Saturday, June 07, 2014

So is the Day





Επιθυμούσα,  στην ανισότητα του έρωτα,  να λάβω ως δώρο ένα τραγούδι,  μια μελωδία αφιέρωση,  ένα άκουσμα τόσο ταιριαστό με μένα,  αφού προσφέροντας σου τον εαυτό μου θεωρούσα ως δεδομένο το ότι με γνώριζες καλά,  κάτι που να κελαηδούσε μέσα στο μυαλό μου οποιαδήποτε ώρα της ημέρας,  κάτι που να μην μπορούσε να το απορροφήσει ούτε καν αυτός ο ίδιος ο χρόνος..




No comments:

Post a Comment

λευκό λουλούδι

  Δεν μ' ενδιέφερε ποτέ να γράψω κάτι που να γίνει κατανοητό από τους άλλους,  ίσα ίσα τα μπερδεμένα και τα ακατανόητα έδιωχναν το κοκκί...