Wednesday, September 21, 2011

βροχή




Πίσω από τη διάφανη,  νερένια κουρτίνα,  τα χρώματα και τα σχήματα που γενναιόδωρα σου προσφέρει μια πόλη δείχνουν τόσο διαφορετικά..

Μπαίνεις στο γνωστό στέκι καφέ και αφήνεις την ομπρέλλα να στραγγίζει στην ειδική θήκη αριστερά..

Δίνεις παραγγελία στο νεαρό,  για καφεδάκι ζεστό.  Με μπόλικη κανέλα..

Χώνεσαι στις σελίδες του ''φιλμ νουαρ''  που ως εξ θαύματος διαδέχτηκε τον ''εξώστη''..  τυχαίνει να συμβαίνουν κι όμορφα πράγματα σ αυτή την πόλη κάποιες φορές..

Μια γουλιά καφέ ζεσταίνει το σώμα σου,  στ' αλήθεια έχει πέσει η θερμοκρασία και δεν φταίει που ακόμη είναι πρωί..

να σε ρωτήσω κάτι;
αν,  λέμε αν είχες τη δυνατότητα να βρεθείς σε μια άλλη χώρα..  με λυμμένο το οικονομικό πρόβλημα,  μπορείς να φανταστείς τι ακριβώς θα σου έλειπε;

36 comments:

  1. Αν ειχα λυμμενο το οικονομικο προβλημα, ο λογος που θα προτιμουσα να ζησω σε αλλη χωρα ειναι ο σεβασμος στην καθημερινοτητα του πολιτη.
    Νομιζω θα επελεγα την Ελβετια. Εντυπωσιαστηκα απο καποιες πληροφοριες που ειχα το καλοκαιρι για την Γενευη.
    Μια πιο ανθρωπινη καθημερινοτητα.


    Καλημερα φεγγαρενια μου

    ReplyDelete
  2. @ dee dee

    οχι..
    μια αλλη χωρα σου λεινει το οικονομικο..

    τι θα σου ελειπε;

    ReplyDelete
  3. Τι θα μου ελειπε απο την Ελλαδα εννοεις;
    Δεν καταλαβα την ερωτηση :)

    ReplyDelete
  4. Θα μου έλειπε αυτή η σύναξη στις μικρές καφετέριες για σπατάλη χρόνου που στο εξωτερικό κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Άλλωστε το λέει και ο Ρένος Χαραλαμπίδης στην ταινία του "Φτηνά Τσιγάρα" :

    "Αγαπώ τα καφέ όπως άλλοι αγαπούν τα ταξίδια. Μια βαριά βιομηχανία χαμένου χρόνου, ένα απόλυτο μυστήριο."

    Να και αυτό το συναίσθημα που βγάζει αυτό το τραγούδι http://www.youtube.com/watch?v=4FNnxmGKPEM που σε μεταφέρει σε κάτι ρομαντικό με γεύση Ελλάδας [ίσως και ελληνικού καφέ κάτι πρωινά που τα μοιράζεσαι με ιδιαίτερη παρέα]. Αυτά δεν τα βρίσκεις αλλού νομίζω...

    ReplyDelete
  5. Η ζεστασιά του γνώριμου και η οικιότητά του.
    : )

    ReplyDelete
  6. @ αυτη που ηταν καποτε

    θα μου ελειπαν πολλα.. αν ηταν να πω ενα απο αυτα, το πιο σημαντικο θα ηταν ο ηλιος και το μπλε (θαλασσα, ουρανος κλπ)

    πολυ ωραια ταινια, θα ηθελα πολυ να την ξαναδω/θυμηθω

    ReplyDelete
  7. @ axillea

    ισως και αυτη η ανεση του.. θελω να ξεδωσω και μπορω να κανω αυτο, κι εκεινο και το αλλο.. ισως..

    ReplyDelete
  8. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  9. Ενταξει, το πιασα. Αργω αλλα τα πιανω :)

    Θα μου ελειπαν οι ψαροταβερνες, τα ρεμπεταδικα, οι συναυλιες (κι ας πηγαινω σπανια σε ολα, μερικες αχορταγες στιγμες θελεις απλα να εχεις την επιλογη του "μπορω") και οι αγαπημενοι μου ανθρωποι εδω.

    ReplyDelete
  10. Όλη η Ελλάδα, με τα στραβά και τα καλά της. Είναι ευλογημένος τόπος με ανώριμους ανθρώπους. Αλλά...ανάμεσα τους υπάρχουν και ορισμένοι ανεπανάληπτοι, οπότε θα έχανα την ευκαιρία να τους γνωρίσω? ;))

    ReplyDelete
  11. Τι θα μου έλειπε; Χμμ θάλασσα και ουρανός, να γυρίζω στα γνώριμα κάθε βραδάκι με το ραδιόφωνο να μουρμουράει γνώριμες μουσικές.
    Ζηλεύω βροχούλα;-)

    ReplyDelete
  12. @ dee dee

    θα μου ελειπαν οι ανθρωποι εδω, οχι ολοι, καποιοι :)

    ReplyDelete
  13. @ κοβω βολτες

    αχ αυτοι οι ανωριμοι ανθρωποι αχ..

    η αληθεια ειναι πως θα μου ελειπαν οι βολτες στα νησια.. το λευκο κι ο ηλιος..

    δε θα αντεχα σε μια χωρα χωρις ηλιο..και χωρις θαλασσα.. θα πεθαινα..

    ReplyDelete
  14. @ margo

    βροχουλα καλη, χαμηλη θερμοκρασια οχι καλη..

    θα ηθελα κατι ενδιαμεσο παρακαλω μπορω;

    κατι που να μη προκαλει τοση καταθλιψη ;)))

    ReplyDelete
  15. Θα μου έλειπαν κάποιες μικρές καθημερινές στιγμές, κάποιες στιγμές που κανένα οικονομικό ή άλλο πρόβλημα δεν μπορεί να τις αγγίξει...
    Καλό φθινόπωρο!!

    ReplyDelete
  16. ωχ κοπελιά,με πονάς...
    η καλημέρα του γείτονα,το πέτρινο μονοπάτι,ο ήλιος,ο ουρανός,η μυρωδιά του γιασεμιού,ο βασιλικός στη γλάστρα,το χιόνι στην απέναντι στέγη,η γαλάζια θάλασσα,η αυλή της μάνας μου....η πατρίδα ΜΟΥ!

    ReplyDelete
  17. έχοντας ζήσει για κάμποσο καιρό έξω, σου λέω με βεβαιότητα ότι μου έλειπε η δύναμη της λάμψης που έχει ο ήλιος μας κι αρμύρα που έχει η θάλασσα μας! Γεννημένος και μεγαλωμένος σε παράκτια πόλη (παράκτια ήταν κι η πόλη του εξωτερικού...) δε μπορώ να ζήσω χωρίς τα χρώματα του ουρανού μας, την αρμύρα και το φως... τη θέρμη που έχει ο ήλιος μας!

    Κατα τ' άλλα πολύ εύκολα προσαρμόζομαι σε κουλτούρες διαφορετικές...

    Πόσο μου αρέσουν οι βροχοσταλίδες στα τζάμια...

    *τούτο για σένα, σε αυτή την εκτέλεση αποκλειστικά!!!
    http://youtu.be/IUzjJK6_5NI

    ReplyDelete
  18. θα μου έλειπε....χμ... η αξιοκρατία, η ευνομία, η καθαριότητα, η αισθητική, ο σεβασμός του κράτους προς τον πολίτη και τούμπαλιν (αυτό το έγραψε και η Dee Dee βέβαια, ελπίζω να μην πειράζει που έχουμε μια κοινή πιθανή έλλειψη :),η ποιότητα ζωής, η ποιότητα υπηρεσιών....

    Ω, με συγχωρείτε, μάλλον βρισκόμουν σε ξένο όνειρο.
    Οι φίλοι μου θα μου έλειπαν. Και οι μονάκριβοί μου πρωτίστως.

    ReplyDelete
  19. @ μαριελα

    η αλλη χωρα/πολη ομως θα σου ελυνε το οποιοδηποτε οικονομικο..

    καλο φθινοπωρο!

    ReplyDelete
  20. @ αγραμπελη

    εγω ποναω μερες τωρα.. που νιωθω φιλους να φευγουν

    η μυρωδια του βασιλικου ΝΑΙ

    καποια πραγματα δεν ανταλλασονται με την οικονομικη ανεση τελικα..

    ReplyDelete
  21. @ σειριε μου σε νιωθω και διχως να εχω την εμπειρια

    να λες ηλιος, να λες θαλασσα και να γεμιζει το στομα σου :):)

    ευχαριστω γιατο δωρακι, το ειχα αναγκη αυτη τη στιγμη!

    ReplyDelete
  22. @ The thieving magpie

    ειλικρινεστατη απαντηση ;)))

    ReplyDelete
  23. ΑΑΑΑ!!! Όμορφη η οπτική σου...

    Εδώ και χρόνια το σκέφτομαι να φύγω... αλλά ξέρω ότι θα αφήσω πίσω...

    Τα όνειρα μου και τους ανθρώπους μου ... τα άλλα νομίζω τα βρήσκεις παντού...

    Αν αυτό που αφήνεις πίσω σε πληγώνει περισσότερο... δεν αξίζει...

    ReplyDelete
  24. Δεν είμαι καθόλου αρνητική σε μια αλλαγή και όχι μόνο για το οικονομικό αλλά για έναν πιο ποιοτικό τρόπο ζωής.
    Προς το παρόν λείπω πολλούς μήνες το καλοκαίρι, δουλεύοντας εννοείται...

    ReplyDelete
  25. και το ραδιοφωνο....και το ραδιοφωνο θα μου ελειπε πααααρα πολυ.

    υ.γ. Προσπαθω να σκεφτω τι μου ελειπε τα χρονια που ζουσα Ρουμανια :) Μου προσφερες ομορφο ταξιδι στο παρελθον :) Αν και προσεξα οτι αλλαζουν οι πρωτεραιοτητες οσο αλλαζει η ηλικια ;)

    xxx

    ReplyDelete
  26. @ odoipore

    δεν ξερω αν αξιζει η οχι, ξερω ομως πως στη στροφη μπορεις να βρεθεις οπουδηποτε..

    εξαρταται απο τις προτεραιοτητες!

    και ναι σιγουρα κατι αφηνεις, και ναι ποναει!

    ReplyDelete
  27. @ mariela

    ισως να μην ημουν κι εγω αν ημουν μονη..

    αλλα παλι δε ξερω κατω απο ποιες συνθηκες θα επαιρνα την αποφαση..

    ReplyDelete
  28. @ dee dee

    μ αρεσει που εχεις τετοια εμπειρια..


    χχμμμ το ραδιοφωνο;;;
    ισως το ακουσμα μια οικειας γλωσσας με την οποια εχεις μαθει να νιωθεις, να ακους αλλα και να εκφραζεσαι;

    ReplyDelete
  29. καλησπέρα.
    κάποτε ήμουν της ρήσης "όπου γης και πατρίς".
    μέχρι που έζησα για ένα διάστημα σε μια χώρα της Ευρώπης κι όταν ξαναπάτησα το πόδι στην Ελλάδα νόμιζα πως πετάω!
    δεν το πίστευα!! κι όμως...
    αυτό τα λέει όλα;

    ReplyDelete
  30. @ summertime

    ναι, τα λεει ολα..

    μα να πετας;
    εγω οσες φορες επεστρεψα ελλαδα απο συντομο ομως ταξιδι, νομιζα πως βοτηξαν το κεφαλι μου σε κουβα με μπετον χχχ

    οποτε δε μπορω να εκφερω αποψη

    ReplyDelete
  31. Θα μου έλειπαν όλες αυτές οι μικρές απολαύσεις της καθημερινότητας, που όσο τις έχουμε γκρινιάζουμε κι όταν λείψουμε μας φαίνονται οι πιο ωραίες φωτογραφίες. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα μου έλειπε η θάλασσα, η δική μας θάλασσα κι ας ήμουν και στη Χαβάη.Κι όλα εκείνα τα γεμάτα βράδια στα σοκάκια του κέντρου ;) (όσο σκέφτομαι τόσο σου γράφω και θα το γεμίσω οπότε σταματάω εδώ)

    ReplyDelete
  32. @ moutro

    σε νιωθω νομιζω ;)))

    ReplyDelete
  33. Οχι για το ακουσμα οικειας γλωσσας, ερχομουν αρκετα συχνα και δεν ειχα τετοια αναγκη. (καθε 3-4 μηνες ερχομουν για 1-2 εβδομαδες Ελλαδα)
    Αλλα επειδη ακουω περισσοτερο ελληνικη μουσικη και μου αρεσει να ακουω πολυ ραδιοφωνο.
    Αν ακουγα ξενη ποπ δεν νομιζω να μου ελειπε :)

    ReplyDelete
  34. κουβά με μπετόν; χι χι
    αλλά τα ίδια λέει κι αδελφή μου για το Βόλο! όποτε ξαναγυρίζει της έρχεται μια σκοτοδίνη... κι ο Νάσης επίσης, φίλος πολύ καλός που με μύησε στα μπλογκς
    http://nassispage.blogspot.com/
    καλό βραδάκι.

    ReplyDelete
  35. Πίνοντας τον ζεστό καφέ σε μία ξένη χώρα με την γοητεία των αισθήσεων μεταξύ κρύου και ζεστού, ίσως εκείνη τη στιγμή να μου έλειπε το φθινόπωρο στο χωριό πίσω στην Ελλάδα , και όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά λατρεύω τις μυρωδιές που αφήνουν τα κάθε λογής φυτά μετά από μία ξαφνική μπόρα.. Και άλλα μπορώ να σκεφτώ αλλά μετράει νομίζω αυτό που νιώθω διαβάζοντας το κείμενό σου. :)

    ReplyDelete
  36. @ μαβια κουφεταρια

    φοβαμαι πως αυτο που θα σου ελειπε θα ηταν η οικεια αισθηση του περιβαλλοντος και των προσωπων..

    γιατι χρωμα το φθινοπωρο και μυρωδια παντου εχει, εκτος κι αν ζεις σε καποια πολυ μεγαλη πολη, οποτε θα αντιμετωπιζες το ιδιο θεμα και χωρις να βρισκεσαι σε ξενη χωρα..

    ReplyDelete

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...