Thursday, July 21, 2011

''παίξε μαζί μου''

  ΄΄Όχι,  δεν κλαίω,  κυρία Ρούλα.  Τώρα πια δεν κλαίω.  Πέρασε..''

   ''Μα γι' αυτό να κλάψεις παιδί μου.  Επειδή πέρασε.  Να γιορτάσεις την ανακούφιση μ'  ένα δυνατό κλάμα,  να πλύνεις όλον αυτό τον πόνο που έζησες,  να τον καθαρίσεις με δάκρυα,  να εξαγνιστεί και να ξεχαστεί''.


   ''Τι λέτε,  κυρία Ρούλα μου,  αυτό δεν θα γίνει ποτέ.  Δεν θέλω να ξεχάσω.  Τον έζησα αυτό τον πόνο,  τον συνήθισα..  Κι εσείς τι μου ζητάτε τώρα;  Δε γίνεται κυρία Ρούλα,  δε γίνεται..  Θα ζω την ανάμνηση και θα τη χαίρομαι.  Σκεφτείτε κάποιους που δεν είχαν ποτέ τη χαρά να πονέσουν..''



''Παίξε μαζί μου''
Μικαέλα Σφηνιά

6 comments:

  1. Καταθεση:
    Χειμωνας του 98
    Ρουμανια - Constanta

    Τζενη: "Τι λες την παλευουμε;"
    Κατερινα: " Ας αφεθουμε να το ζησουμε, αλλιως δεν παλευεται"

    Αφεθηκα τοσο εκεινη την χρονια στον πονο που φοβηθηκα λιγακι. Γιατι δεν ηταν μονο ερωτικος, ηρθαν αναπαντεχα χτυπηματα απο παντου.
    Αν επιχειρησει καποιος να μου σβησει ομως αυτη τη μνημη, ισως πονεσω ακομα περισσοτερο :)

    Καλημερα φεγγαρενια μου

    ReplyDelete
  2. @ dee dee

    ααα ρε ντι.. παμε για καφεεεεε

    ReplyDelete
  3. "H ζωή δεν είναι αυτή που έζησε κανείς,αλλά αυτή που θυμάται και όπως τη θυμάται να τη διηγηθεί" Μάρκες

    φιλάκι :)

    ReplyDelete
  4. @ ψυχη μου

    εε μα βεβαια, γιατι αλλο το τι εζησες κι αλλο το πως σε βολευει να το θυμασαι..

    ReplyDelete
  5. Καρδουλίτσα...

    ήρθα να κεραστώ απ το γλυκάκι που θα βγει αχνιστό..

    με την εξομολόγηση..

    παρέα..

    κλαίω οταν πονάω.. μετα ο ξεχνάω..

    και κάθε που δραπετεύει απ το κουτί που τα κλείνω..

    ξαναμανα κλάμα η κΙουρία..

    καλως σε βρήκα..
    καλη συνέχεια με τα του γλυκού με φιλια γλυκά.

    ReplyDelete
  6. @ σ αγαπω

    εχω ξεχασει πως ειναι οταν τρεχουν αφθονα τα δακρυα απο τα ματια σου..

    κι ειναι μια λυτρωση αυτο !!!!!!!

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...