Sunday, December 12, 2010

άλλες δεκατρείς

αν και δε μου αρέσει καθόλου όταν το παραμύθι φτάσει στο τέλος του..  μα καθόλου ;)))

24 comments:

  1. Αν δεν φύγει πώς θα ξαναγυρίσει?? Και μόνο έτσι ίσως αγαπάμε ατελείωτα... ;)
    *Η φωτό δείχνει μπάλα χριστουγεννιάτικη ενώ τη...βάφουν? Εξαιρετική λεπτομέρεια...

    ReplyDelete
  2. Ούτε εγώ θέλω... αλλά πως να γίνει αλλιώς??
    Όλα κύκλος είναι....αρχίζει, τελειώνει και ξανά απο την αρχή...

    ReplyDelete
  3. Υπαινικτική και πανέμορφη!
    :))

    ReplyDelete
  4. @ κοβω βολτες

    η φωτο δειχνει απλα μια μπαλα χριστουγεννιατικη ;)))

    για αυτο λες αγαπαμε ατελειωτα;

    ReplyDelete
  5. @ λιλιουμ

    δεν ειναι πως δε θελω να τελειωσει.. ειναι πως δε μ αρεσει το τελος.. ειναι ακριβως το αντιθετο συναισθημα με ας πουμε το σημερινο !

    ReplyDelete
  6. @ αγραμπελη

    χεχε
    μη ψαχνετε πισω απο τις φωτογραφιες μου, δεν υπαινισομαι σχεδον ποτε.. χρησιμοποιω οτι βλεπω και τις αισθησεις μου

    οσο μπορω γιατι υπαρχουν και χιλιαδες πραγματα που θα ηθελα αλλα..

    ReplyDelete
  7. Άντε ρε συ...Εστίασα στο πάνω μέρος και μου φάνηκε ότι είναι μικρή μπάλα που τη βουτάνε κάπου...Ό,τι να'ναι...Οκ. ;))
    *ναι, νομίζω αυτή η αρχή και το τελος μας κάνουν το...κακό!

    ReplyDelete
  8. @ kovovoltes

    η αληθεια ειναι πως μονοι μας βαζουμε την αρχη και το τελος στα πραγματα..
    οταν κατι τελειωνει , κατι αλλο αρχιζει, το θεμα ειναι να ειμαστε ΕΚΕΙ με ολες τις αισθησεις σωστα;

    μια απλη μπαλα, εχω εστιασει στο σημειο που μ ενδιεφερε κι εχω κροπαρει αρκετα, με το κροπ χανεται λιγο το περιγραμμα των αντικειμενων γιαυτο σου κανει σα να λιωνει ή σαν καποιος να τη βαφει..

    δυστυχως δε διαθετω macro φακο ;)

    ReplyDelete
  9. Τα παραμύθια γράφονται για να τελειώνουν,φεγγαρένια μου!Αυτό που μετράει είναι τι θα μείνει μέσα μας απ'αυτό το παραμύθι...:)φιλάκι

    ReplyDelete
  10. @ ψυχη μου

    οταν διαλεγουμε πραγματα να παιξουμε που θα μας δωσουν πισω την δοτικοτητα μας παντα γεμιζουμε;) σωατα;

    ReplyDelete
  11. ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ.

    ReplyDelete
  12. @ skroutzako

    επισης επισης.. ολα ομορφα και με υγεια !

    ReplyDelete
  13. Μια απλή μπάλα χριστουγεννιάτικη που ήταν μικρή και απλώς η Φεγγαρένια μας με όλες της τις αισθήσεις αποθανάτισε μέσα στο φακό της.

    Απλά την κοιτάμε και ακούμε ό,τι "λέει" στον καθένα μας.

    Εμένα μου λέει: ώρα να βυθιστώ στο χρυσαφί της γιορτής σφραγίζοντάς τη.

    ReplyDelete
  14. εμένα μου λέει ότι η φωτογράφα είχε κέφια όταν την τραβούσε...

    καλησπέρα σας

    υ.γ. τα πράγματα ομορφαίνουν, όταν όμορφα τα κοιτάζουμε...

    ReplyDelete
  15. Κι όμως μερικές φορές είναι τόσο ευτυχές το τέλος... Σε ταξιδεύει ακόμα και για ώρες αργότερα στην ευχάριστη ζώνη της φαντασίας.

    ReplyDelete
  16. @ μεγκυ

    μ αρεσουν οι σκεψεις σου ;)

    ReplyDelete
  17. @ ναυτη

    η φωτογραφα αλλες φορες εχει τα κεφια της κι αλλες οχι, οπως ολοι μας..

    απο αποτελεσμα τωρα, ο,τι κατσει..

    ReplyDelete
  18. @ δειμε

    χχμμμ το τελος των γιορτινων ημερων.. για καποιους σιγουρα ναι ;)

    ReplyDelete
  19. Εγω στον κοσμο μου, η φωτογραφια νομιζα εδειχνε μενταγιον και σκεφτηκε τι ομορφο χρωμα που εχει :):)

    Κι εμενα με μελαγχολει η ιδεα οτι πλησιαζουν πολυ γρηγορα φετος. Θα φυγουν και δεν θα το καταλαβω!

    καλη εβδομαδα Στελλα μου!

    ReplyDelete
  20. @ dee dee

    στην κυριολεξια.. οπως καθε χρονο βεβαια..

    ουφ τι μελαγχολια ειναι αυτη που μ εχει πιασει τις τελευταιες μερες!

    δε την παλευω..

    ReplyDelete
  21. Ξέρεις είναι μερικά παραμύθια που στο τελείωμα τους κάνουν μια μακριά ουρά, η αίσθηση της είναι σαν αυτή την αίσθηση που σου αφήνει η βουτιά ενος μεγάλου αστεριού...

    Μερικές φορές έχει το ίδιο χρώμα με τη μπάλα σου!

    ReplyDelete
  22. @ roundel

    με κανεις να χαμογελω..
    να για κατι τετοιες απαντησεις παραμενω πιστη στο blog..

    μ αρεσει !

    ReplyDelete
  23. ζησε τον μυθο σου, κι εμεις μαζι σου! άλλες έντεκα:)

    ReplyDelete
  24. @ caesar

    ολοι μαζι λοιπον φαντασιωνομαστε το ιδιο παραμυθι..

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...