Sunday, September 25, 2011

σκέψεις




..λένε πως δε βγάζουμε μέσα εδώ τον πραγματικό μας εαυτό,  αλλά το αντίθετο του,  ή αν θέλετε το κομμάτι εκείνο που συνήθως είναι βαθιά κρυμμένο σε κάποια αραχνιασμένη του γωνία..
ίσως για αυτό και εγώ ψάχνω στην αναζήτηση του google φωτογραφίες που εκπέμπουν γαλήνη και τρυφερότητα και ήρεμη διάθεση..
_____________________________________________________________________

έχω πιεί ελληνικό καφέ διπλό σε τεράστια κούπα από πολύ αγαπημένο πρόσωπο και τον λάτρεψα περίεργο όμως όσες φορές προσπαθώ να το φτιάξω μόνη μου έτσι,  κάτι με χαλάει..
συνήθως δυο φλυτζανάκια στη σειρά είναι ο δικός μου τρόπος..
_____________________________________________________________________

αποζητάμε τις αλλαγές αλλά δεν είναι όλες οι αλλαγές ευχάριστα αποδεκτές σωστά;
_____________________________________________________________________

δυσκολεύομαι να βάλω σε μια σειρά τα όσα θα ήθελα..  αν μετέφερα τον εαυτό μου χρονικά στο επόμενο έτος!

συνήθως όπου και όπως με πάει η βάρκα..

δε μου αρέσει καθόλου αυτό!
_____________________________________________________________________

διαβάζω αυτό το βιβλίο του Ίρβιν Γιάλομ ''στον κήπο του Επίκουρου''
χχμμμ δύσκολα θα το συνιστούσα σε κάποιον που αγαπώ..
δε ξέρω αν υπάρχει λόγος να σου βάζει κάποιος στο μυαλό σου όλα αυτά!
_____________________________________________________________________

δε λέω ο άνθρωπος δε πρέπει να σταματά ποτέ να το παλεύει και να προσπαθεί,  αλλά ας κάνει κάτι και το σύμπαν για όλο αυτό..  λίγη extra τύχη δεν θα έκανε σε κανέναν κακό..
_____________________________________________________________________

αν πατήσει κάποιος στις αδυναμίες σου είναι επειδή του έχεις δώσει το δικαίωμα να το κάνει;
_____________________________________________________________________

ακούω ''black coffee''

26 comments:

  1. Πραγματικός εαυτός άνευ αυτογνωσίας δεν θα υπάρξει. Απ την Πόλη έχω να πιώ τέτοιον καϊφέ. Αλλαγή δεν είναι το ξεβόλεμα όταν βολεύεται ο άλλος; Ε λοιπόν,άκοπη μα... χαοτική η χωρίς κουπιά βαρκάδα. Οστόσο στο χέρι μας είναι το στροβίλισμα των σελίδων, το μάτι πάει όπου του δείχνουν. Το σύμπαν γεμάτο τείχη, μα... περνοδιαβαίνεις απ' όποιο πορτάκι κι' αν σου τύχει; Μπα, χούι είναι, άνευ τακτ δάχτυλο στο μάτι. Δεν σου ακούγεται Ελληνικός όταν τον πίνεις;
    : )))

    ReplyDelete
  2. @ axillea

    χχχχχ
    ξεκιναω με χαμογελο για τον τροπο που τα γραφεις

    την αυτογνωσια μου μεσα
    γιατι να μη μπορουν να την κανουν και οι αλλοι;

    κωσταντινουπολη θα ηθελα πολυ να ξαναβρεθω.. θα πουλουσα και την ψυχη μου στο διαολο που λενε, αλλα οι καλες μερες εφυγαν ;)

    μ ενοχλει αυτο το σκαψιμο του σουβα, κι αλλο στρωμα απο κατω, κι ακομη ενα.. βρισκεις αραγε ποτε το αρχικο;
    πως πρωτοβαφτηκε ο τοιχος θυμασαι καθολου;
    μηπως ενα βαθυ μπλε;)

    *με παρεσυρες :):)

    ReplyDelete
  3. δεν θυμάμαι να έχω κάνει ποτέ "βαρκάδα"

    ίσως γι'αυτό δεν έχω extra τύχη

    :)

    ReplyDelete
  4. Τι ωραίο κομμάτι.. και καμια σχέση με τα γούστα μου, φαντάσου.


    Αν έχεις τύχη, τι να κάνεις την extra τύχη?
    ;)

    Φιλιά!

    ReplyDelete
  5. Αν πατήσει κάποιος στις αδυναμίες σου μάλλον δεν τις αγκάλιασε όπως χρειαζόταν...Μπορείς όμως να τον κεράσεις καφέ- δύο φλιτζανάκια στη σειρά ;) - και να βρεθεί ο τρόπος να πίνεις μαζί του απο την ίδια κούπα...Κάποιες φορές, σε σημαντικές σχέσεις στη ζωή μας, γίνεται και αυτό. Και έχει υπέροχη γεύση...;))

    ReplyDelete
  6. Κι άλλες αλήθειες της ζωής..
    +1 ακόμα? Το κομμάτι είναι πολύ ωραίο:)
    Καλό βράδυ!

    ReplyDelete
  7. @ μεγκυ

    φερνει τυχη η ''βαρκαδα''; λες;

    καλο βραδυ μικρη μου

    ReplyDelete
  8. @ free spirit

    χχχ σωστο κι αυτο!

    το ακουσα το πρωι και μου αρεσε κι εμενα-δεν το ηξερα :)

    ReplyDelete
  9. @ κοβω βολτες

    γινεται να κρατησεις φιλους σου αυτους που εχουν πατησει σε αδυναμιες σου; γινεται;)

    ReplyDelete
  10. @ rainmaker

    ετσι οπως το λες, τοσες αληθειες, μια πανω μια κατω τι αλλαζει;

    εχεις δικιο
    να εχουμε να λεμε ;)

    *μου αρεσε ΝΑΙ

    ReplyDelete
  11. χμμμ
    εγώ ξέρω μόνο πως είμαι σε κατάθλιψη
    αλλά η εικόνα σου, οι σκέψεις σου και η μουσική σου
    μου πέρασαν μια νότα αισιοδοξίας
    καλημέρα σου

    ReplyDelete
  12. Θα σταθώ στο τελευταίο γιατί λίγο πολύ τα προηγούμενα τα συζητήσαμε. :p

    "αν πατήσει κάποιος στις αδυναμίες σου είναι επειδή του έχεις δώσει το δικαίωμα να το κάνει;"

    Ναι έχεις το μερίδιο ευθύνης σου, αλλά το 'χει κι αυτός. Θεωρώ όμως πως αυτός που ευθύνεται περισσότερο είσαι εσύ γιατί δε σε προστάτεψες, αλλά αυτός που δεν αξίζει και είναι "κακός" είναι αυτός. Όλοι ξέρουμε να παίζουμε με τις αδυναμίες των άλλων. Το θέμα είναι πόσοι το κάνουμε. Πόσοι δηλαδή πληγώνουμε εσκεμμένα τον άλλον...

    Καλή εβδομάδα! :)

    ReplyDelete
  13. Λες γι'αυτο να εχω κατηγορηθει απο τον Δ οτι αλλιως παρουσιαζομαι εδω μεσα, αλλιως στους φιλους μας και αλλιως σε εκεινον;
    Κι εγω το ειχα εμηνευσει ως απλη ζηλια :)

    Συμφωνω παντως, ετσι πρεπει να ειναι. Εδω βγαζουμε τις πιο καταχωνιασμενες γωνιες μας, γιατι αυτες εχουν την μεγαλυτερη αναγκη να εξωτερικευτουν "απροσωπα".

    Η αλλαγες δεν ειναι παντα ευπροσδεκτες, εχεις δικιο. Μπορουμε να μειωσουμε αυτη την αισθηση, αν ωριμα σκεφτουμε εκ των προτερων τις συνεπειες των αλλαγων που επιλεγουμε.

    Οσο για τα κομματια μας που τυγχανουν "κακοποιηση", θα συμφωνησω και παλι. Το μεγαλυτερο μεριδιο ευθυνης ειναι δικο μας. Μερικες φορες απλα και μονο επειδη ερμηνευουμε λαθος την λεξη "κακοποιηση", "εξαπατηση", "πατημα" κτλ κτλ.
    Εχουμε μια ταση να βλεπουμε μεσα απο μεγενθυντικο φακο τις συμφορες μας.

    Ωραιες σκεψεις Δευτεριατικα :)


    καλη εβδομαδα!!!

    ReplyDelete
  14. Τις μέτρησα τις σκέψεις σου με την σειρά, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8...
    Τις ακούμπησα μαλακά μέσα μου και τις επανέφερα με την ίδια σειρά.
    ΧΧΧΟΟΟΧΧΧ
    ; )

    ReplyDelete
  15. Εξαρτάται...Απο τα όρια σου, απο το γιατί που κρύβεται απο πίσω απο αυτό που έγινε, απο το πόσο κουβεντιάστηκε και λύθηκε ή συνεχίζει να πονά...Μια απάντηση δεν έχω πάντως. Αυτή είναι συζήτηση για καφεδάκι ή τσίπουρο...Σύντομα??
    ;))

    ReplyDelete
  16. @ logia

    ελα, να σε παρω να παμε μια βολτα; θελεις;)

    ReplyDelete
  17. @ αυτη που ηταν καποτε

    εσκεμμενα ή οχι, οφειλεις να σκεφτεσαι πριν μιλησεις ;)

    και οι δυο εχουν μεριδιο συμφωνω..

    ReplyDelete
  18. @ dee dee

    προσεξε λιγο αν θελεις το σχολιο της ''αυτη που ηταν καποτε''

    καπου εκει βρισκομαι!

    ReplyDelete
  19. @ αχιλλεα

    μ αρεσει το τεραστιο χαμογελο!

    ααα για αυτο ειχαν μια ζεστασια κι ακουγοταν ενα τικ τακ τικ τακ απο το βαθος;;;)))

    ReplyDelete
  20. @ kovo voltes

    χχχ δε με ξερεις καλα ;)

    μαχαιρι λεμε..
    οταν καποιος σε ανταγωνιζεται, ή σε παταει (με τον τροπο του)
    αν μη τι αλλο δεν ειναι φιλος

    στην τελικη ισως κι ιδιος να μη ξερει οτι δεν ειναι φιλος
    δε πρεπει να το μαθει;


    καφεδακιιιιιιιιι/τσιπουρακιιιιι ναιιιιι ποτε;;;;)))))))

    ReplyDelete
  21. αν πατήσει κάποιος στις αδυναμίες σου αυτό δεν φανερώνει δόλο και εκμετάλλευση? Ανεξάρτητα με το ποιος φταίει...

    ReplyDelete
  22. @ moutro μου

    δολο κι εκμεταλευση δε ξερω, εξαρταται απο το αντικειμενο.. σιγουρα ομως κατι περιεργο συμβαινει που δε θελεις να το αφησεις να εξελιχθει

    καλημερεςςςςςςς


    :)

    ReplyDelete
  23. @ ευη

    εξαρταται ;)))

    ReplyDelete
  24. δυο φλιτζάνια είναι πάντα πιο καλά και σκέψεις μοιρασμένες.
    καλό απόγευμα.

    ReplyDelete

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...