Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Αν δεν φύγει πώς θα ξαναγυρίσει?? Και μόνο έτσι ίσως αγαπάμε ατελείωτα... ;)
ReplyDelete*Η φωτό δείχνει μπάλα χριστουγεννιάτικη ενώ τη...βάφουν? Εξαιρετική λεπτομέρεια...
Ούτε εγώ θέλω... αλλά πως να γίνει αλλιώς??
ReplyDeleteΌλα κύκλος είναι....αρχίζει, τελειώνει και ξανά απο την αρχή...
Υπαινικτική και πανέμορφη!
ReplyDelete:))
@ κοβω βολτες
ReplyDeleteη φωτο δειχνει απλα μια μπαλα χριστουγεννιατικη ;)))
για αυτο λες αγαπαμε ατελειωτα;
@ λιλιουμ
ReplyDeleteδεν ειναι πως δε θελω να τελειωσει.. ειναι πως δε μ αρεσει το τελος.. ειναι ακριβως το αντιθετο συναισθημα με ας πουμε το σημερινο !
@ αγραμπελη
ReplyDeleteχεχε
μη ψαχνετε πισω απο τις φωτογραφιες μου, δεν υπαινισομαι σχεδον ποτε.. χρησιμοποιω οτι βλεπω και τις αισθησεις μου
οσο μπορω γιατι υπαρχουν και χιλιαδες πραγματα που θα ηθελα αλλα..
Άντε ρε συ...Εστίασα στο πάνω μέρος και μου φάνηκε ότι είναι μικρή μπάλα που τη βουτάνε κάπου...Ό,τι να'ναι...Οκ. ;))
ReplyDelete*ναι, νομίζω αυτή η αρχή και το τελος μας κάνουν το...κακό!
@ kovovoltes
ReplyDeleteη αληθεια ειναι πως μονοι μας βαζουμε την αρχη και το τελος στα πραγματα..
οταν κατι τελειωνει , κατι αλλο αρχιζει, το θεμα ειναι να ειμαστε ΕΚΕΙ με ολες τις αισθησεις σωστα;
μια απλη μπαλα, εχω εστιασει στο σημειο που μ ενδιεφερε κι εχω κροπαρει αρκετα, με το κροπ χανεται λιγο το περιγραμμα των αντικειμενων γιαυτο σου κανει σα να λιωνει ή σαν καποιος να τη βαφει..
δυστυχως δε διαθετω macro φακο ;)
Τα παραμύθια γράφονται για να τελειώνουν,φεγγαρένια μου!Αυτό που μετράει είναι τι θα μείνει μέσα μας απ'αυτό το παραμύθι...:)φιλάκι
ReplyDelete@ ψυχη μου
ReplyDeleteοταν διαλεγουμε πραγματα να παιξουμε που θα μας δωσουν πισω την δοτικοτητα μας παντα γεμιζουμε;) σωατα;
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ.
ReplyDelete@ skroutzako
ReplyDeleteεπισης επισης.. ολα ομορφα και με υγεια !
Μια απλή μπάλα χριστουγεννιάτικη που ήταν μικρή και απλώς η Φεγγαρένια μας με όλες της τις αισθήσεις αποθανάτισε μέσα στο φακό της.
ReplyDeleteΑπλά την κοιτάμε και ακούμε ό,τι "λέει" στον καθένα μας.
Εμένα μου λέει: ώρα να βυθιστώ στο χρυσαφί της γιορτής σφραγίζοντάς τη.
εμένα μου λέει ότι η φωτογράφα είχε κέφια όταν την τραβούσε...
ReplyDeleteκαλησπέρα σας
υ.γ. τα πράγματα ομορφαίνουν, όταν όμορφα τα κοιτάζουμε...
Κι όμως μερικές φορές είναι τόσο ευτυχές το τέλος... Σε ταξιδεύει ακόμα και για ώρες αργότερα στην ευχάριστη ζώνη της φαντασίας.
ReplyDelete@ μεγκυ
ReplyDeleteμ αρεσουν οι σκεψεις σου ;)
@ ναυτη
ReplyDeleteη φωτογραφα αλλες φορες εχει τα κεφια της κι αλλες οχι, οπως ολοι μας..
απο αποτελεσμα τωρα, ο,τι κατσει..
@ δειμε
ReplyDeleteχχμμμ το τελος των γιορτινων ημερων.. για καποιους σιγουρα ναι ;)
Εγω στον κοσμο μου, η φωτογραφια νομιζα εδειχνε μενταγιον και σκεφτηκε τι ομορφο χρωμα που εχει :):)
ReplyDeleteΚι εμενα με μελαγχολει η ιδεα οτι πλησιαζουν πολυ γρηγορα φετος. Θα φυγουν και δεν θα το καταλαβω!
καλη εβδομαδα Στελλα μου!
@ dee dee
ReplyDeleteστην κυριολεξια.. οπως καθε χρονο βεβαια..
ουφ τι μελαγχολια ειναι αυτη που μ εχει πιασει τις τελευταιες μερες!
δε την παλευω..
Ξέρεις είναι μερικά παραμύθια που στο τελείωμα τους κάνουν μια μακριά ουρά, η αίσθηση της είναι σαν αυτή την αίσθηση που σου αφήνει η βουτιά ενος μεγάλου αστεριού...
ReplyDeleteΜερικές φορές έχει το ίδιο χρώμα με τη μπάλα σου!
@ roundel
ReplyDeleteμε κανεις να χαμογελω..
να για κατι τετοιες απαντησεις παραμενω πιστη στο blog..
μ αρεσει !
ζησε τον μυθο σου, κι εμεις μαζι σου! άλλες έντεκα:)
ReplyDelete@ caesar
ReplyDeleteολοι μαζι λοιπον φαντασιωνομαστε το ιδιο παραμυθι..