''Μα γι' αυτό να κλάψεις παιδί μου. Επειδή πέρασε. Να γιορτάσεις την ανακούφιση μ' ένα δυνατό κλάμα, να πλύνεις όλον αυτό τον πόνο που έζησες, να τον καθαρίσεις με δάκρυα, να εξαγνιστεί και να ξεχαστεί''.
''Τι λέτε, κυρία Ρούλα μου, αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Δεν θέλω να ξεχάσω. Τον έζησα αυτό τον πόνο, τον συνήθισα.. Κι εσείς τι μου ζητάτε τώρα; Δε γίνεται κυρία Ρούλα, δε γίνεται.. Θα ζω την ανάμνηση και θα τη χαίρομαι. Σκεφτείτε κάποιους που δεν είχαν ποτέ τη χαρά να πονέσουν..''
''Παίξε μαζί μου''
Μικαέλα Σφηνιά
Καταθεση:
ReplyDeleteΧειμωνας του 98
Ρουμανια - Constanta
Τζενη: "Τι λες την παλευουμε;"
Κατερινα: " Ας αφεθουμε να το ζησουμε, αλλιως δεν παλευεται"
Αφεθηκα τοσο εκεινη την χρονια στον πονο που φοβηθηκα λιγακι. Γιατι δεν ηταν μονο ερωτικος, ηρθαν αναπαντεχα χτυπηματα απο παντου.
Αν επιχειρησει καποιος να μου σβησει ομως αυτη τη μνημη, ισως πονεσω ακομα περισσοτερο :)
Καλημερα φεγγαρενια μου
@ dee dee
ReplyDeleteααα ρε ντι.. παμε για καφεεεεε
"H ζωή δεν είναι αυτή που έζησε κανείς,αλλά αυτή που θυμάται και όπως τη θυμάται να τη διηγηθεί" Μάρκες
ReplyDeleteφιλάκι :)
@ ψυχη μου
ReplyDeleteεε μα βεβαια, γιατι αλλο το τι εζησες κι αλλο το πως σε βολευει να το θυμασαι..
Καρδουλίτσα...
ReplyDeleteήρθα να κεραστώ απ το γλυκάκι που θα βγει αχνιστό..
με την εξομολόγηση..
παρέα..
κλαίω οταν πονάω.. μετα ο ξεχνάω..
και κάθε που δραπετεύει απ το κουτί που τα κλείνω..
ξαναμανα κλάμα η κΙουρία..
καλως σε βρήκα..
καλη συνέχεια με τα του γλυκού με φιλια γλυκά.
@ σ αγαπω
ReplyDeleteεχω ξεχασει πως ειναι οταν τρεχουν αφθονα τα δακρυα απο τα ματια σου..
κι ειναι μια λυτρωση αυτο !!!!!!!