερα αυτα τα κενα.. κι επικινδυνα..
@ κοβω βολτες
καποια ναι.. ποτε..
@ ναιαδα
ετσι.. την καλησπερα μου
I very love your photos
ReplyDeleteoriginal and highly poetic
@ alterdom
ReplyDeletemany thanx.. really i m very happy for your visit :)