Sunday, September 04, 2011

άτιτλο




Mη με πηγαίνεις στα όμορφα..  μπουκώνουν τα μάτια μου και ξεχειλίζουν μνήμες..


Στα άσχημα να με πας..  σ αυτά που δε γνωρίζουν από συναισθηματική φόρτηση και έχουν αντοχές  στην καθημερινότητα!

13 comments:

  1. οδηγίες προς ναυτιλομένους...
    καλό μεσημέρι.

    ReplyDelete
  2. @ summertimes blues

    ρεαλιστικες θα ελεγα :)

    ReplyDelete
  3. @ OnePerfectDay

    μου αρεσουν κι εμενα, μου φτιαχνουν την ατμοσφαιρα και τη διαθεση

    ειναι απο εδω
    weheartit.com

    ReplyDelete
  4. Δεν ξέρω τι να γράψω σε αυτή την ανάρτηση! Θα αφήσω την πρώτη μουσική που ήρθε στο νου μου...

    http://www.youtube.com/watch?v=wFdk0LwUnso

    Αγνοώ τι λένε οι στίχοι, η μουσική με ταξίδεψε ίσαμε εκεί όπως τα λόγια κι η εικόνα σου...

    * Λατρεύω τις εικόνες στο μπλογκ σου! Το γράφω δεύτερη φορά!

    ReplyDelete
  5. @ seirie

    τα ειπες ολα με την αφιερωση σου :)

    ReplyDelete
  6. Τι άμυνα...Τόση ξοδεμένη ανάγκη για δόσιμο...Είναι η πρώτη μου σκέψη...Μπορεί να κάνω και λάθος...

    ReplyDelete
  7. @ κοβω βολτες

    παντα κραταμε μια αμυνα.. μη σου πω και δυο και τρεις..

    δυσκολοι καιροι για δοσιμο.. ουκ αν λαβεις παρα του μη εχοντος ;)))))

    ReplyDelete
  8. λέω εγώ τώρα,
    μήπως να .. περιορίζαμε γενικώς τις βόλτες;; (όχι της βολτίτσας μας φυσικά)

    καλησπέρα καρδιά

    ReplyDelete
  9. @ meggie

    σα να μου λες τι τωρα μεγκυ μου.. να σταματησουμε να ζουμε;)

    ReplyDelete
  10. Το πιστεύεις πραγματικά;

    Σαν δάκρυα στα μάτια είναι...

    ReplyDelete
  11. @ οδοιπορε

    προς το παρον, ναι το πιστευω !

    ReplyDelete
  12. Εστίαση στο άπειρο σε κοντινή λήψη... μισοκλείνω τα μάτια, βλέπω καλύτερα.
    ,')

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...