Tuesday, November 08, 2011

χωρίς περιγραφή





Κάπου μέσα στις ώρες της ημέρας,  το άκουσμα ενός τραγουδιού,  η ανάγνωση ενός κειμένου,  το ξεφύλλισμα ενός βιβλίου,  η παρακολούθηση κάποιας ταινίας ή η πρόσβαση σε κάποιο αγαπημένο blog είναι λύτρωση..

Όσο κι αν θελήσεις να εξηγήσεις το γιατί συμβαίνει αυτό,  τι ακριβώς είναι αυτό που σε σπρώχνει στη συγκεκριμένη επιλογή και όχι σε κάποια άλλη,  στέκεται αδύνατο,  η αίσθηση δύσκολα περιγράφεται,  η μοναδική αύρα που εκπέμπει το κάθε τι είναι μια φαντασίωση φτιαγμένη από εσένα για σένα εξαρτώμενη συνήθως από τις εκάστοτε ανάγκες σου να ανακαλύψεις  συγκεκριμένα οικεία σημεία ώστε να πραγματοποιηθεί η αναγκαία ταύτιση..

Πολλές φορές,  όταν αγοράζω ένα βιβλίο,  το αφήνω διακριτικά σε σημείο του σπιτιού μου έτσι ώστε το μάτι μου να έχει ''τυχαία'' και συχνή πρόσβαση επάνω του..  αν έχω διαβάσει την πρώτη σελίδα,  και έχει αυτή η πρώτη επαφή δείξει επιτυχής,  πιθανόν να το αφήσω κάποιες μέρες ακόμη ριγμένο ''τυχαία''  στην επιφάνεια της καθημερινότητας μου..

Αν δε συμπέσει η τέλεια περίπτωση να ξεκινήσω το διάβασμα και να γοητευτώ τόσο,  είμαι ικανή να τσιμπάω αυτή την ''αίσθηση''  για πολύ καιρό,  με ποσότητα ακόμη και μιας παραγράφου τη φορά..

Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με ένα dvd,  όπου εκεί,  στην πιό γλυκιά στιγμή ας πούμε της ταινίας,  κι ενώ τη ζω απόλυτα,  μπορεί να πατήσω το pause πολλές φορές,  βρίσκοντας αρκετές αφορμές..

Σε κάποια blog,  άνθρωποι που δε γνωρίζω μου δημιουργούν αυτό ακριβώς το συναίσθημα της γλυκύτατης ταύτησης..  πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να παρατήνω το χρόνο μιας τέτοιας ανάρτησης,  συνήθως διαβάζοντας τα κείμενα αυτά πολλές φορές κι άλλες πάλι αφήνοντας τα για μετά,  έτσι ώστε να έχω γεμίσει με την γνωστή ''αίσθηση''  πριν την τελική ανάγνωση..

Συνήθως..  αυτό το συναίσθημα είναι τόσο προσωπικό που δύσκολα γίνεται φανερό και αναγνωρίσιμο στους ανθρώπους με τους οποίους κινείσαι παράλληλα..  που προφανώς από την πλευρά τους έχουν ανακαλύψει τα δικά τους σημεία από όπου αντλούν αυτό που δίχως καμμιά άλλη περιγραφή λέγεται απλά ''αίσθηση''


* από τα κείμενα που από αλλού ξεκίνησαν κι αλλού για αλλού τράβηξαν :):)

11 comments:

  1. Πέρα για πέρα αληθινό... Πολύ όμορφη σκέψη...

    ReplyDelete
  2. Ο γατούλης και το κείμενο, μου άφησαν αυτή τη γλυκιά αίσθηση που περιγράφεις...
    Αναγνωρίζω και εγώ, αυτό το "άλλο πάω να γράψω κι άλλο μου βγαίνει"!

    Καλό μας απογευματάκι! :))

    ReplyDelete
  3. Να τσιμπάς αισθήσεις, τροφή για τον μέσα κόσμο...Και τι ομορφα που τις απλώνεις στις λέξεις ;)

    ReplyDelete
  4. Κι εμενα μου αρεσε πολυ ο τροπος που περιεγραψες μια τοσο γλυκια αισθηση :)
    Μολις αρχισα το "Η μοναξια ειναι απο χωμα" της Βαμβουνακη. Μυθιστορημα του 1988. Κι εκεινο το υφος της ποσο μου ειχε λειψει. Ολο αφορμες βρισκω στα διαλειμματα να διαβαζω απο μια παραγραφο....αλλα δυσκολευομαι να παρατεινω πιοτερο την αναγνωση του :)

    καλο απογευμα!

    ReplyDelete
  5. τί γατί!

    πάω για μπρέκφαστ
    θα διαβάσω σε λίγο.
    καλημέρα.

    ReplyDelete
  6. λάτρεψα και το κείμενο και το γατούδι !!!!

    ***
    "//\"

    καλή Μέρα , Χαρούμενη !

    ReplyDelete
  7. καφεδάκι ζεστό και κέικ σοκολάτα.
    πολύ ωραία.
    θα σε κεράσω βραβείο Μαρτίνι να μας πεις μια ιστορία απόδρασης - εξόδου.
    ακόμη δεν το πόσταρα είναι στο μέρος 2.
    θα το δεις σε λίγο.
    τώρα χαίρομαι. κι εγώ με τα καινούρια πράγματα στη ζωή μου κάνω διατακτικά βήματα. τους αφήνω λίγο χρόνο και περιμένω κι εγώ την κατάλληλη στιγμή να ενδώσω!!
    σωστό ή λάθος; όπως το πάρει κανείς!
    καλημέρα και πάλι.

    ReplyDelete
  8. Θα ήθελα να ακολουθήσω τα δικά σου βήματα αλλά δεν τα κατάφερα και το διάβασα μονορούφι! Τι κρίμα!! Η γλυκιά αίσθηση που μου άφησε έμεινε στο τώρα..!

    ReplyDelete
  9. Νομίζω πως κατάλαβα ακριβώς τι εννοείς. Έχω πιάσει το συναίσθημα... και το περιγράφεις υπέροχα! Η φώτο μ΄αρέσει πολύ

    ReplyDelete
  10. υπέροχη "πονηριά"

    διατηρείς την "αίσθηση" για όσο περισσότερο μπορείς σαν αφράτο μαξιλάρι αυτοσυντήρησης ..

    φιλί καρδούλα μου

    ReplyDelete
  11. εναν εναν χωριστα σας ευχαριστω για τα σχολια σας..

    να εχετε ενα ομορφο σαββατοκυριακο :):)

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...