Sunday, April 01, 2012

break





Πόσο υπέροχο θα ήταν να μπορούσες έτσι απλά,  όπως κλείνεις τη νύχτα τις κουρτίνες,  να δώσεις χώρο στα πράγματα..  όχι,  όχι τέλος,  το τέλος είναι δύσκολο,  απλά ένα διάλειμμα..

..σα δυο άδεια φλυτζάνια του καφέ,  που περιμένουν να πλυθούν για να ξαναγεμίσουν..

5 comments:

  1. Εγώ τον έχω στην πρωινή του έκδοση...

    ReplyDelete
  2. Στο έχω πει κι άλλη φορά πως οι εικόνες σου έχουν μιαν αλλόκοτη δύναμη να γεννούν σκέψεις περισσότερες από την στείρα απεικόνιση πραγμάτων κι αυτό το λατρεύω σε σένα!

    Μακάρι να είχαμε όλοι μας τη δυνατότητα να μας πιστώνουν χρόνο ή μήπως η πίστωση χρόνου είναι καθυστέρηση στην τελική απόφαση...;

    Καλή βδομάδα να έχουμε
    Φιλώ κ χαιρετώ σε!

    ReplyDelete
  3. ωραια ιδεα. Ενα διαλειμμα. Δεν χρειαζεται να υπαρχει μονο αρχη και τελος. Των ακτων ειμαστε συνηθως :)

    Καλη εβδομαδα :)

    ReplyDelete
  4. Πλύσιμο και ξαναγέμισμα...μ'άρεσε πολύ αυτό, πολύ...;)

    ReplyDelete
  5. τι ομορφο αυτο που εγραψες...

    ReplyDelete

μια μέρα

  χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα,  κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι,  εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...