Είναι σαν να περιμένεις κάτι σε βάθος χρόνου, όπως π.χ. ένα γράμμα, και ένα πρωί αντιλαμβάνεσαι ότι δεν υπάρχει ούτε γραμματοκιβώτιο, ούτε ταχυδρόμος.
Άρα;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
μηπως περιμενες mail;; :)
ReplyDeleteΔεν ειναι εξοργιστικη η στιγμη που το αντιλαμβανεσαι; Ποσο ηλιθια νιωθεις που δεν το ειχες προσεξει νωριτερα! (τον εαυτο μου σκεφτομαι για κατι που "ανακαλυψα" τελευταια. Δεν θελω να προσβαλω εσενα)
Ενα υπεροχο Σαββατοκυριακο να εχεις φεγγαρενια μου