Saturday, December 03, 2011

''μια παρτίδα σκάκι''





Διάβαζα ένα βιβλίο νωρίς το πρωί,  είναι ένα βιβλίο που ήρθε ξαφνικά κι απρόσμενα στα χέρια μου ως ωραιότατο δώρο έκπληξη,  σε μια εποχή που οι εκπλήξεις αλλά και τα δώρα σπανίζουν,  από αυτά τα βιβλία που μελετούν με όμορφο τρόπο τις συμπεριφορές δυο ερωτευμένων ανθρώπων..

..θυμάμαι,  διάβαζα κάτι ανάλογο πριν λίγα χρόνια,  πρόταση φίλων,  αναφερόταν στον έρωτα,  στη ζήλεια,  την ανασφάλεια κι όλα τα αρνητικά αλλά και θετικά συναισθήματα που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος στη σχετική φάση.

και τα ανίχνευε τόσο καλά όλα αυτά που δεν υπήρχε μόνο ταύτιση αλλά γεννιόταν  και η απορία..  μα είναι δυνατόν;  διαβάζει τις σκέψεις μου;  αντιγράφει τα συναισθήματα μου;

Κατά καιρούς,  πέρασαν από τα χέρια μου διάφορα ημερολόγια,  όπου έγραφα αποσπάσματα από βιβλία που διάβαζα.. σήμερα αυτό το μικρό κομμάτι θα το ακουμπήσω εδώ..

''η συγκίνηση,  δεν εξηγείται.  Εξακολούθησε χωρίς να καταλαβαίνεις.  Αν προσπαθήσεις να καταλάβεις,  θα εξηγήσεις.  Αν εξηγήσεις,  θα χάσεις την συγκίνηση..''

''Μια παρτίδα σκάκι''
Αννίβας Αννίβα Αρνέλλος''

Ένας άντρας και μια γυναίκα,  με σκακιστικούς όρους και παιχνίδια,  έρχονται πιο κοντά..
είχα πάντα την αίσθηση πως αυτό το παιχνίδι ήταν από τα πιό αυθόρμητα,  αλλά ίσως τελικά ΔΕΝ..

6 comments:

  1. εγώ πάλι ταυτίστηκα με την υπέροχη φωτο....είμαι εγώ εκει...:)θα σας την δανειστώ!...

    ReplyDelete
  2. @ cook

    ωω ναι μεχρι κι εγω !!!

    ReplyDelete
  3. Υπάρχουν αισθήματα τα οποία δεν πρέπει να εξηγήσεις, ακριβώς γιατί ο εξορθολογισμός τους τα μηδενίζει...

    Νομίζω πως η φωτογραφία που παρέθεσες είναι το καλύτερο κάλεσμα για να πιάσει κανςίς το βιβλίο με μια κούπα ζεστό ρόφημα... κι η λεπτομέρεια στο ρόφημα κάνει την διαφορά!

    Όμορφη Κυριακή να έχεις

    ReplyDelete
  4. @ σειριε

    αυτα τα δυσκολοπροσδιοριζομενα συναισθηματα, ειναι τοσο κοινα και τοσο προβλεψιμα τελικα

    μια σειρα συγκεκριμενων μη προσδιοριζομενων συναισθηματων.. παντα η ιδια, κι επειτα μπορεις να βγεις ξανα στην επιφανεια

    δεν ειναι περιεργο;

    ReplyDelete
  5. Το πιο περίεργο είναι ότι ενώ ξέρουμε τη σειρά των "συγκεκριμένων μη προσδιοριζόμενων συναισθημάτων" αφηνόμαστε να μας οδηγούν ίσαμε τη στιγμή (λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά) που το παίρνουμε απόφαση πως ΤΩΡΑ πρέπει να βγούμε στην επιφάνεια... είμαι παράξενα όντα...

    *έψαχνα στον "εσύσωλήνα" (youtube) το κομμάτι λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά από μιαν παράσταση αλλά δε το βρίσκοω, άραγε να το έχεις κατά νου;

    ReplyDelete
  6. @ σειριε

    και καθε φορα, ενω ζουμε μια επαναληψη συναισθηματων μενουμε εκπληκτοι με τον ιδιο μας τον εαυτο χχχ

    *δε ξερω τι ακριβως εψαχνες, πες πως το πηρα ;)))

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...