Monday, April 15, 2013

χάιδεμα αυτιών





Οk!  Στο θέμα της φιλίας έχω αλλάξει κατά πολύ απόψεις..  και ως προς τι ζητάω εγώ,  και ως προς το τι θα δώσω..
Ένα πράγμα όμως έχει μείνει σταθερό..
Δεν θέλω να μεταφέρω την λύπη,  τη θλίψη και τη στενοχώρια μου..
Θέλω να νιώθω τους φίλους μου να χαμογελούν..
Θέλω αν έχουν κάτι που τους βασανίζει να ακουμπούν επάνω μου..
Δεν θέλω να με χρησιμοποιούν σαν σκουπιδοτενεκέ κακιών,  γκρίνιας,  ανασφάλειας κλπ
Δεν θέλω να υπάρχει ανταγωνισμός..  τελεία και παύλα..

*

Κοίτα να δεις που ένας φίλος μου είπε ότι δεν είμαι γκρινιάρα..
Ή που δε με ξέρει ακόμη καλά,  ή που θέλει να μου χαιδέψει τ' αυτιά ή που έχει ακούσει τα χειρότερα ο άνθρωπος!

*

Πέστε μου ένα τρόπο να βάλω στον κόσμο μου το ροζ..
Πέστε μου ένα τρόπο να κάνω τον κόσμο μου ζουζουνίστικο..
Πάντα ένιωθα ότι θα μπορούσα να χωρέσω πολύ πιο εύκολα ανάμεσα στα κοκκινοπορτοκαλομπλέ  του Hopper,  παρά στα γαλαζοπρασινορόζ παστέλ του Monet.

*

Να σας πω κάτι;
Δεν αντέχω πια να βλέπω φωτογραφίες που παραπέμπουν σε θλίψη,  μοναξιά ή εγκατάλειψη..  δεν αντέχω εικόνες που υπονοούν προσμονή,  αδιέξοδα ούτε καν ομίχλη ή βροχή..

Το μόνο που αντέχω και το μόνο που θέλω να υπάρχει γύρω μου είναι (θα έλεγα θάλασσα και ήλιος), αλλά επειδή η θάλασσα είναι λίγο πιο σπάνια στην καθημερινότητα μου θα πω μόνο ήλιος,  φως,  λάμψεις σε κάθε τους μορφή..

γερνάω θεέ μου..  αν και μου φαίνεται τόσο γεροντίστικη η έκφραση..  εγώ έχω ακόμη χρόνια εφηβείας να εξαντλήσω :)

*

8 comments:

  1. Μόνη σου το είπες. Έχεις πολλά χρόνια εφηβείας ακόμη. Ευτυχώς! Και όσο για τη γκρίνια, που έχω σιχαθεί και εγώ να το ακούω...χα...Παράπονο με στυλ είναι! Τίποτα παραπάνω...;)
    *σύντομα θα βρίσκεσαι και πλάι στη θάλασσα πάλι. Έρχονται οι μέρες

    ReplyDelete
  2. μα δεν εχω;)

    παραπονο με στυλ ε; χχχ

    αν μου δινοταν η ευκαιρια να αγορασω ενα σπιτι, θα το ζητουσα καπου ψηλα και να βλεπει κατω ολη τη θεσσαλονικη..

    αυτο εννοω οταν λεω οτι η θαλασσα δεν ειναι στην καθημερινοτητα μου :)

    ReplyDelete
  3. Καλησπέρα Φεγγαρένια...

    Να σου πω μια ιστορία;

    Ήταν ένας που γκρίνιαζε πολύ και ζάλιζε τους διπλανούς του με τα δεν μπορώ , τι θα κάνω κτλ...μέχρι που ένας φίλος του τον βαρέθηκε και στον έσπασε στο ξύλο....την άλλη μέρα που τον ξανασυνάντησε τον ρώτησε : πώς τα πάς; είσαι καλά; κι αυτός απάντησε : "καλύτερα δεν γίνεται"....

    Χαζο ...συνοπτικό...αλλά με νόημα....γκρινιάζουμε όταν δεν μας απασχολούν χειρότερα....

    ReplyDelete
  4. @ χρηχα

    καλησπερα και σε σενα
    πολυ χαιρομαι που εισαι εδω :)

    σωστο πολυ το παραδειγμα σου, στα πραγματικα δυσκολα, θες οι αμυνες, θες η ντροπη.. θες η δυναμη δε βγαζουμε αχνα οι περισσοτεροι.. ετσι λεω κι εγω

    νομιζω οτι η γκρινια ειναι γιατι θελουμε να μας προσεξουν, ή ετσι νιωθουμε οτι προσεχουμε εμεις τον εαυτο μας

    καλο βραδυ
    :)

    ReplyDelete
  5. Εμενα παλι μου φαινεται λιγακι εγωιστικο να κρατας τις στενοχωριες σου για σενα, να μην τις μοιραζεσαι, αλλά να θελεις να ακουμπουν οι αλλοι πανω σου στα δυσκολα.
    Ετσι θα σου πω μια αλλη ιστορια εγω, που ισως εσενα να μη σε βοηθησει, αλλα εμενα τοτε με βοηθησε :)
    Ημασταν 4 φιλες και χωρις να το καταλαβουμε, σε καποια ζορια που ειχαμε τοτε, επικοινωνουσαμε τηλεφωνικα οι 3 μεταξυ μας αλλα ποτε δεν επιλεγαμε την τεταρτη. Οταν μια απο εμας το προσεξε και το συζητησαμε ειπωθηκε η φραση
    "Μα η Μ δεν εχει αποψη, συνηθως μονο ακουει κι απλα επιβεβαιωνει οτι πει ο συνομηλιτης. Εξαλλου ποτε δεν εκτεθηκε μπροστα μας, για να νιωσει καποια απο εμας οικεια να εκτεθει μπροστα της"

    Εμενα αυτη η φραση με στιγματισε. Πρεπει να κουρελιαζομαι, να με σιδερωνω και να με προσφερω αυθεντικη. Ποτε δεν με κουρασε το προβλημα καποιου φιλου. Μονο οι ανοητες γκρινιες. Που κι αυτες ως ενα βαθμο, ανθρωπινες ειναι. Παραπονα με στυλ, οπως λεει η σαλονικια μου :) Οταν αυτη η γκρινια γινεται τροπος ζωης και μιζερη ζωη, τοτε το επισημαινω κι αν συνεχιστει αποχωρω...οχι ευκολα, αλλα αποχωρω.

    καλημερα :):) εκθεση σου εγραψα παλι! ....μη ξεχασεις να ξεχρεωσεις την εφηβεια... κραταει μανιατικα τα χρωστουμενα ;)

    ReplyDelete
  6. Έρχομαι να συμφωνήσω με τη Βολτούλα όσον αφορά το θέμα γκρίνιας και το ''παράπονο με στυλ'',είναι το σωστό.Πολύ μου άρεσε αυτό :)
    Tώρα στο άλλο θέμα,κι εγώ δεν μοιράζομαι εύκολα ή τουλάχιστον όχι αμέσως αυτό που έχω...θέλω λίγο τον χρόνο μου να το δουλέψω με μένα και μετά ίσως το βγάλω και σε άτομο που θεωρώ φίλο.
    Καλημερούδια :)

    ReplyDelete
  7. @ dee dee

    υποθετω οτι η συμπαθεια θα ηταν αμοιβαια χχχ

    ετσι ειναι, με καποιους παντα θα εισαι ετσι και με καποιους αλλους αλλιως

    και βεβαια ειμαι υπερ της αποψης και να ζηταω και να τη δινω

    αλλα δε μου αρεσει το στυλακι εχω σε ολα αποψη, ΄η κατι εξυπνο πρεπει να πω, ή πρεπει οπωσδηποτε να κανω τη ''δασκαλα''

    συγκρατημενα και συνετα!

    μ αρεσει η εφηβεια μου.. μακαρι να κρατησει για παντα :):):)

    ReplyDelete
  8. @ paliokoritso

    δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ιδιοι
    δεν υπαρχουν πρεπει

    ετσι νομιζω

    καλημεραααα

    ¨)

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...