ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ έκανε μπαμ ότι ήταν ζευγάρι, εκείνος κοντά στα πενήντα κι εκείνη κάποια χρόνια μικρότερη, δεν θα είχε πατήσει ακόμη τα σαράντα. Το πιο ευχάριστο σ' αυτούς ήταν να βλέπεις πόσο καλά περνούσαν μαζί. Σε μια ώρα που σχεδόν κανείς δεν έχει όρεξη για τίποτα, πόσο μάλλον για χαρούλες και γέλια, μιλούσαν ασταμάτητα και διασκέδαζαν και κέντριζαν ο ένας τονάλλο, θαρρείς και είχαν μόλις ανταμώσει, ή καλύτερα γνωριστεί, και όχι σαν να είχαν φύγει μαζί από το σπίτι, να είχαν αφήσει τα παιδιά στο σχολείο, να είχαν καλλωπιστεί ταυτόχρονα - ίσως στο ίδιο μπάνιο -, να είχαν ξυπνήσει στο ίδιο κρεβάτι και το πρώτο πράγμα που είχε δει ο καθένας να ήταν η δεδομένη μορφή του συζύγου, απαράλλαχτα μέρα τη μέρα για αρκετά χρόνια, γιατί τα παιδιά, που τους είχαν συνοδέψει μια δυό φορές, πρέπει να ήταν γύρω στα οκτώ το κορίτσι και γύρω στα τέσσερα το αγόρι, το οποίο έμοιαζε καταπληκτικά στον πατέρα του.
από το μυθιστόρημα ''ερωτοτροπίες'
του Χαβιέρ Μαρίας
No comments:
Post a Comment