''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Μια σιωπηλή φωνή, με τραβούσε από το μανίκι. Ανασκουμπώθηκα. Τί είδους διαφορά ήθελα να κάνω; Αποφάσισα! Έσβησα από τους χάρτες ...
μοιραία, εσύ!
ReplyDeleteαν μη τι αλλο ;)
ReplyDeleteγλυκια στιγμη για το μπαουλακι των αναμνησεων :)
ReplyDeleteκαλημερααα
χαχαχα...Ωραίο δώρο ένα χαμόγελο! Το ωραιότερο ;)
ReplyDelete@ dee dee
ReplyDeleteλατρεμενες οι αναμνησεις ;)
καλο μεσημερι τωρα πια!
@ βολτιτσα μου
ReplyDeleteεσενα σκεφτηκα να ξερεις..
φιλια!
Και αν δεν κάπνιζες τι θα του έδινες;
ReplyDeleteΈνα χαμόγελο που αξίζει ή που υπόσχεται; ;-)
αυτο ζηταει αυτο του δινω..
Deleteαλλα θελει και να του χαμογελας το νιωθω :)