Ένα σκαθάρι δαγκώνει τον ώμο μου, χιλιάδες μέλισσες γυρεύουν τις ψυχές των λουλουδιών, είναι ελευθερία να ιδρώνεις με χρώματα της φύσης..
Μια κορδέλλα σε κίτρινο μετάξι τυλίγει το μέρος που κρύβεται η καρδιά μου..
Την ακούς ;
*η φωτό είναι τόσο όμορφη, την βρήκα κάπου στο facebook αν θυμάμαι καλά και πολύ λυπάμαι που δεν ξέρω ποιανού καλλιτέχνη είναι..
Μια κορδέλλα σε κίτρινο μετάξι τυλίγει το μέρος που κρύβεται η καρδιά μου..
Την ακούς ;
*η φωτό είναι τόσο όμορφη, την βρήκα κάπου στο facebook αν θυμάμαι καλά και πολύ λυπάμαι που δεν ξέρω ποιανού καλλιτέχνη είναι..
εγώ την ακούω ..
ReplyDeleteλαχταρίζει άνοιξη ..
λαχταρίζει έρωτα και ζωή
όμορφααααα
Εξαιρετικός πίνακα;ς. Τόση λεπτομέρεια, τόση σύνδεση μες τη φύση...
ReplyDeleteΧρώματα κι αρώματα,φεγγαρένια μου!κι εκεί κάπου ανάμεσα ο ήχος της ψυχής σου...Μαγεία!...:)
ReplyDeleteΑυτό το λευκό δέρμα μερικές φορές το ζηλευω...μου κάνει κάτι ευθραυστο απορώ όμως πως αντέχει να την τσιμπάει το σκαθάρι!
ReplyDeleteΤα λουλούδια πανέμορφα και τα υφάσματα, το ίδιο και τα λόγια σου!
@ meggie
ReplyDeleteολες οι ψυχες λαχταρουν τα ιδια πραγματα..
@ δειμε
ReplyDeleteπρεπει να ειναι κατι φτιαγμενο σε p/c, οσο μπορω να καταλαβω..
τον εβαλα ψηλα να τον βλεπω
@ ψυχη μου
ReplyDeleteεχει ηχο η ψυχη μου ψυχουλα μου;
χαιρομαι πολυ που υπαρχουν ανθρωποι που τον ακουν :)
@ ρουντελ
ReplyDeleteπραγματικα ευθραστο το λευκο.. στο κρυο, στον ηλιο
το σκαθαρι μαγευτηκε μαλλον απο την τοση ομορφια.. τι λες;)