''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Monday, August 26, 2013
καλοκαίρι για πάντα
Aν ήταν να είχα μια και μοναδική ευχή..
θα ήταν ''καλοκαίρι για πάντα''
με τις τσέπες του γεμάτες από το χαμόγελο σου..
κι αν ήταν οπωσδήποτε να έχεις ένα προορισμό
θα ήθελα με το σώμα σου να γεμίσεις την αγκαλιά μου!
αν ήταν να έχεις έναν προορισμό... δεκτό ... κανένα πρόβλημα.... φυσικά αυτός είναι ο ο μόνος αποδεκτός προορισμός....
Αλλά γιατί να είναι η ευχή να είναι πάντα καλοκαίρι; Εμένα δεν με λυπάστε; Γιατί να μην είναι πάντα Φθινόπωρο; Οκτώβρης; Να έχει αυτήν την απολαυστική ζέστη το μεσημέρι και το βράδυ να βάζεις κι ένα μπουφανάκι; Να κοιμάσαι στην δροσιά και να ξυπνάς ξεκούραστος , κι όχι ταλαιπωρημένος από τα σαραντάρια που σε κάνουν αντί να κοιμάσαι να παριστάνεις το κοκορέτσι στο κρεβάτι; και να σκέφτεσαι ότι πάλι στην κάψα θα πάω να ρίξω τον ιδρώτα μου με τα κιλά , για να βγάλω το μεροκάματο;
Με βρίσκετε λιγάκι πεζό; Πέστε το μην ντρέπεστε....
Αν δεν ήταν τα μπάνια το καλοκαίρι, κι αυτά το βραδάκι μετά τις έξι, θα ευχόμουνα να μην έχει τέτοια εποχή ο χρόνος....
γιατι αγαπητε μου χρηχα ειναι τεραααστιες οι μερες κι εχουν απλετο φως κι ολα εχουν χρωμα χρυσαφι
γιατι μπορουμε να κανουμε διακοπες χωρις να φυγουμε πολυ μακρια γιατι ειμαστε ενα με τη φυση γιατι το μπλε της θαλασσας ειναι το πιο ομορφο μπλε ολου του κοσμου γιατι ειναι ευχαριστηση να περπαταμε ξυπολητοι στην αμμο
γιατι το μυαλο μας ξεφευγει γιατι ξεχναμε τα προβληματα γιατι ολες οι γωνιες μαλακωνουν
γιατι ειναι σα να ειμαστε σε μια μεγαλης διαρκειας εκδρομη
δε θυμαμαι κατι αλλο προς το παρον ;)
______
βεβαιως και θα ηταν υπεροχο το φθινοπωρο αν δεν μικραιναν οι μερες κι αν δεν μεγαλωναν οι νυχτες κι αν μετα δεν ερχοταν ο χειμωνας
Και τι σ' εμποδίζει φεγγαρένια μου, να κρατήσεις το καλοκαίρι στη καρδιά σου, να είσαι πάντα ένα με τη φύση, να μη φύγει το γαλάζιο τής θάλασσες απ' τα μάτια σου και το χαμόγελο απ' τις τσέπες σου; Είναι τόοοοοοοοοοσο δύσκολο;... (συγνώμη Χρήστο), αλλά ας το δούμε και "έτσι"!!! ;-)
Στεφανία γιατί συγνώμη; είπες αυτό που είπα καλύτερα.... εγώ δεν αντέχω την κάψα του καλοκαιριού , γιατί πρέπει να δουλεύω στην ύπαιθρο , κάτω από τον καυτό ήλιο με όσους βαθμούς και να'χει... αυτό που λες είναι το καλύτερο... εξ'άλλου δεν μας ρωτάει ... μόνο του πάει ... από καλοκαίρι φνινόπωρο χειμώνας και ούτω καθ'εξής....
αυτο το προφανες μαγισσουλα μου που δεν σε εμπνεει να πας στη θαλασσα με παλτο ;)
δεν θελω την θαλασσα και τον ηλιο στην καρδια μου, τα θελω στις πραξεις μου κι η ζωη μου αναγκαστικα περιοριζεται σε μια πολη, που ευτυχως εχει θαλασσα 10 λεπτα απο το σπιτι μου αλλα μονο για κοιταγμα..
εχω αναγκη απο διαφορετικες εικονες που ομως δεν μου προσφερει η καθημερινοτητα μου, κι απο πολυ ηλιο (αλλο ομως να λιαζεσαι στη θαλασσα κι αλλο στο μπαλκονι σου ε; ε;)
Χμ, φαντάζομαι πως ο καθένας το κείμενο σου θα μπορούσε να το ξαναγράψει αλλάζοντας μονάχα το καλοκαίρι και τοποθετώντας την αγαπημένη του εποχή. Μα σίγουρα κανείς δεν θα άλλαζε το τελευταίο μέρος, γιατί είναι υπέροχο να γεμίζει την αγκαλιά σου ο άνθρωπος που αγαπάς και την καρδιά σου η αγάπη σας. Όμορφες σκέψεις, γλυκές και τρυφερές! Να περνάς όμορφα Φεγγαρένια μου. Φιλάκια πολλά.
Ότι βλέπω αυτή τη στιγμή εδώ μέσα, είναι υπέροχο. Η φωτογραφία, το κείμενο, η παρέα, τα σχόλια. Χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι αυτή τη στιγμή ανάμεσα σε όλα αυτά! Καλησπερίζω την παρέα! :)
Kαλησπέρα αγαπητή φεγγαρένια...
ReplyDeleteαν ήταν να έχεις έναν προορισμό...
δεκτό ...
κανένα πρόβλημα....
φυσικά αυτός είναι ο ο μόνος αποδεκτός προορισμός....
Αλλά γιατί να είναι η ευχή να είναι πάντα καλοκαίρι;
Εμένα δεν με λυπάστε;
Γιατί να μην είναι πάντα Φθινόπωρο;
Οκτώβρης;
Να έχει αυτήν την απολαυστική ζέστη το μεσημέρι και το βράδυ να βάζεις κι ένα μπουφανάκι;
Να κοιμάσαι στην δροσιά και να ξυπνάς ξεκούραστος , κι όχι ταλαιπωρημένος από τα σαραντάρια που σε κάνουν αντί να κοιμάσαι να παριστάνεις το κοκορέτσι στο κρεβάτι;
και να σκέφτεσαι ότι πάλι στην κάψα θα πάω να ρίξω τον ιδρώτα μου με τα κιλά , για να βγάλω το μεροκάματο;
Με βρίσκετε λιγάκι πεζό;
Πέστε το μην ντρέπεστε....
Αν δεν ήταν τα μπάνια το καλοκαίρι, κι αυτά το βραδάκι μετά τις έξι, θα ευχόμουνα να μην έχει τέτοια εποχή ο χρόνος....
Αλήθεια...
γιατι αγαπητε μου χρηχα
Deleteειναι τεραααστιες οι μερες
κι εχουν απλετο φως
κι ολα εχουν χρωμα χρυσαφι
γιατι μπορουμε να κανουμε διακοπες χωρις να φυγουμε πολυ μακρια
γιατι ειμαστε ενα με τη φυση
γιατι το μπλε της θαλασσας ειναι το πιο ομορφο μπλε ολου του κοσμου
γιατι ειναι ευχαριστηση να περπαταμε ξυπολητοι στην αμμο
γιατι το μυαλο μας ξεφευγει
γιατι ξεχναμε τα προβληματα
γιατι ολες οι γωνιες μαλακωνουν
γιατι ειναι σα να ειμαστε σε μια μεγαλης διαρκειας εκδρομη
δε θυμαμαι κατι αλλο προς το παρον ;)
______
βεβαιως και θα ηταν υπεροχο το φθινοπωρο αν δεν μικραιναν οι μερες κι αν δεν μεγαλωναν οι νυχτες
κι αν μετα δεν ερχοταν ο χειμωνας
που με τρομαζει πολυ
αυτη ειναι η δικη μου αληθεια :)
φιλια πολλα
Στα μαλλιά σου σίγουρα έχει φωλιάσει το καλοκαίρι :) Μου αρέσουν.
ReplyDeleteκι εμενα ηλιογραφε μου :)
DeleteΚαι τι σ' εμποδίζει φεγγαρένια μου, να κρατήσεις το καλοκαίρι στη καρδιά σου, να είσαι πάντα ένα με τη φύση, να μη φύγει το γαλάζιο τής θάλασσες απ' τα μάτια σου και το χαμόγελο απ' τις τσέπες σου;
ReplyDeleteΕίναι τόοοοοοοοοοσο δύσκολο;... (συγνώμη Χρήστο), αλλά ας το δούμε και "έτσι"!!! ;-)
ΑΦιλάκια καλοκαιρινά!!! :)
This comment has been removed by the author.
DeleteΚαλησπέρα και στις δύο...
DeleteΣτεφανία γιατί συγνώμη;
είπες αυτό που είπα καλύτερα....
εγώ δεν αντέχω την κάψα του καλοκαιριού , γιατί πρέπει να δουλεύω στην ύπαιθρο , κάτω από τον καυτό ήλιο με όσους βαθμούς και να'χει...
αυτό που λες είναι το καλύτερο...
εξ'άλλου δεν μας ρωτάει ...
μόνο του πάει ...
από καλοκαίρι φνινόπωρο χειμώνας και ούτω καθ'εξής....
αυτο το προφανες μαγισσουλα μου που δεν σε εμπνεει να πας στη θαλασσα με παλτο ;)
Deleteδεν θελω την θαλασσα και τον ηλιο στην καρδια μου, τα θελω στις πραξεις μου κι η ζωη μου αναγκαστικα περιοριζεται σε μια πολη, που ευτυχως εχει θαλασσα 10 λεπτα απο το σπιτι μου αλλα μονο για κοιταγμα..
εχω αναγκη απο διαφορετικες εικονες που ομως δεν μου προσφερει η καθημερινοτητα μου, κι απο πολυ ηλιο (αλλο ομως να λιαζεσαι στη θαλασσα κι αλλο στο μπαλκονι σου ε; ε;)
ελπιζω να εγινα κατανοητη
πολλα πολλα φιλια
:)
Χμ, φαντάζομαι πως ο καθένας το κείμενο σου θα μπορούσε να το ξαναγράψει αλλάζοντας μονάχα το καλοκαίρι και τοποθετώντας την αγαπημένη του εποχή. Μα σίγουρα κανείς δεν θα άλλαζε το τελευταίο μέρος, γιατί είναι υπέροχο να γεμίζει την αγκαλιά σου ο άνθρωπος που αγαπάς και την καρδιά σου η αγάπη σας.
ReplyDeleteΌμορφες σκέψεις, γλυκές και τρυφερές!
Να περνάς όμορφα Φεγγαρένια μου. Φιλάκια πολλά.
βεβαιως μαρινακι μου, αλλωστε δεν εξαρταται απο εμας, οι εποχες εναλασσονται ετσι ωστε ολοι να ειμαστε ικανοποιημενοι ;)
Deleteκαλο σου βραδυ
:)
Ότι βλέπω αυτή τη στιγμή εδώ μέσα, είναι υπέροχο. Η φωτογραφία, το κείμενο, η παρέα, τα σχόλια. Χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι αυτή τη στιγμή ανάμεσα σε όλα αυτά! Καλησπερίζω την παρέα! :)
ReplyDeleteκαλησπερα Joan!
Delete