Η αλλαγή του καιρού έχει πάντα μέσα της μια λύπη.
Τα συρτάρια κρύβουν μέσα τους πάντα μια νοσταλγία.
Εκείνο το γκρι πουλόβερ που αγόρασες τότε, σ εκείνο το ταξίδι, με συντροφιά αγαπημένους ανθρώπους, και με συναισθήματα σε μια υπέροχη ισορροπία που χρειάστηκε να περάσουν χρόνια να την αντιληφθείς, να μπορέσεις να τη ζυγίσεις σωστά και να της δώσεις την αξία που της έπρεπε..
Μπορεί να μη σε βόλεψε, να μη το φόρεσες ποτέ.. υπάρχει όμως.. είναι εκεί κάθε Οκτώβρη να σου θυμίζει..
ω τι θαυμασιο...κεςιμενο και εικονα πανε τελεια....μου επιτρεπεται το share?!
ReplyDelete@ ελευθερα αγαπητη cook!
ReplyDeleteΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!
ReplyDeleteΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.ΑΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.
@ σκρουτζακο
ReplyDeleteκαλη εβδομαδα.. οπωσδηποτε με χαμογελο
Πολύ όμορφο!
ReplyDelete@ νινα
ReplyDeletemerci !
Ναι είναι πανέμορφο , η αλήθεια να λέγεται *.*
ReplyDeleteΚαλό βράδυ!
1. Πολλα πολλα μπλογκο-χρονια γεματα εμπνευση ευχομαι!!
ReplyDelete2. Η μουσικη απο την ταινια οντως υπεροχη (midnight in Paris), τοσο χαλια ηταν; Και σκεφτομουν να την δω :) Ισως το καθηστερησω λιγο, δεν αντεχω τις απογοητευσεις με βροχη :):)
3. Αλλαγη καιρου. Φυγαμε για Σερρες Σαββατο πρωι με 26 βαθμους απο Θεσσαλονικη κι επιστρεψαμε χθες βραδυ και το θερμομετρο εγραφε 9!
Αν πω οτι δεν χαιρομαι , ψεμα θα ειναι. Κι ας εχω ενα βουνο πλυντηρια παλι :):)
Καλη εβδομαδα γεματη αναμνησεις :)
Μια λέξη μου ήρθε στο μυαλό. Αξίες. Καλημέρα και καλή βδομάδα.
ReplyDelete...να περιμένει υπομονετικά...Σαν άνθρωπος αγαπημένος που περιμένει να τον αγκαλιάσεις...Όμορφο...
ReplyDelete@ rainmaker
ReplyDeleteαληθινο!
@ dee dee
ReplyDelete1) ευχαριστωωω
2) ωραια η μουσικουλα, η ταινια χχμμ αν εχεις διαθεση να δεις στη σκηνη ολους τους καλλιτεχνες στο παρισι αλλα ενα πραγμα που δε σε πειθει.. σα ψευτικο θεατρικο σκηνικο που ολο λες τωρα θα κανει τη διαφορα, τωρα κατι θα αλλαξει αλλα ΔΕΝ..
3)το θεμα με τα πλυντηρια απο εδω και περα ως την ανοιξη ειναι το οτι δε στεγνωνουν χχχχχ
καλα ειναι αν και θελω εξοπλισμο ;)
@ μουτρο
ReplyDeleteδε ξερω αν υπαρχουν αξιες και ποσο διαφορετικες ειναι για τον καθενα
διαπιστωσεις ειναι κι αυτες συχνα πυκνα αλλαζουν..
@ κοβω βολτες
ReplyDeleteκαλημερες κι αγκαλιες και φιλια !!!
ζεστα σα πουλοβερ χχχχ
αλήθεια έτσι είναι,όμορφο κείμενο =)
ReplyDeleteΕπειδή νιώθω πως μπήκε ο χειμώνας για τα καλά, μου ήρθε στο μυαλό ο περσινός χειμώνας και μ' έχει πιάσει ένα σφίξιμο στο στομάχι, μιας και ακόμα απορώ πως την έβγαλα "καθαρή" τότε...
ReplyDeleteΚι έχω τόσα να θυμάμαι από τότε και δυστυχώς όλα άσχημα...
@ καποια
ReplyDelete:):)
@ αυτη που ηταν καποτε
ReplyDeleteξερεις ποσες αναμνησεις μου εφερες στο νου απο καταστασεις που εχω αναρωτηθει ''πως την εβγαλα καθαρη;''
και για μενα ηταν δυσκολος ο περσινος χειμωνας
κι αν με ρωτησεις το γιατι δε ξερω αν μπορω να σου απαντησω.. ερχονται στιγμες που απλα πραγματα (απλα οταν τα κοιτας απ εξω) σου φαινονται βουνο
αλλα κρυβουμε και παααρα πολυ δυναμη μεσα μας.. παρα πολυ!
ετσι επιβιωνουμε ;)
Εικόνες και λέξεις σε αρμονία: μ' αρέσει! Αυτά από μια πρόχειρη ματιά στο ιστολόγιο, γιατί θα έρθω ξανά!
ReplyDeleteΕκπληκτική εικόνα, αμέτρητες σκέψεις στο νου.Σαν ταξίδι που ετοιμάζεσαι να το ξανακάνεις!!
ReplyDeleteΚαλή βραδιά, σ ευχαριστούμε:))
@ woman
ReplyDeleteειμαστε παντα ανοιχτα χχχ
@ katrine
ReplyDeleteβιωμα που αφορα πολλους!
όμορφα και ζεστά ένιωσα εδώ πέρα...
ReplyDeleteνα ευχηθώ καλό χειμώνα ή να περιμένουμε ακόμη;
@ καλησπερα logia
ReplyDeleteνομιζω πως ναι.. πρεπει να ευχηθουμε καλο χειμωνα αν και ειμαστε στην καρδια του φθινοπωρου χχχ
κανει κρυοοο/ελπιζω οχι για πολυ ακομη!
μια φθινοπωρινή καλημέρα σε σένα και στις λέξεις σου, στο φεγγάρι που κρατάς αγκαλιά, και στα δάχτυλα που μεταποιούν ύλη για να κοσμεί το σώμα, το δέρμα, το εντός...
ReplyDelete:)
@ dim
ReplyDeleteεε ναι.. αυτο το σχολιο με ελιωσε :)
ευχαριστω πολυ, μια καλημερα κι απο εμενα!