Sunday, June 01, 2014

θετική ενέργεια





Το πρώτο πρωινό του Ιούνη,  ο ζεστός καφές στην σκιερή πλευρά της βεράντας,  το διάβασμα της εφημερίδας και του βιβλίου,  το Κυριακάτικο μεσημεριανό φαγητό ακόμη κι ο έντονος πόνος στο μέσα μέρος του καρπού,  έδωσαν τη θέση τους σε έναν απογευματινό,  ενθουσιώδη ουρανό κι ένα τόσο λεπτό νέο φεγγάρι να πλέκει δαχτυλίδια τα σκούρα μικρά σύννεφα.
Κλείνω τα μάτια και εύχομαι..  απλά εύχομαι..

No comments:

Post a Comment

σαν να περιμένω τη σειρά μου

  Συχνά τα τελευταία χρόνια συμβαίνει κάποιο γεγονός ''μοιραίο''  που με κάνει να σκεφτώ πόσο πρόσκαιροι είμαστε,  πόσο τη μ...