Sunday, October 09, 2011

αλλαγή καιρού



Η αλλαγή του καιρού έχει πάντα μέσα της μια λύπη.
Τα συρτάρια κρύβουν μέσα τους πάντα μια νοσταλγία.

Εκείνο το γκρι πουλόβερ που αγόρασες τότε,  σ εκείνο το ταξίδι,  με συντροφιά αγαπημένους ανθρώπους,  και με  συναισθήματα σε μια υπέροχη ισορροπία που χρειάστηκε να περάσουν χρόνια  να την αντιληφθείς,  να μπορέσεις να τη ζυγίσεις σωστά και να της δώσεις την αξία που της έπρεπε..

Μπορεί να μη σε βόλεψε,  να μη το φόρεσες ποτέ..  υπάρχει όμως..  είναι εκεί κάθε Οκτώβρη να σου θυμίζει..

26 comments:

  1. ω τι θαυμασιο...κεςιμενο και εικονα πανε τελεια....μου επιτρεπεται το share?!

    ReplyDelete
  2. @ ελευθερα αγαπητη cook!

    ReplyDelete
  3. ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!
    ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.ΑΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.

    ReplyDelete
  4. @ σκρουτζακο

    καλη εβδομαδα.. οπωσδηποτε με χαμογελο

    ReplyDelete
  5. Ναι είναι πανέμορφο , η αλήθεια να λέγεται *.*
    Καλό βράδυ!

    ReplyDelete
  6. 1. Πολλα πολλα μπλογκο-χρονια γεματα εμπνευση ευχομαι!!

    2. Η μουσικη απο την ταινια οντως υπεροχη (midnight in Paris), τοσο χαλια ηταν; Και σκεφτομουν να την δω :) Ισως το καθηστερησω λιγο, δεν αντεχω τις απογοητευσεις με βροχη :):)

    3. Αλλαγη καιρου. Φυγαμε για Σερρες Σαββατο πρωι με 26 βαθμους απο Θεσσαλονικη κι επιστρεψαμε χθες βραδυ και το θερμομετρο εγραφε 9!
    Αν πω οτι δεν χαιρομαι , ψεμα θα ειναι. Κι ας εχω ενα βουνο πλυντηρια παλι :):)

    Καλη εβδομαδα γεματη αναμνησεις :)

    ReplyDelete
  7. Μια λέξη μου ήρθε στο μυαλό. Αξίες. Καλημέρα και καλή βδομάδα.

    ReplyDelete
  8. ...να περιμένει υπομονετικά...Σαν άνθρωπος αγαπημένος που περιμένει να τον αγκαλιάσεις...Όμορφο...

    ReplyDelete
  9. @ dee dee

    1) ευχαριστωωω

    2) ωραια η μουσικουλα, η ταινια χχμμ αν εχεις διαθεση να δεις στη σκηνη ολους τους καλλιτεχνες στο παρισι αλλα ενα πραγμα που δε σε πειθει.. σα ψευτικο θεατρικο σκηνικο που ολο λες τωρα θα κανει τη διαφορα, τωρα κατι θα αλλαξει αλλα ΔΕΝ..

    3)το θεμα με τα πλυντηρια απο εδω και περα ως την ανοιξη ειναι το οτι δε στεγνωνουν χχχχχ

    καλα ειναι αν και θελω εξοπλισμο ;)

    ReplyDelete
  10. @ μουτρο

    δε ξερω αν υπαρχουν αξιες και ποσο διαφορετικες ειναι για τον καθενα

    διαπιστωσεις ειναι κι αυτες συχνα πυκνα αλλαζουν..

    ReplyDelete
  11. @ κοβω βολτες

    καλημερες κι αγκαλιες και φιλια !!!

    ζεστα σα πουλοβερ χχχχ

    ReplyDelete
  12. αλήθεια έτσι είναι,όμορφο κείμενο =)

    ReplyDelete
  13. Επειδή νιώθω πως μπήκε ο χειμώνας για τα καλά, μου ήρθε στο μυαλό ο περσινός χειμώνας και μ' έχει πιάσει ένα σφίξιμο στο στομάχι, μιας και ακόμα απορώ πως την έβγαλα "καθαρή" τότε...

    Κι έχω τόσα να θυμάμαι από τότε και δυστυχώς όλα άσχημα...

    ReplyDelete
  14. @ αυτη που ηταν καποτε

    ξερεις ποσες αναμνησεις μου εφερες στο νου απο καταστασεις που εχω αναρωτηθει ''πως την εβγαλα καθαρη;''

    και για μενα ηταν δυσκολος ο περσινος χειμωνας
    κι αν με ρωτησεις το γιατι δε ξερω αν μπορω να σου απαντησω.. ερχονται στιγμες που απλα πραγματα (απλα οταν τα κοιτας απ εξω) σου φαινονται βουνο

    αλλα κρυβουμε και παααρα πολυ δυναμη μεσα μας.. παρα πολυ!

    ετσι επιβιωνουμε ;)

    ReplyDelete
  15. Εικόνες και λέξεις σε αρμονία: μ' αρέσει! Αυτά από μια πρόχειρη ματιά στο ιστολόγιο, γιατί θα έρθω ξανά!

    ReplyDelete
  16. Εκπληκτική εικόνα, αμέτρητες σκέψεις στο νου.Σαν ταξίδι που ετοιμάζεσαι να το ξανακάνεις!!

    Καλή βραδιά, σ ευχαριστούμε:))

    ReplyDelete
  17. @ woman

    ειμαστε παντα ανοιχτα χχχ

    ReplyDelete
  18. @ katrine

    βιωμα που αφορα πολλους!

    ReplyDelete
  19. όμορφα και ζεστά ένιωσα εδώ πέρα...
    να ευχηθώ καλό χειμώνα ή να περιμένουμε ακόμη;

    ReplyDelete
  20. @ καλησπερα logia

    νομιζω πως ναι.. πρεπει να ευχηθουμε καλο χειμωνα αν και ειμαστε στην καρδια του φθινοπωρου χχχ

    κανει κρυοοο/ελπιζω οχι για πολυ ακομη!

    ReplyDelete
  21. μια φθινοπωρινή καλημέρα σε σένα και στις λέξεις σου, στο φεγγάρι που κρατάς αγκαλιά, και στα δάχτυλα που μεταποιούν ύλη για να κοσμεί το σώμα, το δέρμα, το εντός...
    :)

    ReplyDelete
  22. @ dim

    εε ναι.. αυτο το σχολιο με ελιωσε :)

    ευχαριστω πολυ, μια καλημερα κι απο εμενα!

    ReplyDelete

μια μέρα

  χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα,  κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι,  εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...