Tuesday, September 23, 2014

γκρίζος καπνός





Μεταναστεύουν κομμάτια μου ολόκληρα,  κομμάτια από πηγμένο σκούρο αίμα βυσσινί.
Ανεμοστρόβιλος γύρω μου, σταθερός άξονας το ''εγώ''.  Νιώθω ευάλωτη.  Θυμώνω και πενθώ το χρόνο που έχασα χαρίζοντας στιγμές μου.  Στο πρόσωπο οργή.  Σπάω σε ήχους και σκορπάω σε χιλιάδες κραυγές.

-

Με τακτοποιώ σε ακριβό κουτί..

3 comments:

  1. Και δεν ξέρεις πόσο καλά κάνεις και τακτοποιείς σε ακριβό κουτί... ενίοτε όμως πολλά ίσως να χρειάζονται πέταμα!
    ΑΦιλάκια και καλό φθινόπωρο επίσημα από σήμερα! <3

    ReplyDelete
    Replies
    1. συμφωνω, δεν ειναι ομως ευκολο.. εισαι να να προσπαθεις να χωρισεις το κεφαλι απο το σωμα, αφου τα περισσοτερα εχουν γινει ενα μαζι μας σε πορεια πολλων ετων..
      μεσα σε αυτα τα χρονια βεβαια πολλα πεταξαμε κι αλλα τοσα κρατησαμε κι ειναι κ τα αλλα που στην πορεια προεκυψαν

      για να δουμε σε ποια οχθη θα μας βγαλει ;)

      Delete
  2. Πόσο δυνατο κείμενο;;;;;;;;
    Ευγε
    Καλό μας ξημέρωμα! Πολλά φιλιά :)

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...