Ιδιαίτερη σχέση, σας το έχω ξαναπεί. Εμπνευσμένη μέρα.
Καφεδάκι σε μαγαζιά αγαπημένα, χωρίς τσιγάρο, στριμωχτές καρέκλες, γίνεσαι σχεδόν ένα με το διπλανό τραπέζι, αναρωτιέσαι πως θα ανοίξεις χώρο όταν θα έρθει η ώρα να φύγεις, αλλά ok, βυθίζεσαι στη Sunday, sto Lifo και στο Φωτογράφο της Καθημερινής, βγάζεις τα γυαλιά, πίνεις μια γουλιά καπουτσίνο, συζητάς για πράγματα που θεωρούνται πολυτέλεια μέσα στην καθημερινότητα της υπόλοιπης εβδομάδας, ξαναφοράς τα γυαλιά, κοιτάζεις τις φωτογραφίες που στολίζουν τους τοίχους, σκέφτεσαι πόσο διαφορετικά θέματα λατρεύεις εσύ, αλλά ok, όλα όμορφα κι αποδεκτά είναι αν κατανοήσεις την διαφορετικότητα του άλλου, κι άλλη γουλιά από τον καπουτσίνο που, φτου γμτ γιατί να τελειώνει τόσο γρήγορα, δυό τρίτα αφρόγαλα κι ένα τρίτο καφέζουμο, καλύτερα να έπαιρνες καφέ φίλτρου που το φέρνουν και σε κανάτα, άραγε συμβαίνει ακόμη αυτό, κοιτάς γύρω ερευνητικά, όχι δε συμβαίνει πια αυτό, έχουν μικρίνει όλα, έχουν λιγοστέψει και ναι ο φίλτρου δε σερβίρεται πια στην κανάτα.. αν θες διπλό, το πληρώνεις διπλά..
Μ αρέσει όταν οι φίλοι μου κάνουν πράγματα, μ αρέσει όταν έχουν όμορφη κι ενδιαφέρουσα προσωπική ζωή, μ αρέσει όταν τα συζητάμε όλα αυτά και μοιράζομαι τη χαρά τους, τις εικόνες τους.. και όχι μόνο..
Δεν μ αρέσει όταν οι φίλοι μου είναι γκρινιάρηδες, μοιράζονται μαζί μου μόνο τα δύσκολα τους, θέλουν από τη ζωή τους τα πάντα, δεν έχουν συνειδητοποιήσει ως που μπορούν να φτάσουν τα πόδια τους, έχουν απωθημένα, βγάζουν ανταγωνισμό και αντίδραση, και δείχνουν λύσσα και πείνα..
πείνα και ανασφάλεια για τρυφερότητα, για σχέση, για δημιουργία και για καλή διάθεση..
Γιατί αν υποθέσουμε πως κάποια πράγματα σου έχουν λείψει από τη ζωή σου, δε λέω πως δε σε συμπονώ και δε σε καταλαβαίνω, αλλά δε φταίω τόσο ώστε να λαμβάνω την αρνητική αντίδραση σου σε κάθε λέξη της οποιασδήποτε κουβέντας μου..
Αυτός ο Γενάρης ήταν μήνας ξεκαθαρίσματος..
Πόσο σε καταλαβαίνω! Και για μένα επίσης. Όλα έχουν ένα μέτρο νομίζω ώστε να μην μπαλατζάρουν άνισα. Ναι, οι φίλοι ειναι για τα δύσκολα, όπως και για τη χαρά, αλλά όταν κάποιος σε κάνει να νιώθεις ότι να φταις συνέχεια που είσαι εκεί?? Παραπάει...Ωραίο το καφεδάκι. Αρωματικό...Αλλά και αυτή η απαγόρευση του τσιγάρου στο στομάχι μου κάθεται....;)
ReplyDeleteΚαλό Σ/Κ φεγγάρι μου...
Συμφωνώ. Και εγώ θέλω θετικούς ανθρώπους δίπλα μου. Σίγουρα προβλήματα υπάρχουν και όλοι έχουμε, δεν αντιλέγω, αλλά δεν μπορώ να αντέξω την αρνητικότητα, τον ανταγωνισμό, τη ζήλεια..την έλλειψη ενδιαφερόντων! Με απωθεί η γενικότερη μιζέρια.. και ότι ο άλλος δε θα χαρεί με τη χαρά σου.. και αντιστρόφως.. Δε μπορώ τέτοια άτομα να τα θεωρώ 'φίλους'..Νομίζω πως είναι καλό το ξεκαθάρισμα..
ReplyDeleteΣήμερα ήταν ένα πολύ όμορφο γεμάτο πρωινό..με έναν υπέροχο ήλιο..και κάναμε μια φοβερή περιήγηση στην Πλάκα.. σε μουσεία.. αν βρω χρόνο θα ανεβάσω τις επόμενες μέρες..
Καλό υπόλοιπο του σκ!
@ κοβω βολτες
ReplyDeleteνα αυτη η αισθηση του μετρου ειναι που πολλες φορες χανεται..
αα αυτο με το τσιγαρο μπορει να μου το εξηγησει καποιος;
αλλου καπνιζουμε, αλλου οχι, στα παταρια σα τους κλεφτες, ή στα υπογεια, προχθες απορησα στις ''3 Μαριες'' που μας εφεραν τασακι.. και σημερα στο De Facto ηταν απαγορευτικο.. ουφφφφ
*ηθελα να γραψω επισης πως πολυ χαιρομαι που σας εχω εδω κοντα μου, ολους εσας που δε γνωριζω απο κοντα αλλα που πιστευω πως αν κατσουμε απεναντι σ ενα καφε, θα εχουμε πολλα να πουμε, ΜΕ ή ΑΝΕΥ καπνου :):):)
@ roadartist
ReplyDeleteπραγματικα ομορφο μου ακουγεται, και πιστευω πως η αθηνα σας προσφερεται για πολυυυυ περισσοτερες επιλογες απο οτι η θεσσαλονικη μας..
εχει αρχισει να στενευει ο χωρος, αλλα οκ, πιστευω πως με το που θα μπει η ανοιξη και θα αρχισει παλι να λαμπει ο ηλιος και εδω, θα αλλαξουν ολα, και η διαθεση και οι ανθρωποι ;)))
για το ξεκαθαρισμα δε μετανοιωνω-τελεια κ παυλα ;))))
Έχω νοσταλγήσει τη Θεσσαλονίκη. Έχουν περάσει κοντά δεκαπέντε χρόνια από τότε που έφυγα. Και τι δε θα 'δινα για ένα καφεδάκι στην παραλία...
ReplyDelete@ τελευταιε
ReplyDeleteωστε πατριωτακι λοιπον..
για αυτο ταιριαξαμε λες ;)))
*ευκολο να το κανεις!
Φοιτητής για πέντε χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Άντε και λίγο φαντάρος. Αν με ρωτήσεις τη θεωρώ πατρίδα μου. Την έχω στην καρδιά μου. Οι συγκυρίες όμως και οι υποχρεώσεις με οδήγησαν μακριά της...
ReplyDeleteΚάποια στιγμή θα έρθω. Θα βρεθούμε για ένα καφέ στην παραλία έτσι;
@ τελευταιε
ReplyDeleteεισαι ενας απο τους πολλους διαδικτυακους μου φιλους, που εκαναν φοιτητες κι εχουν συναισθηματα για την πολη μου και οχι αδικα..
*βεβαιως και θα πιουμε.. εχεις τον λογο μου ;)
Ωραία φωτό, άλλωστε ένας τέτοιος καφές όλες τις μέρες τις ομορφαίνει;)
ReplyDeleteΦαντάζομαι πως τα ξεκαθαρίσματα έγιναν τις καθημερινές :-))
ReplyDeleteΠρέπει να σου χω πει πως μ'αρέσει η γραφή σου πολύ...ε;
Και οι Κυριακές έχουν κάτι το απροσδιόριστα γλυκό...
φιλί
@ caesar
ReplyDeleteπολυ παλια φωτο, ειχα ακομη τη μικρη φωτογραφικη τοτε, οπωσδηποτε ομως ζεστη..
σαββατο την ειχα τραβηξει κι αυτη ;)
@ ψυχη
ReplyDeleteκαι δεν εγιναν απο τη μια μερα στην αλλη ;)))
*ποια γραφη;;;;
Έχεις δίκιο γι'αυτούς τους γκρινιάρηδες που μονίμως κάτι αρνητικό θα βγάλουν, Φεγγαρένια.
ReplyDeleteΌσο καλή και να είναι η ζωή τους, αυτοί πάντα βρίσκουν λόγο να γκρινιάξουν ή να ζηλέψουν εσένα.
Τους αποφεύγω κι εγώ όσο μπορώ....
Να περνάς όμορφα στις βόλτες σου και να γεμίζεις εικόνες και μυρωδιές!
@ melian
ReplyDeleteσαν εκεινα τα παιδακια που ενω εχουν δυο ολοιδια παγωτα το ενα κοιταζει του αλλουνου..
χαθηκαμε..
Αυτο το στριμωγμα μου θυμισε το Κανταθ. Τη γιαφκα μας στη Χαριαλου :) Μια τρυπα και χωνομασταν για καφεδακι η για κρασακι στα μικρα του τραπεζακια. Και φωναζαμε συνεχεια τη Σοφια για αναγομωση :)
ReplyDeleteΟι φιλοι ειναι ωραιο να εχουν ανοιχτα μυαλα. Ετσι η καθε συζητηση εχει ενδιαφερον. Ακομα και στα δυσκολα ειναι τοσο διαφορετικη η συζητηση οταν μπορεις να κανεις διαλογο με εναν ανθρωπο με διευριμενους οριζοντες. Και δεν ειναι ποτε μονοχνωτοι, επειδη λατρευουν την εξελιξη.
Καλημερααααααα
Σημαντικό κομμάτι ο καφές και για μενα όχι μόνο το Σαββάτο αλλά όλες τις μέρες...
ReplyDeleteΚαι για μενα μήνας ξεκαθαρίσματος...Πολλά τελείωσαν...
Ας ελπίσουμε ότι εκείνα που θα αρχίσουν να είναι πιο όμορφα και φωτεινα:)
Εγώ παραδόξως τα ακούω όλα από τους λίγους αλλά πολύ καλούς μου φίλους, και τη γκρίνια και το χαβαλέ :)
ReplyDeleteΣου έχω αφιερώσει ανάρτηση :)
@ dee dee
ReplyDeleteμονο που πια εχουμε μεγαλωσει, και μα βολευουν περισσοτερο οι πολυθρονες απο τις καρεκλες, να ξεκουραζονται τα μπρατσακια ;)))
τωρα για τις φιλιες εξαρταται απο το πως εισαι εσυ και απο το που θα πεσεις.. μεγαααλη κουβεντα !
@ roundel
ReplyDeleteολα καποια στιγμη τελειωνουν για να δωσουν τη θεση τους σε καινουργια και ομορφα..
θετικη διαθεση και ενεργεια ευχομαι!
@ ηλιογραφε
ReplyDeleteοι φιλιες μεταξυ ανδρων ειναι αλλη κατασταση.. οι φιλιες δε μεταξυ ανδρων και γυναικων ειναι θεικες οταν εχει ξεπεραστει το ερωτικο στοιχειο..
*σ ευχαριστω πολυ κι απο εδω