Thursday, January 16, 2014

η πιο τρυφερή μορφή αγάπης





Το ξέρω πως κάποιος ιστορίες επιρεάζουν αρνητικά πολύ περισσότερο τους γύρω από μένα παρά εμένα την ίδια..  μοναδικός λόγος πως εγώ προσπαθώ να επιβιώσω ζώντας την κάθε λεπτομέρεια,  άλλες φορές υπερβάλλοντας κι άλλες αδιαφορώντας..  και κάθε εμπόδιο που ξεπερνώ είναι ένα βήμα..  ενώ όλοι όσοι είναι έξω από μένα αλλά πολύ κοντά μου παρακολουθούν την εξέλιξη..  χωρίς να μετρούν τα βήματα κι αυτό τους τσακίζει..  τόσο όσο να βλέπουν όνειρα που περιέχουν λυγμούς
..  είναι κι αυτός ένας τρόπος να καταλάβεις την επιρροή που έχεις απέναντι σ' αυτούς που είναι δίπλα σου αλλά και το πόσο σ' αγαπούν..  μια αγάπη που πνίγεται στην καθημερινότητα αλλά εκδηλώνεται στον πόνο με την πιο τρυφερή της μορφή..

3 comments:

  1. Ακριβώς έτσι, όπως τα λες.... πόσο μου αρέσει η γραφή σου το έχω ξαναπεί!
    Έστω και πολύ καθυστερημένα καλή χρονιά φεγγαρένια μου....

    ReplyDelete
    Replies
    1. καλη χρονια Μαριελλα μου :)

      Delete
  2. Δλδ... κάτι σαν "κράτα με να σε κρατώ, να περνάμε τον καιρό"... όμορφα να τον περνάμε! :)

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...