Sunday, March 29, 2015

πότε φύλλα..





Αυτές,  η καλή και η ανάποδη καθορίζουν τις μέρες μας  /  ασυμφωνία και αγάπη  /  ήλιος και βροχή  /  χαρά και χαρμολύπη  / πόνος και ευτυχία  /  ηρεμία και πίεση  /  μίσος και έρωτας  /  παιχνίδι και ύπνος  /  άλλες φορές η σκιά ενός εφιάλτη κι άλλες το φως μιας επιθυμητής εικόνας..
Όσο κι αν μου λες πως υπαίτια είμαι εγώ,  αόρατα νήματα καθορίζουν και δεν καθορίζονται..  το καινούργιο είναι πάντα καταλύτης..  το παλιό σιγουράντζα..  το πρόγραμμα όταν μπορεί να ακολουθηθεί δίχως ξένες μεσολαβήσεις..  ζωή..

αλλαγή ώρας  /  άνοιξη  /  σκέψεις..  σκέψεις..  σκέψεις..

μια παρακμή σαν τυφώνας έχει σαρώσει τα πάντα νομίζω..  καμμιά φορά ντρέπομαι..  καμμιά φορά παίζω σε κάποια υποθετική σκηνή το ρόλο του αόρατου..  

No comments:

Post a Comment

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...