Saturday, June 07, 2014

So is the Day





Επιθυμούσα,  στην ανισότητα του έρωτα,  να λάβω ως δώρο ένα τραγούδι,  μια μελωδία αφιέρωση,  ένα άκουσμα τόσο ταιριαστό με μένα,  αφού προσφέροντας σου τον εαυτό μου θεωρούσα ως δεδομένο το ότι με γνώριζες καλά,  κάτι που να κελαηδούσε μέσα στο μυαλό μου οποιαδήποτε ώρα της ημέρας,  κάτι που να μην μπορούσε να το απορροφήσει ούτε καν αυτός ο ίδιος ο χρόνος..




No comments:

Post a Comment

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...