Friday, July 15, 2011

λέξεις

Έφτιαξα ένα διπλό ελληνικό για να έχω την αίσθηση πως είμαι εκεί.
Δεν πρόλαβα να τον τελειώσω,  δυό γουλιές και βρέθηκα στα στενά μιας πόλης που καίγεται.

Αγόρασα ένα βιβλίο,  βιβλίο παραλίας με στοιχεία πραγματικότητας!  Μη με ρωτήσεις τι ακριβώς σημαίνει αυτό,  ίσως σου απαντήσω όταν το τελειώσω,  αφού βέβαια φτάσω στο τέλος του αυτό που διαβάζω τώρα.

Ψώνισα,  όχι ρούχα,  αλλά από αυτά που πάντα ψώνιζα με μεγάλη ευκολία,  γέμισα μια σακούλα με πράγματα που δε χρειάζομαι αλλά θα πρέπει να στίψω το μυαλό μου για να τα βάλω στο δρόμο τους.

Πονάει το σώμα μου από τη ζέστη και αδειάζω όλο τον πάγο του ψυγείου επάνω μου.

Πολλές φορές σκέφτομαι πράγματα που θέλω να τα μεταφέρω εδώ,  και μετά τα ξεχνάω.
Δε ξέρω αν είναι θέμα μνήμης ή αυτή η απέχθεια που έχω με κόπο αποκτήσει σε κάθε είδος ανάλυσης.
Κι αν είναι έτσι ή αλλιώς τι σημασία μπορεί να έχει.
Άλλωστε από όσους αγαπώ,  με χωρίζουν χιλιόμετρα.  Κι αυτό δεν αλλάζει.  Τίποτα δεν αλλάζει..

Ραντεβού σου έκλεισα.  Να σε ξυπνήσω στις πέντε..
Μετά να φτιάξω πάλι καφέ,  να χαιδέψω το καινούργιο,  να διαβάσω το παλιό,  να βάλω το μαύρο φόρεμα,  να κάτσω στη βεράντα και να ευχηθώ να φυσάει..


update..
επανήλθα γιατί διάβασα το mail της γαλλίδας φίλης μου..  είναι απάντηση στη δική μου εξιστόρηση,  πως είμαστε λίγο δύσκολα στην ελλάδα,  πως δεν έχουμε δουλειές,  άρα και μεγάλες πιθανότητες μετανάστευσης των παιδιών μας..

μου απαντά..
Στέλλα ή θα πρέπει να σταματήσω εδώ αυτή την κουβέντα,  ή θα με πάρουν τα δάκρυα..
I LOVE GREECE, YOUR COUNTRY IS THE NICEST IN THE WORLD, THE HEART OF OUR CIVILIZATION, you can never loose that !!




πάω να φτιάξω εκείνο τον καφέ..


8 comments:

  1. Εχει τυχει φορες που σκεφτομαι μια υπεροχη σκεψη για αναρτηση. Την σχεδιαζω στο μυαλο, καποιες φορες σκεφτομαι και τι τραγουδακι θα της ταιριαζε και χαιρομαι στην σκεψη να την αναρτησω την επομενη μερα.

    Και την επομενη μερα...κενο :)
    "ου γαρ..." λεω μεσα μου για να διακομοδισω την κατασταση :):):)

    Να πεις στην φιλη σου, που πολυ γλυκα προσπαθει να σε παρηγορησει, οτι εμεις φεραμε τον πολιτισμο, εμεις το ξεφτιλιζουμε παλι. Δικος μας ειναι , ο,τι θεμε τον κανουμε :):):):):)

    Καλο Σ-Κ Στελλα μου... ευχομαι να πλατσουρισεις, ευχομαι να φυσαει το βραδακι, ευχομαι να βρεθεις γρηγορα κοντα σε οσους αγαπας και ειναι μακρυα :)

    xxx

    ReplyDelete
  2. @ dee dee

    καποτε ομως συνεβαινε ακριβως το αντιθετο.. ειχαμε μια ιδεα για θεμα και μεχρι να καθησουμε στο p/c, το ειχαμε ξετιναξει απο ολες τις πλευρες :):)

    επισης!

    ReplyDelete
  3. Οι αναλύσεις σε τέτοιο περιβάλλον πάντα καταλήγουν σε άτοπο. Και δεν είναι ώρα να καταλήγουμε σε αδιέξοδο, τι λες? Καλό σκ, κοίτα το φεγγάρι απόψε θα το πάρεις αγκαλιά ;)

    ReplyDelete
  4. @ μουτρο

    ο χρονος εχεις αποδειξει, πως οι αναλυσεις κατω απο οποισδηποτε συνθηκες και περιβαλλον δεν οδηγουν πουθενα

    εγω παντα θα ειμαι ετσι, κι εσυ παντα θα εισαι αλλιως..

    πανσεληνος σημερα :)

    ReplyDelete
  5. Λέξεις...κενές νοημάτων...

    Πολιτισμός!

    Ε ρε, πού μας κατάντησαν...

    ReplyDelete
  6. @ ψυχη μου

    κενες νοηματων, γεματες απο τη μερα τη σημερινη..

    μου κανει εντυπωση το ποσοι ξενοι αγαπουν τοοοσο πολυ την ελλαδα.. ισως και περισσοτερο να την εχουν εκτιμησει απο οσο εμεις..

    λιγο φταιμε κι εμεις.. ετσι λεω καπου βαθια μεσα μου :)

    ReplyDelete
  7. στάσου να κάμω έναν καφέ και γω να τον πιούμε μαζί
    δυό είναι καλύτερα από έναν...

    ReplyDelete
  8. @ logia

    αναμφισβητητα..

    τι καλα!
    και ποσα θα εχουμε να πουμε ε;

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...