Όσο με φιλούσες περίμενα το άγγιγμα της γλώσσας,
το στριφογύρισμά της μέσα στο στόμα μου.
Όσο με φιλούσες είχα την αναίδεια να κρίνω την τέχνη σου,
να μελετάω την υφή και την ένταση απ' τα χείλη σου.
Για να σωπάσω,
να πάψω να σε κρίνω,
ήθελα την πρόστυχη τόλμη σου.
( ΤΟ ΦΙΛΙ από τη συλ." Το γυμνό ζευγάρι", εκδ. Διαγωνίου )
Aλεξάνδρα Μπακονίκα
_____________
Τυχαίες κουβέντες, λέξεις που ξεφεύγουν από στόματα στεγνά και διψασμένα..
Η Α. έχει γυρίσει την κλεψύδρα..
Ο χρόνος κυλάει αργά..
Σκέψεις που στοχεύουν..
No comments:
Post a Comment