Sunday, August 19, 2012

δυό κομμάτια μαγιώ





Eίναι..  είναι..  άλλο πράγμα να βγάζεις μια σεζόν με δυό κομμάτια μαγιώ και μοναδική ανάγκη τη θάλασσα.  και είναι που όλο αυτό σου δίνεται με το παραπάνω..  έτσι σου δίνονται και κάποιοι άνθρωποι..  χωρίς να ρωτούν πολλά..  δυό κουβέντες μόνο κι είναι δίπλα σου..

Απόλυτα χρήσιμοι τώρα που ασχημίζουν όλα γύρω μας..

6 comments:

  1. Για αυτό ακριβώς είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

    Είναι θέμα ανθρώπου, υπάρχουν αυτοί που ΔΙΝΟΝΤΑΙ και αυτοί που δεν ΔΙΝΟΝΤΑΙ...

    Οι πρώτοι μας είναι απαραιτήτως αναγκαίοι ...

    Γιατί ζωή που δεν μοιράζεται (με οποιονδήποτε τρόπο) είναι ζωή χαμένη...

    ReplyDelete
  2. @ odoipore

    ενιωσα την ''ορμη'' του σχολιασμου σου, ναι μη μου κρυβεσαι :)

    για αυτο ακριβως ειναι και το καλοκαιρι, σε καλο μου φετος πολυ το αγαπησα..
    γεμισε ο τοπος θαλασσα, αλατι και αμμο δε θα παψω να το λεω, μεχρι να παγωσει η θαλασσα, να φουρτουνιασει και να με διωξει

    εγω που περιμενα παντα πως και πως το σεπτεμβρη να βαλω τα πραγματα σε μια σειρα.. δε θελω, αυτο το χαλαρο ανακατεμα θελω.. σελιδες βιβλιου, αντιλιακο και φυκι

    τι δεν καταλαβαινεις :P:P:P

    ReplyDelete
  3. Πολλά δεν καταλαβαίνω... μάλλον λίγα καταλαβαίνω σε αυτή τη ζωή :)

    Κι εγώ έλλιωσα αυτό το καλοκαίρι, έγινα ένα με την θάλασσα με την άμμο με το φως σε ανατολές και δύσεις... ποτέ το καλοκαίρι μου δεν ήταν τόσο γεμάτο ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...

    Ποια ορμή;

    ReplyDelete
  4. @ odoipore

    η ορμη του σχολιαστη που ανακαλυψε / βρηκε ανοικτα τα σχολια χχχ

    χιουμορ (αλλοι το λατρευουν, αλλοι το αντιπαθουν)

    σε καλημεριζω
    και σε φιλω

    :)

    ReplyDelete
  5. Τελείως ιδιοτελής...

    Τελείως προσωπικά...

    Το λατρεύω :)

    ReplyDelete
  6. Ναι...υπάρχουν Άνθρωποι που δίνονται απλόχερα χωρίς να (επι)ζητούν κάτι,που βρίσκονται δίπλα σου,που χωρίς να πεις πολλά καταλαβαίνουν περισσότερα...
    Κατά περίεργη σύμπτωση αυτό κουβέντιαζα χθες με δύο πολύ καλούς μου φίλους,πόσο γεμάτο ήταν και συνεχίζει να είναι το φετινό καλοκαίρι.
    Να είσαι καλά.

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...