Sunday, December 26, 2010

ενδιάμεσες μέρες

Μ αρέσει να διαβάζω blogs που η φωνή τους μοιάζει με αεράκι, αφήνουν το στίγμα τους ελαφρύ και ουσιώδες..
Μπαίνω μετά εδώ, κι έχει κρύο τόσες μέρες μετά και τεράστιες εικόνες που ώρες ώρες μου μοιάζουν βαρύγδουπες κραυγές χωρίς αιτία. Κλείνω την μισάνοιχτη πόρτα πίσω μου, παίζει ρόλο ο τόνος της φωνής, είναι αυτός που κερδίζει τον άλλον, είναι η σωστή φωνή που χρησιμοποιούν πάντα οι καλοί πωλητές.. για να μαγέψουν τον επίδοξο πελάτη..

Το σπιτάκι μου μυρίζει χριστουγεννιάτικη μυρωδιά, λόφους από μελομακάρονα κι άλλα τέτοια γλυκά, λέω πως δεν είναι συμβιβασμός η πληρότητα, ούτε παραίτηση, περισσότερο με ωριμότητα μου μοιάζει τώρα πιά.
Ακούω πολλές φορές τη μέρα το Υes, I Do, ευτυχώς που έχω να θυμάμαι πράγματα πολλά, και να κάνω άλλα τόσα, λένε πως είναι καλό να είναι πάντα με κάτι απασχολημένο το μυαλό, σου δίνει μια άλλη ώθηση, και μια ικανοποίηση, οι καφέδες μας τώρα πια έχουν αλλάξει τόπο, και οι σκέψεις τρόπο, μα τι είναι αυτό που μένει πάντα ίδιο μου λες;

(κάπου άκουσα, πως ο έρωτας εξαρτάται από άλλες ανάγκες, και πως όση αγάπη σου έλειπε από τους γονείς σου σα παιδί, αυτή ψάχνεις να βρεις για αυτό και εξιδανικεύεις έτσι τον άλλο, που νομίζεις άλλο σου μισό, και τον κοιτάς στα μάτια σα να είναι ένας άγγελος θεόσταλτος απέναντι σου, και για αυτό η πραγματικότητα είναι πάντα διαφορετική, και πως χρειάζεται πολύς χρόνος και πολύ τριβή για να αγαπήσεις τον άλλον για αυτό που σου προσφέρει πραγματικά και όχι για αυτό που θα ήθελες ή που νομίζεις πως σου προσφέρει.)

*το βιβλίο που διαβάζω προχωράει αργά αλλά σταθερά
*ένα σινεμαδάκι σήμερα θα είναι ότι πρέπει
*άντε λίγη καθημερινότητα από αύριο για να έρθουμε στα ίσα μας ώς την τελευταία μέρα αυτού του χρόνου και την πρώτη του επόμενου ;)))

*ημερολόγιο του 2011 αγόρασα, ένα πολύ όμορφο, φωτογραφικό με θέμα τον καφέ σε διάφορες πόλεις στην ελλάδα και το εξωτερικό, του Γιώργου Ζαρζώνη

28 comments:

  1. (κάπου άκουσα, πως ο έρωτας εξαρτάται από άλλες ανάγκες, και πως όση αγάπη σου έλειπε από τους γονείς σου σα παιδί, αυτή ψάχνεις να βρεις για αυτό και εξιδανικεύεις έτσι τον άλλο, που νομίζεις άλλο σου μισό, και τον κοιτάς στα μάτια σα να είναι ένας άγγελος θεόσταλτος απέναντι σου, και για αυτό η πραγματικότητα είναι πάντα διαφορετική, και πως χρειάζεται πολύς χρόνος και πολύ τριβή για να αγαπήσεις τον άλλον για αυτό που σου προσφέρει πραγματικά και όχι για αυτό που θα ήθελες ή που νομίζεις πως σου προσφέρει.)
    .....
    μπορώ να το κάνω δικό μου;
    :)))

    ReplyDelete
  2. χρόνια πολλά...

    καλό βραδυ να εχεις

    ReplyDelete
  3. πολλές ευχές! άκου το yes i do και στη live εκτέλεση της monika στο ράδιο αρβύλα..

    ReplyDelete
  4. @ agrampeli

    για δες κι εδω
    http://www.youtube.com/watch?v=ycpWvckhIn4&list=WL

    ReplyDelete
  5. To κείμενο της παρένθεσης με εκφράζει τόσο μα τόσο πολύ.....
    Εύχομαι αυτές τις ενδιάμεσες μέρες, τις τελευταίες αυτού του χρόνου να τις περάσεις όπως πραγματικά εσύ επιθυμείς, να σου αφήσει μια γλύκα αυτή η χρονιά στο φευγιό της!!!

    ReplyDelete
  6. Φεγγαρένια μου,υπάρχει πάντα μέσα μας και αδημονεί να δοθεί...η αγάπη ποτέ δεν πηγαίνει στο λάθος πρόσωπο. Μήτε κι ο έρωτας.Το μυαλό κάνει λάθος συνδυασμούς πάντα...:-)
    Εύχομαι το ημερολόγιό σου να γεμίσει με απρόσμενες καθημερινές μικρές εκπλήξεις!...

    ReplyDelete
  7. Κάθε φορά που περνώ από εδώ οι λήψεις σου με μαγεύουν. Με ένα κλικ κι εσωκλείεις όλη τη μαγεία των χριστουγέννων. Και φέτος μυρίζω δυνατά όλες αυτές τις μυρωδιές που περιγράφεις. Καλές γιορτές να έχουμε. Να έχεις όλα όσα επιθυμείς, όλα όσα σε κάνουν χαρούμενη, είναι η ευχή μου.

    Καλό βραδάκι φωτογράφε!

    ReplyDelete
  8. Ειναι πολυ ομορφη η αναρτηση σου. Πηγα και διαβασα και την lemon και ενιωσα χαρα. Επειδη δυσκολα πλεον ενθουσιαζομαι με μια επισκεψη σε καποιο καινουριο μπλογκ. Και στην λεμον βρηκα πολλες λεπτομεριες να κλεχω και να με σημαδεψουν!

    Το τραγουδι και δικο μου αγαπημενο. Τα τελευταια δυο χρονια η Μονικα εγινε αγαπημενη μου χωρις να το καταλαβω. Απλα εχω αναγκη να την ακουω συχνα! Αν και τα καινουρια δεν τα ακουσα ακομα ολα.

    Να περασεις υπεροχα Στελλα μου τις γιορτες! Σου ευχομαι καθε ευτυχια και ολοκρηρωση το 2011!!!

    Το ημερολογιο που αγορασες φανταζει πολυ ενδιαφερον.... ειμαι κι εγω λατρης του καθε βλεπεις :):)

    Καλο υπολοιπο γιορτων!!!!!!!

    ReplyDelete
  9. ..ο καθένας ότι ψάχνει στον έρωτα στη φιλία και στις σχέσεις γενικότερα συμφωνώ ότι έχει τις ρίζες του στην παιδική ηλικία και αλλού βέβαια. Να πω και μια άλλη περίπτωση; Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν λάβει ίσως υπερβολική αγάπη (αν μπορούμε να αποκαλέσουμε υπερβολική την αγάπη για ένα παιδί) από τους γονείς που ενήλικες πια δύσκολα εμπιστεύονται τους άλλους, γιατί ψάχνουν κατά βάθος το ανέφικτο, την ίδια θαλπωρή.


    Όχι αγγέλους δεν θέλουμε!! Είμαστε εμείς άγγελοι θεόσταλτοι;) Α πα πα. Δεν πιστεύω επίσης στην εξιδανίκευση του άλλου, ίσως για άλλους συναισθηματικούς λόγους πέφτουμε σε "παγίδες" αλλά παντα υπάρχουν ενδείξεις και πάντα ξέρουμε πάνω κάτω με τι έχουμε να κάνουμε και το ξέρουμε πολύ καλά όταν στην πραγματικότητα ο άλλος δεν μας προσφέρει τίποτα παρά πάνω απ' αυτό που απλώς νόμιζουμε..

    Για να αγαπήσεις τον άλλον κατά τη γνώμη μου μπορεί να θέλει χρόνο μπορεί να θέλει να μοιραστείτε ένα συνταρακτικό γεγονός, πολλά μπορεί.. και δεν είναι όλες οι αγάπες ίδιες. Ο έρωτας όμως είναι ένας πιστεύω, η ίδια "αρρωστια" για όλους.

    Χρόνια Πολλά :))

    ReplyDelete
  10. @ προφητη

    χρονια πολλα που να περιεχουν οτι επιθυμεις ;)))

    ReplyDelete
  11. @ okeanida

    χχμμμ εγω μαλλον τελευταια παιρνω ειδηση του τι γινεται ;)))

    ReplyDelete
  12. @ λιλιουμ

    μμμ μ αρεσε αυτη η γλυκα που λες, νομιζω πως καθε χρονια, μια γλυκια νοσταλγια την αφηνει οσο αδιαφορα κι αν περασε..

    κατα βαθος τα ομορφα κραταμε εκτος απο τα δυσκολα που μας εχουν στιγματισει πολυ!

    ReplyDelete
  13. @ ψυχη

    ναι ναι ηδη κανω σχεδια για την νεα χρονια ;)))

    ReplyDelete
  14. @ καναρινενια..

    πολυ χαιρομαι που κατι σου αρεσει απο εδω μεσα..

    χρονια πολλααα και καλα !

    ReplyDelete
  15. @ dee dee

    δεν εχει ενα πολυ ομορφο δικο της τροπο να σε ταξιδευει;

    ειναι παλια φιλη η λεμον απο το 2006 αν θυμαμαι καλα, προχθες επσκεφτηκα ολα τα προηγουμενα της..

    ξερεις τι εχω καταλαβει ρε κατερινακι;
    να σ αυτες τις γ..φασεις που περναμε ολοι μας, δε μπορουμε ποτε να ειμαστε απολυτα αντικειμενικοι, ιδιαιτερα οταν αποριπτουμε!

    ReplyDelete
  16. @ μαξιμους

    στο μονο που δε θα συμφωνησω ειναι στο οτι ξερουμε το τι μας προσφερουν..

    οοοχι, εχουν υπαρξει στιγμες που εγω τουλαχιστον τα ψιχουλα τα ειδα καρβελια..
    και στο τελος της γραφης, συγκριτικα παντα, μπορει να μην ειχα αδικο..

    αντικειμενικα και λογικα ομως;;;))))

    χρονια πολλαααα

    ReplyDelete
  17. Δεν είναι μόνο ο έρωτας ανάγκη που πηγάζει από την έλλειψη των παιδικών μας χρόνων, πολλές τέτοιες θα μπορούσαν να ονομαστούν έτσι και να αποκτήσουν ακραίες εκβάσεις στη καθημερινότητα μας, όμως αν δεν έχεις πάρει αρκετή αγάπη από την οικογένεια σου αυτό δε αντικαθιστάτε με κανένα έρωτα, ακόμα και όταν βρεθείς σε μια υγιή σχέση που να υπάρχει αγάπη αυτό το κενό παραμένει, γλυκαίνει λίγο, ανακουφίζεται, μα πάντα αμυδρά υπάρχει εκείνο το βρεφικό παράπονο...

    Ελπίζω να ευχαριστηθείς τις ενδιάμεσες μέρες όσο και τις υπόλοιπες...

    φιλί ευχή για τα πιο όμορφα!

    ReplyDelete
  18. @ roundel

    ερωτας με ερωτα εχει διαφορα..

    κι εσυ να περνας ομορφα

    ReplyDelete
  19. Ίσως πάλι η αναζήτηση του "θείου" να μην οφείλεται στην έλλειψη, αλλά στη σύγκριση με όση αγάπη βιωσες. Αν είναι μεγάλη αυτή η αγάπη, άντε να ξαναβρείς ίδια...Πιο δύσκολο δεν είναι αυτό?
    *ποιό βιβλίο διαβάζεις? Και για ταινία νόμίζω θα σου άρεζε πολύ "Ο θαυματοποιός". Κινούμενα σχέδια για μεγάλους απο Γαλλία... ;)

    ReplyDelete
  20. Στελλα μου
    εχω καταλαβει μεσα απο τα μπλογκς, οτι το να ξαναβρισκεις κατι, ειναι πολυ πιο ομορφο απο το να βρισκεις κατι.
    Με την απομακρυνση μας απο καποια ατομα και την επαναπροσεγγιση, διακρινουμε καινουριες υπεροχες εικονες :)
    Μου εχει συμβει κι εμενα :)

    xxx

    ReplyDelete
  21. Το ημερολόγιό σου να γεμίσει με στιγμές ζωής όμορφες, τρυφερές, αγάπης και αισιοδοξίας.

    Ναι, όλα αλλάζουν μόνο η ανάγκη της Αγάπης μένει ίδια.

    Καλή χρονιά καρδούλα μου

    ReplyDelete
  22. Χρόνια Πολλά και μακάρι να γεμίσεις το ημερολόγιό σου με τρεις εκατοντάδες και 65 ακόμα τέτοια κείμενα...

    ReplyDelete
  23. @ κοβω βολτες

    αν δεις το βιντεακι, ο ψυχολογος μιλαει για στερημενα ατομα, αλλα ισως αναφερεται και σε καποιες ακραιες καταστασεις..

    προσωπικα συμφωνω μαζι σου..
    ισως ομως τα ατομα που εχουν στερηθει, ειναι πιο πεινασμενα.. πιο αρπακτικα..

    *διαβαζω (εισαι η μονη που με ρωτησες ;) την ''ιδιωτικη ζωη του μαξουελ σιμ'' του τζοναθαν κοουν και μπορω να πω πως το ευχαριστιεμαι, ισως καποια στιγμη αναφερθω σ αυτο..

    *τα κινουμενα σχεδια δε με τρελαινουν χωρις να ειναι απολυτο αυτο, μεγαλωσα με ανθρωπινες ιστοριες στην τηλεοραση, εστω και απρομαυρες, τα κινουμενα σχεδια ηρθαν μετα ;)
    πχ τρελαινομαι να διαβαζω μικυ μαους αλλα δεν εχω μπορεσει ποτε να δω ουτε ενα επεισοδιο :)

    *η ταινια ηταν καλη, λεω να γραψω κατι για αυτην σημερα, ηταν το ''οι επομενες τρεις μερες'' με τον ρασελ κροου

    *παρ ολα αυτα πρεπει να τον ψαξω τον ''θαυματοποιο''

    ReplyDelete
  24. @ dee dee

    υπαρχει μια διαφορα μονο, πως τωρα πια, θα ξεχωριζα τα μπλογκς οπου θα σχολιαζα απο τα αλλα οπου θα εμενα αναγνωστρια και μονο..

    κι αυτο εξαρταται απο την συμπεριφορα των bloggers σωστα;
    γιατι στα σχολια νομιζω βγαινει ολος ο πραγματικος μας εαυτος με τα λαθη και τις αδυναμιες του..

    *μ αρεσει (τωρα πια) να ειμαι ολοκληρη οπου νιωθω πως μ αγαπουν ;)))

    ReplyDelete
  25. @ μεγκυ

    ετσι θελω να πιστευω κι εγω..

    ReplyDelete
  26. @ δειμε μου

    ααα μακαρι να εγραφα οπως θα ηθελα ομορφα κειμενα, νομιζω δε θα αφηνα το πληκτρολογιο απο το χερι

    σ ευχαριστω παντως
    (παντα με τον καλο τον λογο)

    ReplyDelete
  27. Υπέροχο,μοναδικό,ξεχωριστό ιστολόγιο.Συγχαρητήρια!
    Καλή Χρονιά από καρδιάς!

    ReplyDelete
  28. @ aurangel

    πολυ πολυ πολυ σ ευχαριστω
    (μ εκανες και χαμογελασα;)

    ReplyDelete

μια μέρα

  χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα,  κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι,  εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...